Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 867

३८०
निशीथ - छेदसूत्रम् -२-१३ / ८४९
वा । परगामे वि एसा चैव दुविधा । पुणो एक्केक्का दुविधा - इत्थी वा संदिसति, पुरिसो वा ।। दुविहाय होइ दूती, पागड छन्ना य छन्न दुविहाय । लोउत्तरे तत्थेगा, बितिया पुण उभयपक्खे वि ॥
[ भा. ४३९८ ]
धू- पुव्वद्धं गतार्थम् । जा सा छन्न सा दुविधा - एगा लोउत्तरे, बितिया लोगे य ॥ लोगुत्तरे यइमा पागडत्था
[मा. ४३९९ ]
भिक्खादी वच्चंते, अप्पाह निणेति खंतिगादीहिं । सा ते अमुगं माता, सो च पिया पागडं कहति ॥
चू- सग्गामे अन्नपाडयं भिक्खाए वचंतं साहुं सड्डी सेज्जातरी वा धूयाए अप्पाहेति - "पागडं इमं भणेज्जाह" । साधू वि असंकितं चे पडिवज्जति- “आमं कहिस्स” ति तत्थ गओ तं सेज्जायरिधूयं भणाति - " सा तुझ माता पिता वा ते इमं भणति" । सपक्खपरपक्खाणं असंकंतो कहेति त्ति ।। इमा लोउत्तरछन्ना
[ मा. ४४००]
दूतित्तं खु गरहितं, अप्पाहितो वितियपच्चं भणति । अविकविता सुता ते, जा आह ममं भणति खंती ।।
चू- सगामे चेव साहुं भिक्खड्डा अन्नपाडयं गच्छंतं सेज्जातरी मातूं संदिसति - "मम माउ इमं इमं ति कहेज्जासि" । सो तं सव्वं संदेसगं सोउ बितियसाधुपञ्चयद्वा तं सेज्जातरिं भणाति - "अम्हं दूइत्तं गरहियं ।" तमेवं पडिहणित्ता सो अप्पाहियसाधू तं मातिधरं गतो । बितियसाधुपच्चया गरिहणगववदेसप्पदाणेण सदिट्टं कहेइ, “सुणेहि सही ! सा तुज्झं धूया साधुधम्मे अकोविता ।” सा भणति 'किं ते कतं ताए ?" साधू भणति -जा आह" त्ति । भणति - " अमुगं इमं इमं ति मम मातुं कहेज्जह।" सा वि तं सोउ भणाति - "बारिञ्चिहित्ति, न पुणो एवं काहिति ।" जा उभयपक्खे वि घन्ना सा बिइतीए चेव गाहाए दट्ठव्वा । तत्थ विसेसो - जस्स संदिसति जो य सघाडइद्धो अन्नो वा कोइ पासट्टितो तं न जाणाति ।
कहं ? भन्नति - जंघापरिजियसड्डीजामाऊ तित्थजत्तं गतो । तम्पि गते ताहिं माताधुताहिं ओवातियं “जति सो क्खेमसिवेण एहिति तो बोक्कडेण बलिं कोट्टज्जाए दाहामो" । सो य आगतो अप्पणी घरं । तओ ताए घूताए तम्मि गामे मातिघरं । तं गामं साहू भिक्खायरियं जंता दिट्ठा, भणिया य "मं मातूते कहिज्जासि तं तहत्ति ।" तेहि कहयंतीए परियच्छियं "आगओ जामाउ "त्ति, दिन्नं उवातियं । एमादिया दोसा ॥ इमे य अन्नगामे दूइत्तणे दोसा
[भा. ४४०१ ]
गामाण दोह वेरं, सेज्जायरिधूय तत्थ खंतस्स ।
वहपरिणत्त खंतब्भत्थणं च नाते कए जुद्धं ॥
चू-दोह गामाणं आसन्नट्ठियाणं परोप्परं वइरसंबंधो । तत्थेगगामे साधू ठिता । तत्थ साधूण जा जातरी धूया तम्मि पडिवेरगामे वसति । तत्थ एगो खंतो दिने दिने भिक्खायरियं गच्छति । जत्थठिता ते साधू तेन गामेण संपसारिउं सन्नहिउं पडिवेरामे पडामो। तं नाउं ताए सेज्जातरीए सो भिक्खायरियं गच्छंतो अभत्थिओ मम धूयाए कहेज्जाहि- एस गामो तुम्होवरि पडिउकामो, भत्तुणो सुत्तं करेास । ततो खंतेण तीसे कहियं, ताए वि भत्तुणो कहियं । गामो एवं नाउं सन्नधि ं एगपासट्टितो, इतरेसु आगतेसु जुद्धं कतं ॥