________________
उद्देशक : ११, मूलं-७३२, [भा. ३४७७]
२३३ दद्दरेति, दद्दरासि सरावादिपिधणंदातुंसंधिमयणेण लिंपति, छगणेण, मट्टियाएवा, ततोअव्वाबाहे एगते ठवेति, जत्थ उंदरभयं तत्थ सिक्कए काउंबेहासे ठवेति, जइ रज्जूए उंदरा अवतरंतितत्यंतरा सरावं ठवेंति, कंटकाओ वा कद्दमे उद्धमुहा करेंति, भायणस्स वा मुहे कंटिका करेंति, एसा उवरि रक्खा । भूमिठियस्स वा अहो भूती करेति, परिगलणभया वेहासठियस्स अहो भूति करिजति॥जत्थपिवीलिगभयं, मूसगायनस्थि, रज्जूए वामूसरोहिं छिंदणभयं, तत्थिमा आलयणविधी[भा.३४७८] ईसि भूमिमपत्तं, आसन्नं वा विछिन्नरक्खट्ट।
पडिलेह उभयकालं, अगीय अतरंत अन्नत्य ।। चू- भूमीए ईसिं अपत्तं रज्जूए ओसारेंति, आसण्णं वा हेट अणप्फिडतं ठवेति । किमेवं ठविजति ? जदि मूसगेण रज्जू छिज्जति तो सपाणभोयणं भायणंपडितं पि न भिज्जत्ति, रक्खियं भवति, पुव्वावरासुय संझासु पडिलेहणपमज्जणा करेंति, । अगीतगिलाणा जत्थ वसतीए संति न तत्थ ठवेंति । ते व अगीयगिलाणा अन्नत्थ ठवेंति ।।
मू. (७३३) जे भिक्खू परिवासियस्स असनस्स वा पानस्स वा खाइमस्स वा साइमस्स वा तयप्पमाणं वा भूइप्पमाणं वा बिंदुप्पमाणं वा आहारं आहारेइ, आहारेंतं वा सातिजति ।।
मू. (७३४) जे भिक्खू मंसाइयं वा मच्छाइयं वा मंसखलं वा मच्छखलं वा आहेणं वा पहेणं वा सम्मेलं वा हिंगोलं वा अन्नयरं वा तहप्पगारं विरूवरूवं हीरमाणं पेहाए ताए आसाए ताए पिवासाएतं रयणिं अन्नत्य उवातिणावेति, उवातिणावेंतं वा सातिजति ।। __चू-जम्मि पगरणे मंसं आदीए दिज्जति पच्छा ओदनादि, तं मंसादि भण्णति । मंसाण वा गच्छंताआदादेव पारणे करेतितं वा मंसादि।आनिएसुवा मसेसुआदावेवजणवयस्समंसपगरणं करेंति पच्छा सयं परिभुंजंति तं वा मंसादी भण्णति। एवं मच्छादियं पि वत्तव्वं । मंसखलं जत्थ मंसाणि सोसिजंति, एवंमच्छखलं पि । जमन्नगिहातो आनिजतितं साहेणं, जमन्नगिहं निजति तं पहेणगं । अहवा - जं बहूगिहातो वरगिहं निजति तं आहेणं, जं वरगिहातो वहूघरं निजति तं पहेणगं । अहवा- वरवहूण जं आमव्वं परोप्परं निजति तं सव्वं आहेणकं, जमन्नतो निजति तं पहेणगं । सव्वाण मंसादियाणं जं हिजति-निज्जति त्ति तं हिंगोलं, हुञ्जति वा तं हिगोलं । ____ अहवा - जं मतभत्तं करडुगादियं तं हिंगोलं । वीवाहभत्तं सम्मेलो । अहवा - सम्मेलो गोडी तिए भत्तं सम्मेलं भण्णति । अहवा- कम्मारंभेसुण्हासिता जे ते सम्मेलो । तेसि जं भत्तं तं सम्मेल। गिहातो उज्जाणादिसु ण्हासिता जे ते सम्मेलो । तेसि ज भत्तं तं सम्मेलं । गिहातो उज्जाणादिसु हीरंतं - नीयमानमित्यर्थः, प्रेहा पेक्ष्य, तं लफ्यामीत्याशा । अहवा - ओदनादि अशितुमिच्छा तदासा, द्राक्षापानकादि पातुमिच्छा पिपासा । अहवा-ताए प्रदेशाए -प्रतिश्रयादित्यर्थः, जो ति साहू जम्मि दिने पगरणं भविस्सति तस्स आरतोजा रयणी तंजो अन्नत्थ प्रतिश्रये उवातिणावेति - नयतीत्यर्थः । अन्नं वा नयंतं सादिज्जति, तस्स चउगुरुं आणादिणो य दोसा, आयसंजमविराधना । उक्तः सूत्रार्थः । इदानि निजुत्ती । सा प्रायशो गतार्थेव। [भा.३४७९] मंसाइ पगरणा खलु, जत्तियमेत्ता उ आहिया सुत्ते ।
सेज्जायरेतराण व, जे तत्थासागते भिक्खू ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org