________________
उद्देशक : १३, मूलं - ८४८, [भा. ४३८१]
३७७
चूजा साठवेता तस्स केरिसो वयो- तरुणी मज्झा वुड्ढा ? गंडथणी उन्नयथणी महत्थणी अप्पथणी कोप्परथणी पतितथणी ? सरीरेण थूला तणुयी वा तं ठवियघातिं अयाणंतो एमाइएहिं पुच्छिउं तम्मि घरगतो तीए । ठवियधातीए समक्खं गिहपतिसमक्खं च तं ब लं पासिउं इमं भणइ ॥
[भा. ४३८२ ] अहुणुट्ठियं च अनवेक्खितं च इमंगं कुलं तु मन्नामि । पुन्नेहि जहिच्छाए, चलति बालेण सूएमो ॥
चू- अहो ! इमं कुलं ननुपितिपरंपरागयसिरियं अहुणुट्टियसिरियं एयं । अथवा अणवेक्खियं ति, न एवं घरचिंतगा बुड्ढा पडिजग्गति, नत्थि वा एत्य घरचिंतगा वुड्डा, अप्पणो जहिच्छाए पुन्नेहिं चलति । गिहसामोय भन्नति - अज्जो कहं जाणसि ? साधू भणइ - इमेण बालेण जाणामि ॥ जारिसी साठवियधाती तारिसीए दोसे उब्भासिउकामो भणति
[भा. ४३८३ ] थेरी दुब्बलखीरा, चिमिढो पेल्लियमुही अतिथणीए । तनुई मंदक्खीरा, कोप्परथणियं ति सूइमुहो ।
- इमी बालो लक्खणजुत्तो। एयाणि से लक्खणाणि अम्मधातीए उवहम्मंति, जतो एयस्स धाती थेरी, थेरी दुब्बलखीरा भवति, एस बट्टंतो रुक्खगतो भविस्सति । अह महल्लथणी तो थणेहिं पेल्लिया नासिका चिमिटा भविस्सति, सुहंच से पेल्लियं गल्लरं भविस्सति, कृशा मंदखीरा भवति, अप्पाहारत्तणओ वट्टंतो किसी चैव भविस्सति । कोप्परथणीए कोप्परागारे थणे सूसंतो उद्दंतुरो सूइमुहो य भविस्सति । बहुवित्थारदूसणे इमं सावन्नं भवति
[भा. ४३८४]
जा जेन होति वन्नेण उक्कडा गरहते स तेणेव ।
गरहति समणा तिव्वं, पत्थभेदं च दुव्वन्नं ॥
चूजा साठवियधाती सा जेण वन्नेण जुत्ता पसत्थेण वा अपसत्येण वा उक्कडेण वा जहन्नेन वास साधू तेणेव वन्नेणं तं गरहति । अध जा य ठविया जा य फेडिया ततो दो वि समवन्ना तो समवायातो वा तत्थ वि तं ठवियं तिव्वतरेण वा दुवन्नयरेण वा वन्नभेदेण जुत्तं तेनेव गरहति । जा पुण साठवेयव्वा तं दुव्वन्नेण वि जुत्तं पसंसति किमुत पसत्थेण ॥
एवं करेंतस्स इमे दोसा
[ भा. ४३८५ ]
ओट्टिया पदोसं, छोभग उब्भागमो य से जं तु ।
होज्जा मज्जवि विग्धो, विसाति इयरी वि एमेव ॥
-जा सा धातिठाणातो साधुवयणेण उवट्ठिता पदोसमावन्ना छोभगं छुभेज । छोभगो अब्भवक्खाणं । एस ते तीए सह अनायारं सेवति, तस्स वा उब्भामगो त्ति, संघाडगो अन्नो वा सट्टो पट्ठो जं पंतावणादि काहिति तन्निष्फन्नं च । इयरी वि जा संजएण पसंसिता धातित्तणे ठविता, सा वि चिंतेज्ज-एस समजतो पुणो तीए उलग्गिओ मज्झ दोसे काउं तीए गुणे वन्नेउं मम विग्धं धातित्तणे करेज, तं जाव न करेति ताव विसं गरं वा देमि, एवं सा वि करेज ॥ गता खीरधाती । इदानिं मज्जणादियाओ
[ भा. ४३८६ ] एमेव सेसियासु वि, सुयमादिसु करणकारणे सगिहे । इड्डीसु य धाईसु य, तहेव उव्वट्ठियाण गमो ॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org