Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 838

उद्देश : १२, मूलं - ७८८, [भा. ४२४८ ]
३५१
चू- "थलसंकमेणे" ति एवं पादं थले विभासा, पलोयणा नाम लोयं उत्तरंते पलोएति, जेणं जेणं अद्धजंघामेत्तं उदगं तेणं तेणं गच्छति । अह उत्तरंते न पासेज्जा तो पाडिपहियमन्नं वा पुच्छति, “जतो नीयतरागं उदगं ति तं चिंधेहिंति" त्ति वुत्त भवति । परिपुच्छिऊणं ति जदि तस्स उदगस्स परिहारपंथो अत्थि तं पुच्छिऊण तेन जयणाए गंतव्वं ॥
अह तेन थलपण इमे दोसा हवेज्ज
[ भा. ४२४९ ] समुदानं पंथो वा, वसही वा थलपहेण जति नत्थि । सावयतेणभायं वा, संघट्टेण ततो गच्छे ॥
चू-समुदानं भिक्खा नत्थि, अथवा थलपहो चेव नत्थि, वसधी वा नत्थि, सिंहादिसावतभयं वा, सरीरोवाहितेणभयं वा, तो थलपहं मोत्तुं उदगसंघट्टेणं गंतव्वं ॥ तदभावे लेवेण वा तत्थिमा उत्तरणजयणा
[ भा. ४२५० ]
एते चैव य दोसा, जति संघट्टेण गच्छमाणस्स । तो लेवेणं गच्छे, निरवाएणं तिमा जयणा ॥ निब्भए गारत्थीणं, तु मग्गतो चोलपट्टमुस्सारे । सभए अत्यग्धे वा, ओइन्नेसु घणं पट्टं ॥
[भा. ४२५१]
- जइ गिहिसत्यसहायो ताहे उदगसमीवं गंतुं, उड्डगकायं मुहनंतगेण पमज्जित्ता, अहोकायं स्यहरणेणं उवकरणं पडिलेहित्ता, एगओ य तं उवकरणं करेत्ता, जदि चोरभयं नत्थि तो गिहत्याण सव्वपच्छओ उदगमवतरति । जह जह ओगाढतरं जलमोगाहइ तह तप पच्छओ ठितो उवरुवरिं चोलट्टमुस्सारे जहा न भिज्जइ । अह सत्यपच्छओ भयं अथाहं वा जलं तो जाहे अग्गतो गिहत्था केत्तिया वि उत्तिन्ना ताहे साहू मज्झे अवतरति, चोलपट्टं च घणं कडीए - दढं बंधतीत्यर्थः ॥ एतेण विहाणेण उत्तरंतस्स जइ चोलपट्टी भिन्नो, अन्नं वा किं चि उवकरणजायं, तो इमो विही । दगतीरे ता चिट्ठे, निप्पगलो जाव चोलपट्टो उ । सभए पलंबमाणं, गच्छति काएण अफुसंतो ।।
[भा. ४२५२ ]
धू-पगलमाणं दगसंरक्खणट्ठा दगे दगसमीवे वा निद्धपुढवीते ताव चिट्ठति जाव चोलपट्टी अन्नं वा उवकरणं निष्पगलं । अह तत्थ अच्छंतस्स भयं तो पगलमाणमेव सरीरे अफुसंतो गच्छति, बाहाए पलंबमाणं नेइ ॥ जत्थ सत्यविरहिओ एगागी दगमुत्तरइ तत्थिमो विही
[भा. ४२५३ ] असति गिहि नालियाए, नाक्खेत्तुं पुण वि पडियरणं ।
एगाभोगं च करे, उवकरणं लेव उवरिं च ।।
- गिहिसहायासइ सव्वोवकरणं ओयरणतीरे मोत्तुं नालिगा आयप्पाणातो चउरंगुलाइरित्ता, तं घोत्तुं जलमोयरित्ता, ती आणक्खेउं उवग्धाइत्ता इत्यर्थः, सपरतीराओ पुणो विजलपडियरणं करेति प्रत्यागच्छतीत्यर्थः । आगंतूणं तं सुक्कोवकरणं एगाभोगं करेति, तं घेत्तुं तेन आणाक्खितजलपण उत्तरति । एस लेवे लेवुवरिते वा विही भणितो ॥
थलसंघट्टलेवलेवोवरिपहेसु विजमाणेसु वि अववादेण नावं दुरुहेज्जा । इमेहिं कारणेहिं[ भा. ४२५४] बितियपय तेन सावय, दुब्मिक्खे कारणे व आगाढे। कवहि मगर वुज्झण, नावोदग तं पि जयणाए ॥