Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 849

३६२
निशीथ-छेदसूत्रम् -२- १३/८१५ सावतोवद्दवं सरीरोवहितेनोवद्दवं पावेंति त्ति, जंवा ते गच्छंता अन्नेसिं उवद्दवं करेंति, जतो वा ते निद्दिवा तो स्वयंपावंति, ततो तस्स पंथचिंधगस्स साधुस्स अन्नस्स वा साधुस्स पदोसमावळेति अम्हे पडिनीयत्तणेण एरिसपंथे छूढा, इमेण पंतावणादी करेज्ज । वादातो चिंधिज्ज[भा.४३११] बिइयपयमणप्पज्झे, पवेदे अविकोविते व अप्पज्झे ।
अद्धाण असिव अभिओग आतुरादीसु जाणमवि ।। चू-खित्तादिगोअणप्पज्झो सेहो वा अविकोवितोचिंधेज, अप्पज्झो वि अद्धाणे वा सत्थस्स पहं अजाणंतस्स चिंधेज, असिवे गिलाणकज्जे वा वेजस्स कप्पायरियस्स वा आनिलंतस्स पंथमुवदिसति, “अभिओगो"त्ति बला रातिणा देसितो गहितो, एवमादिकारणेहिं जाणंतो वि कहितो सुद्धो॥
मू. (८१६) जेभिक्खूअन्नउत्थियाण वागारत्थियाण वाधाउंपवेएइ, पवेएंतंवा सातिजति।। मू. (८१७)जेभिक्खू अन्नउत्थियाणवागारस्थियाण वा निहिं पवएइ, पवेएतंवा सातिजति।। चू-यस्मिन् धम्यमने सुवर्णादि पतते सधातुः। [भा.४३१२] अन्नतरागंधातुं, निहिं व आइक्खते तुजे भिक्खू ।
गिहिअन्नतित्थियाण व, सो पावति आणमादीणि॥ धू-अन्नयरगहणातो बहुभेदा धातू । निधाण निधी, निहितं स्थापितं द्रविणजातमित्यर्थः । तंजो महाकालमतादिणा नाउं अक्खाति तस्स आणादिया दोसा ।इमे धातुभेदा[भा.४३१३] तिविहोय होइ धातू, पासाणरसे य मट्टिया चेव ।
सो पुण सुवन्न-उ-तंब-रयत-कालायसादीणं । चू- जत्थ पासाणे जुत्तिणा जुत्ते वा धम्ममाते सुवन्नादी पडति सो पासाणधातू, जेण धातुपाणिएणतंबगादि आसित्तं सुवन्नादि भवति सोरसो भन्नति, जामट्टियाजोगजुत्ता अजुत्ता वा धम्ममाणा सुवन्नादि भवति सा धातुमट्टिया, कालायसं लोहं, आदिग्गहणाओ मणि-रयणमोत्तिय-पवालागरादि ॥ नहाणे इमो विगप्पो[भा.४३१४] सपरिग्गहेतरो वि य, होइ तिहा जलगओ थलगओवा।
. निहितेतरो थलगतो, कयाकतो होति सव्वो वि ।। चू-सो निही मणुयदेवतेहिं परिग्गहितो वा होज अपरिग्गहितो वा । सो जले वा होज थले वाजा सो थले सो दुविहो- निक्खतो वा अनिक्खओ वा । सव्वो चेव गिही सरूवेण दुविधोकयरूवोअकयरूवो वा । स्वगाऽऽभरणादिकयत्वो, चक्कलपिंडहितोअकयरूवो।सपरिग्गहे अधिकतरा दोसा कहेंतस्स निहाणगसामिसमीवातो॥धातुनिहिदंसणे इमे दोसा[भा.४३१५] अधिकरणं कायवहो, धातुम्मि मयूरअंकदिटुंतो।
अहिगरणं जा करणं, निहिम्मि मक्कोड गहणादी ।। चू-कायवधमंतरेविअसंजयपरिभोगेअधिकरणंभवति, धम्ममाणे पुढवातिकायविराधना। अहवा-तं चेव साधुं धातुवायं कारवेति। एसो धातुदंसणे दोसो॥इमो निहाणे मयूरकदिटुंतो[भा.४३१६] मोर निवं कियदीनार पिहियणिहिजाणएण ते कहिया।
दिट्ठा ववहरमाणा, कओ एए परंपरा गहणं ।