Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 795

३०८
निशीथ छेदसूत्रम् -२-१२ / ७४९
"ओमे" वि कल्लं न भविस्सइ त्ति साहारणट्ठा भुंजइ । “गिलाणो” वि विगइमाइ पञ्चक्खाय वेवएसा भुंजइ । अग्गियग-वाहिंमि वा राओ भुंजइ । आयरिओवएसेण वा तुरियं कर्हि चि गंतव्वं, तत्थ पोरिसिमाइ अपुने भोत्तुं गच्छइ । खमओ वा मासाइखमणे कते अईव किलंतो अपुन्ने चेव भुंजाविज्जइ । उप्पूरविगइलंभे निव्वितिए संदिसाविज्जइ, दुब्बलसरीरस्स वा विगइपञ्चक्खाणे विगई दिज्जइ । उस्सूरे सेहो दुक्खं गमिस्सइ त्ति काउं नमोक्कारे चेव वितरंति । खीराइया वा विनासिदव्वं चिरकालमट्ठाहिं अपुन्ने पोरिसिमाइपञ्चक्खाणे नमोक्कारे चेव वितरंति ॥
[ भा. ३९९० ] खमणेण खामियं वा निव्वीतिय दुब्बलं व नाऊणं । उस्सूरे वा सेहो, दुक्खमठाई च वितरंति ।।
मू. (७५०) जे भिक्खू परित्तकायसंजुत्तं आहारेइ आहारेंतं वा सातिज्जति ।। चू- परित्तवणस्सइकाएणं संजुत्तं जो असणाई भुंजइ तस्स चउलहुं आणाइणो य दोसा भवंति । [भा. ३९९१] जे भिक्खू असनादी, भुंजेज परित्तकायसंजुत्तं । सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधनं पावे ।।
चू-इमा संजमविराधना[भा. ३९९२]
तं कायपरिच्चयती, तेन य चत्तेण संजमं चयते । अतिखद्ध अनुचितेण य, विसूइगादीणि आताए ।
चू- तमिति परित्तकायं परिचयइ न रक्षति, व्यवतीत्यर्थः । तेन य परिचत्तेण संजमो वहिओ - विराहिओ त्ति वृत्तं भवति । एस संजमविराधना । तेन य तिगदुगसंजुत्तेण अइप्पमाणेण भुत्तेण अनुवचिएण य अजिन्नविसूइयाए आयविराधना || असणाइसु इमे उदाहरणाभूतणगादी असने, पाने सहकारपाडलादीणि ।
[भा. ३९९३]
खातिमे फलसुत्तादी, साइमे तंबोलपंचजुयं ॥
चू-भूततणं अज्जगो भन्नइ, तेन संजुत्तं असनं भुंजइ, आइसद्दाओ करमद्दियादिफला मूलगपत्तं आसूरिपत्तं च, अन्ने य बहु पत्तपुप्फफला देसंतरपसिद्धा । पानगं सहगार पाडलानीलुप्पलादीहिं संजुत्तं पिवइ । खाइमे जाइफलं कक्कोलं कप्पूरं लवंगं पूगफलं एते पंच दव्वातंबोलपत्तसाहिया खाइ । एत्थ तिनि सचित्ता, तिन्नि अचित्ता | अहवा पूगफलं खदिरवत् तं न गनिज्जइ ।
रगतया पंचमा छु, सा दुविहा- सचित्ता अचित्ता संभवइ । अहवा- संखचुन्नो पूगफलं खइरो कप्पूरं जाइपत्तिया एते पंच अचित्ता, एतेहिं सहियं तंबोलपत्तं खाएइ ।।
कारणे परित्तसहियं मुंजेज्जा
[भा. ३९९४ ] बितियपदं गेलन्ने, अद्धाणे चेव तह य ओमम्मि । एएहि कारणेहिं, जयण इमा तत्थ कायव्वा ॥
धू- गेलने वेज्जूवएसा, अद्धाणे अनम्मि अलब्धंते, ओमे असंधरंता एमाइकारणेहिं इमा 'जयणा कायव्वा ।
[भा. ३९९५]
ओमे तिभागमद्धे, तिभागमायंबिले चउत्थाई । निम्मिस्से मिस्से वा, परित्तकायम्मि जा जयणा ॥