________________
३६५
उद्देशक : १३, मूलं-८२५, [भा. ४३२२] "बिंब"त्ति छायंवापेक्खंतस्सअब्भादी आवरणावगमेतमेवछायंबिंबंपस्सति, निव्वंजितावयवं -प्रतिरूपमित्यर्थः। सीसो पुच्छति-'कम्हा सव्वे देहावयवा आदरिसेन पेच्छति?" अतो भन्नति[भा.४३२३] जे आदरिसंतत्तो, देहावयवा हवंति नयनादी ।
तेसिं तत्थुवलद्धी, पगासजोगा न इतरेसिं॥ घू-छद्दिसि सरीरतेयरस्सिसु पधावितासु जं दिसि आदरिसो ठितो ततो ये नयनहत्थादी सरीरावयवा जे आदरिसे निवडिया तेसिं तम्मि आदरिसे उवलद्धी भवति । जति य आदरिसो अब्मावगो सप्पगासेण संजुत्तोन, अंधकारव्यवस्थित इत्यर्थः । "इतरे"त्तिजे आदरिसेण सह न संजुत्ता, ते न तत्रोपलभ्यन्ते। [भा.४३२४] एमेव य पडिबिंबं, जंआदरिसेण होइ संजुत्तं ।
___ तत्थ वि हो उवलद्धी, पगासजोगा अदिढे वि ।। घू-एवमित्यवधारणे । किं अवधारयितव्यं? यदेतदुपलब्धिकारणमुक्तं । अनेनोपलब्धिकारणेण यदप्यन्यत् घटादिस्वरूपप्रतिबिंबंआदर्शसंयुज्यतेतत्राप्युपलब्धिर्भवत्यात्मनाअपश्यतोऽपिघटादिकं एवंमणिमादीसुवि भावेयध्वं, नवरं-तेल्लजलादिसुजारिसंबिंबंआगासमंतरे तितारिसमेव दीसते॥ [भा.४३२५] एएसामन्नतरे, अप्पानंजे उदेहते भिक्खू ।
सो आणाअणवत्यं, मिच्छत्त-विराधनं पावे।। घू-दप्पणमणिमादियाणअन्नयरेजो अप्पानंजोएतितस्स आणादियादोसा, चउलहुंच से पच्छित्तं आयसंजमविराधना य भवति ॥ इमे य अन्ने दोसा[भा.४३२६] गमणादी रूवमरूववं तु कुजा निदाणमादीणि।
बातुस-गारवकरणं, खित्तादि निरत्थगुड्डाहो। घू-आदरिसादीसुअप्पानं स्वतंदटुं विसए भुंजामित्तिपडिगमनं करेति, अन्नतिथिएसु वा पविसति, सिद्धपुत्तो वा भवति, सिद्धपुत्तिं वासेवति, सलिंगणवा संजति पडिसेवति, विरूवं वा अप्पानं दटुं नियाणं करेजा, आदिसद्दातो देवताराहणादी वसीकरणजोगादी वा अधिज्जेज, सरीरबाउसत्तंवा करेज, आदरिसेवाअप्पणो स्वं दुटुंसोभामित्ति गारवंकरेज, स्वेण हरिसिओ विरूवो वा विसादेण खित्तादिचित्तो भवेज्ज । तं कम्मखवणवज्जियं निरत्थक, सागारिय दिढे उड्डाहो । “न एस तवस्सी, कामी, एस अजिइंदिओ"त्ति उड्डहं करेज ॥ [भा.४३२७] बितियपदमणप्पज्झे, सेहे अविकोविते व अप्पज्झे।
विसआतंको मज्जण, मोहतिगिच्छाए जाणमवि ॥ धू-अणप्पज्झोपराधीनत्तणतो सेहो, अविकोवितो अजाणतणतो, जो पुणअप्पज्झोजाणगो सो इमेहिं कारणेहिं अप्पानं आदरिसे देहति सप्पादिविसेण अभिभूते जालागद्दभलूतातंके वा उवट्टिते आदरिसविजाए मज्जियव्वं, तत्थ आदरिसे देहति - सप्पादिविसेण अभिभूते जालागद्दभलूतातंके वा उवहितै आदरिसविजाए मजियव्वं, तत्थ आदरिसे अप्पणो पडिबिंबं गिलाणस्स वा उमज्जति, ततो पन्नप्पति, मोहतिगिच्छाए वा देहति ।।अहवा इमे कारणा[भा.४३२८] पुष्फग गलगंडं वा, मंडल दंतरूय जीह ओढे य।
चक्खुस्स अविसए वुडिहाणि जाणट्ठता पेहे ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org