________________
निशीथ-छेदसूत्रम् -३- १५/९१६ धू-ओदनस्स बत्तीसं घासा पुरिसस्स आहारो, ते एक्केण घासेण नूनता लब्मति, एकतीसं ति वुत्तं भवति । तेहिं अच्छउ, जंति से आवस्सयसंयमादिया जोगा न परिहायंति, मा पलंबे गेण्हउ । “जा एक्को घासो"त्ति, एस्थ हानि दसिञ्जति - दोहिं लंबणेहिं ऊणा बत्तीस लंबणा लमंति, तीसं ति वुत्तं भवति। तेहिं अच्छउ, जति से आवस्सयसंयमादिगा जोगान परिहायंति, मायपलंबेगेण्हतु।एवं एक्केवलंबणपरिहाणीएताव नेयव्बंजाव एक्कोलंबणो लड्मति, तेनेवेकेणं अच्छउ जति से आवस्सयमादिया जोगा न परिहायंति, मा य पलंबे गेण्हउ । ____ एक्कघासो विन लब्मति एकंदिवसंताहे खमणं करेत्ता अच्छउ, जति से आवस्सयमादिया जोगा न परिहायंति मा य पलंबे गेण्हतु । बितियदिने पारेइ बत्तीसं लंबणे एत्थ वि पारणदिवसे एक्कलंबणपरिहाणीएएताअच्छउ, जावएकोघासो, जइसेआवस्सयमादियाजोगा नपरिहायंति। पारणदिवसे एको विघासो न लद्धो ताहे छटुं करेउ, छट्ठपारणे बत्तीसाद जाव घासो विन लद्धो ताहे अट्ठमं करेउ, जति से नस्थि परिहाणी “जा" इत्यनेन खमणे वुड्डी दंसिता, खमणवदिया पारणे अलभंतो खमणं करेइ जाव चम्मासं संपत्तो, जति से आवस्सयपरिहाणी नस्थि, मा य पलंबे गेण्हतु॥ सग्गामे ओदने त्ति गतं । इदानि परग्गामे[मा.४९४०] जावतियं वा लब्मति सग्गामे सुद्ध सेस परगामे।
मीसंच उनक्खडियं, सुद्धज्झवपूरयं गेण्हे ।। धू-जावतियं सुद्धोदणं सग्गामे लब्मति, जति तेन न संथरति जो जत्तिएण वा संथरति तं परगामाओ ओदनं सुद्धं आनेयव्वं । ओदने त्ति गतं । इदानि “मीसे"त्ति पच्छद्धं- ओदनं जया सग्गामपरग्गामेसु पञ्जत्तियं न लब्मति ताहे सग्गामेज ओदणं मीसुवक्खड़ दव्वभावतो भिन्नतं सुद्धज्झवपूरयं सग्गामे गेण्हति ।। [भा.४९४१] तत्थ विघेप्पति जंमीसुवक्खडं दव-मावतो भिन्नं ।
दव्वाभिन्नविमिस्स, तस्सऽसति उवक्खडं ताहे ॥ धू- “तत्य" गाहा पुव्वद्धं-जति तस्स सग्गामे असती ताहे तम्मीसोवक्खडं दव्वभावतो भिन्न परग्गामतो सुद्धस्स अज्झवपूरयं आनेति । “दव्वाभिन्नविमिस्सं तस्सऽसति उवक्खडं ताहे" पच्छद्धं - जइ तं पि न लब्भइ ताहे सग्गामे चेव ओदनं मीसोवक्खडं ततियभंगे दव्वतो अभिन्नं तं सुद्धऽज्झवपूरयं गेण्हति जति सग्गामे न लब्भति ताहे तंचेव परग्गामातो आनेति ।। इदानि "निमीसं"तंठप्पंताव-कमपत्तंपणगपरिहाणिताव भणामि-जाहे सुद्धोदणंमीसोवक्खडं च पजत्तियं न लब्भति ताहे चेव सुद्धमीसोवक्खडा सग्गामपरग्गामेसु पणगपरिहाणीए उग्गमादिसुद्धस्स सुद्धोदणस्स मीसोवक्खडस्स य अज्झवपूरयं गेण्हति । एत्य लक्खणं जं जं अवराहपदं अतिक्कमति तं तं आधारे ठवेयव्वं । तम्मि वि अलप्रमाणे दसराइंदियदोसजुत्तं सग्गामपरग्गामेसु अज्झवपूरयं गेण्हति । एत्थ दसराइंदिया आहारे ठिया ।तम्मि वि अलब्ममाणे पन्नरसराइंदिएहिं सग्गामपरग्गामे अज्झवपूरयं गेण्हंति। एत्थ पन्नरसराइंदिया आहारे ठिया । एवं जाव पणुवीसा राइंदिया। तेहिं वि अलब्ममाणे इमं भण्णति[भा.४९४२] पणगातिमासपत्तो, ताहे निम्मीसुवक्खडं भिन्नं ।
निम्मीस उवक्खडियं, गेण्हति ताहे ततियभंगे।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org