________________
३६८
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-१३/८३१ मू. (८३१) जे भिक्खू पासत्थं पसंसइ, पसंसंतं वा सातिजति ।।
धू-सुलद्धं ते माणुस्सं जम्मंज साहूणं वट्टसि-एवमादिपसंसा, विधीए वंदनं उच्छोभणं वंदनं वा । एस सुत्तत्थो । इमा निजुत्ती[भा.४३४०] दुविधो खलु पासत्थो, देसे सब्वे य होइ नायब्वो।
सव्वे तिन्नि विगप्पा, देसे सेजातरकुलादी। घू-दुविधो पासत्थो-देसे सव्वे यासव्वहाजोपासत्तो सोतिविधो। देसेण जो पासत्यो सो सेज्जातपिंडभोतिमादी अनेगविधो ॥ पासत्यनिरुत्तं इमं सव्वदेसअभेदेण भन्नतिभा.(४३४१] दंसणनाणचरित्ते, तवेय अत्ताहितोपवयणे य ।
तेसिं पासविहारी, पासत्थं तं वियाणाहि॥ घू-दसणादिया पसिद्धा । पवयणं चाउवन्नो समणसंघो । अत्ता आत्मा संधिपयोगेण आभिओगेण आहितो आरोपितः स्थापितः जेहिं जेहिंसाधूहि-ते उजुत्तविहारिण इत्यर्थः । तेसिं साधूणंपासविहारीजोसोएवंविधोपासत्थो। पवयणंपडुच्च जम्हा साहु-साहुणि-सावग-साविगासु एगपक्खे वि न निवडति, तम्हा पवयणं पइ तेसिं पासविहारी। अधवा - दंसणादिसु अत्ता अहिओ जस्स सो अत्ताहितो । एत्थ अकारो संधीए अत्थवसा हुस्सो दट्ठव्वो, दर्शनादीनां विराधकमित्यर्थः । जम्हा सो विराधको तम्हा तेसिंदसणादीणं पासविहारी ।।
इदानिं सवपासत्थो तिविधभेदो मन्नति[भा.४३४२] दंसणनाणचरित्ते, सत्यो अच्छति तहिं न उजमति ।
एतेण उपासत्थो, एसोअन्नो विपज्जाओ। घू-सत्थो अच्छइ ति । सुत्तपोरिसिं वा अस्थपोरिसिं वा न करेइ नोद्यमते, दंसणाइयारेसु वट्टति, चारित्तेनवट्टति, अतिचारेवान वजेति,एवं सत्थोअच्छति, तेन पासत्थो ।अन्यः पर्यायः अन्यो व्याख्याप्रकारः॥अधवा[भा.४३४३] पासो त्ति बंधणं ति य, एगढ़ बंधहेतवो पासा।
पासस्थियपासत्था, एसो अन्नो वि पज्जातो।। चू-पासोत्ति वा बंधणो त्ति वा एगई, एते पदादो विएगट्ठा । बंधस्स हेऊ "अविरयमादी" ते पासा भन्नति, तेसु पासेसु ठितो पासत्थो ।। सव्वपासत्थो गतो । इमो देसपासत्थो[भा.४३४] सेजायरकुलनिस्सित, ठवणकुलपलोयणा अभिहडे य।
_ पुट्विं पच्छा संथुत, नितियग्गपिंडभोति पासत्थो॥ धू-सेजातरपिंड भुजि, सड्डाईकुलनिस्साए विहरति, ठवणाकुलाणिवा निक्कारणे पविसति, संखडिंपलोएति, आदंसादिसुवादेहं पलोएति, अभिहडं गेण्हति जति य, सयणं पडुच्च मातापितादियं पुव्वसंथवं करेति, पच्छासंथवंवासासुससुरादियं । दानं वापडुच्च अदिन्ने पुव्वसंथवो, दिन्ने पच्छासंथयो, नितियं निच्चनिमंतणे निकाएति, जति दिने दिने दाहिसि अग्गपिंडोअग्गळूरो तं गेण्हति भुंजइ य, एवमादिएसुंअववादपदेसु वटुंतो देसपासत्थो भवति ।
मू. (८३२) जे भिक्खू ओसन्नं वंदति, वंदतं वा सातिञ्जति ।। मू. (८३३) जे भिक्खू ओसन्नं पसंसति, पसंसंतं वा सातिञ्जति ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org