Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 935

३६
करछभागक्कमेण एते चेद पणगादिया पच्छित्ता । नवरं गुरुगा कायव्वा ॥ [मा. ४६६३] निक्कारणम्मि एए, पच्छित्ता वण्णिया तु बीएसु । नायव्व आनुपुव्वी, एसेव तु कारणे जयणा ।।
- पुव्वद्धं कंठं । कारणे पुण पत्ते जया आगंतुगबीयसहितं गेण्हति तदा एतेण चेव पनगादिपच्छित्ताणुलोमेण गेण्हंतो सुद्धो, जयणा एसेव पणगादिगा इत्यर्थः । अह कारणे वि पणगादिभेदातो वोचत्यं गेहति तो चउलहुं भवति ॥
जहा कारणे करछमागादिएसु बीएसु दिट्ठेसु वि कप्पति तहा इमं - वोस पहु कप्पति, बीयादीणं अहाकडं पायं । न अप्पसपरिकम्मा, तहेव अप्पं सपरिकम्मा ||
[भा. ४६६४ ]
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१४ / ८९७
-
चू- वोस - भरितं । जति अहकडा पादं भरियं बीयाणं वोसट्टं लब्भति तहावि तं चैव अहाकडं घेत्तव्वनं, न य सुद्धं अप्पपरिकम्मं सपरिकम्मं वा । अप्पपरिकम्मं ति अहाकडस्स असति तहेव अप्पपरिकम्मं । जइ अप्पपरिकम्मं बीयाण वोसट्टं लब्भति तहा वि तं चैव कप्पति, मय बहुपरिकम्मं सुद्धं अप्पपरिकम्मस्स असतीते बहुपरिकम्ममेव वोसट्टं पि बीए अवनेत्ता गेण्हतीत्यर्थः । चोदगो भणति - "पुव्वं सोही सविकप्पं भणिऊण इदानिं भणह वोसट्टं पि कप्पइ त्ति पुव्वावरविरुद्धं । आचार्याह इमे कारणे अवलंबंतो न दोसो, झामिएसु संतासंतऽ सतीते वा बालवुडेस सीदतेसु जाव ते अप्पबहुपरिकम्मा परिकम्मिहिज्जति ताव बहू परिहाणी, अहाकडं पुण तक्खणादेव परिभुज्जति । अवि य बीएसु संघट्टणं चेव केवलं, दोसो वि जो य बहुगुणी स घित्तव्वो गुणो वि जो बहुदोसो स परित्याज्य इत्यर्थः ॥
-
-
पू. (८९८) जे भिक्खू पडिग्गहातो तसपाणजाई नीहरइ, नीहरावेइ, नीहरियं आहड्ड पडिग्गाहेइ, पडिग्गार्हतं वा सातिज्जति ॥
चू-अहिनवपादग्गहणे तसपाणजाई जो नीहरित्ता गेण्हइ तरस चउलहुँ । तसपाणा बेंदियादिणो चउब्विधा भवंति | अहवा तसा दुभेदा
[भा. ४६६५ ] आगंतुग-तज्जाता, दुविहा पाणा हवंति पादम्मि । आगंतुगप्पवेसो, परप्पओगा सयं वा पि ॥
चू- आगंतुगा पिपीलिगादी । तत्थेव जाता तज्जाया, ते य पुण घुणकुंथुगादी । आगंतुगाणं पवेसो सयं वा भवति, परेण वा पवेसिता ॥
[भा. ४६६६ ]
-
एएसामन्नतरं तसपानं तिविहजोगकरणेणं । जे भिक्खू नीहट्ट, पडिच्छए आणमादीणि ।।
तिविधजोगकरणं । जोगो तिविधो मणमादि । सयं करणादि करणं, तंपि तिविधं । एत्थ चारणविधीए नवभेदा । तेसु नीहरिजमाणेसु संघट्टणादिए आवण्णे सट्ठाणपच्छित्तं, विच्छुगादिणा वा आयविराधना, परेण नीहट्टु दिज्जमाणं जो पडिच्छति तस्स आणादी दोसा || इमं बितियपदंअसिवे ओमोयरिए, रायदुट्टे भए व गेलण्णे । सेहे चरित्त सावय पुव्वग्गहिये य जयणाए ।
[भा. ४६६७ ]
एते असिवादिया भायणदेसे वा अंतरे वा, तत्थ आगच्छंतो इहेव जाणि य तसपाणजाई