________________
उद्देशक : १५, मूलं-९१६, [भा. ४८१२]
कू-असिवोमोदरियदुब्मिक्खादिएसुसुंकत्थाणिएसुकेसुविसंजमठाणेसुअकप्पपडिसेवणाए खलियस्स पच्छा तेसु असिवादिसु फिट्टेसुतं अतियारं पच्छित्तेसु विसोहिस्सामि । वायणं देंतस्स, आयरियादीणं वेयावच्चं करेंतस्स, तवसंजमज्झयणेसु य उज्जमं करेंतस्स अन्नोअब्महितो लाभो भविस्सइ, वयो अप्पतरो, तो गीयो समायरति । अगीतो पुण एवं आयव्वतं न याणति ।।
आय त्ति दारं गतं । इदानि “कारणमागाढे' दो विदारे एगगाहाए वक्खाणेति[भा.४८१३] नाणादितिगस्सऽहा, कारणनिकारणं तु तव्वजं ।
अहिडक्क-विस-विसूइय, सज्झक्खय-सूलमागाढं। चू-जोगीयत्थो सो कारणे पडिसेवति, निक्कारणेन पडिसेवति । आह -केरिसस्स कारणस्स अट्ठाए पडिसेवति? केरिसंवा निक्कारणं? उच्यते-“नाणादि"पुब्बद्धं कंठं।इदानि “आगाढ़ें"त्ति आगाढे खिप्पं पडिसेवति, आनागाढे तिपरिरएण पनगादिपरिहाणीए । जारिसं वा आगाढे पडिसेवियव्वंतं आगाढे चेव पडिसेवति,जारिसं अनागाढे पडिसेवियव्वं तारिसं अनागाढे पडिसेवति।आह-केरिसंआगाढं? केरिसंवाअनागाढं? उच्यते-अहिडक्कपच्छद्धं, उच्चारियसिद्ध।। इदानि “वत्थुजुत्तं' च दो वि दारे वक्खाणेति[भा.४८१४] आयरियादी वत्थु, तेसि चिय जुत्त होति जंजोग्गं ।
गीयपरिनामगा वा, वत्युंइयरे पुण अवत्थु । धू-पहाणपुरिसो आयरियादी वत्युं, परिनामगा वा, “पयारिहं वत्थुमिति" अह जाणित्ता पडिसेवतिपडिसेवाविनति वा, “अहमेतस्स पडिसेवियव्वस्स णिकयं करिस्सामी" ति। “इयरे" पडिपक्खभूता अवत्थु । एतेसिंचेव आयरियागंजंजोगं तं “जुत्तं" भण्णति ।।इदानि “समत्य त्ति जयणं च" दो वि दारे एकगाहाए वक्खाणेति[भा.४८१५] घिति सारीरा सत्ती, आयपरगया य तं न होवेति।
__ जयणा खलु तिपरिरता, अलंभे पच्छा पनगहाणी॥ धू-धितिबलं अप्पणो जाणित्ता सारीरं च संघयणबलं जाणित्ता परस्स य, एते जाणित्ता आयरिओ अन्नो वा जो अप्पन्ना समत्थो परो विसमत्थो दो वि न होवेति । अह अप्पणा समत्थो परो असमत्यो एत्थ परस्स वितरति । ततियभंगे अप्पणा पडिसेवतिनो परस्स वितरति । चउत्थे दो विपडिसेवंति । जयणा तिन्नि वारा सुद्धस्स पडियरति, जति तीहिं वारेहिं सुद्धं न लभति तो चउत्थवारादिसु पणगपरिहाणीए असुद्धं गेण्हति । सव्वं आयादियं सपडिपक्खं जाणित्ता गीतो आयरति वा नवा।अगीतोपुण एवंएवं नयाणति, तेन अगीयस्सपच्छित्तं।इदानि “फलं"तिदारं[भा.४८१६] इह परलोए य फलं, इह आहारादि एकमेक्कस्सा।
सिद्धी सग्ग सुकुलता, फलं तु परलोइयं बहुहा॥ चू- एवं मम चेटुंतस्स फलं भविस्सति अन्नस्स वा, तं च फलं-दुविधं-इहलोइयं आहारवस्थ-पत्तादी, “एकमेक्कस्स" त्ति एकमेक्कस्स फलं भवति । अहवा-अप्पणो परस्स वा । अहवापरोप्परोपकारेण फलं भवति । परलोइयं फलं सिद्धिगमणं सग्गगमणं वा सुकुले वा उप्पत्ती । गीयस्स उस्सग्गे उस्सग्गं, अववाए अववादं करेंतरसं एवं विविधं फलं भवति । किं चान्यत्-जं [1751
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org