Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 686

उद्देशक : ११, मूलं-६६३, [भा. ३३०४]
१९९
गणि आयरिए सपदं, दानं आवञ्जणा चरिमं । [भा.३३०५] गिहिणं मूलगुणेसू, देसे गुरुगा तु सव्वहिं मूलं ।
उत्तरगुणेसु देसे, लहुगा गुरुगातु सव्वेसिं॥ [भा.३३०६] मूलगुणे उत्तरगुणे, गुरुगा देसम्मि होति साहणं ।
सव्वम्मि होति मूलं, अवण्णवायं वयंतस्स ।। घू-कहं पुण वदंतो आसादेति? [भा.३३०७] जीवरहिते व पेहा, जीवाउलमुग्गदंडता मोयं ।
को दोसोय परकडे, चरणे एमातिया देसे ॥ धू- जीवेहिं विरहिते जाव पडिलेहणा कज्जति सा निरस्थिया । जीवाउले वा लोगे संकमणादिकिरियं करेंतो कहं निद्दोसो? परित्तेगिंदियाणयसंघट्टणे मासलहुंदाणे, एवं अप्पावराहे उग्गदंडया अजुत्ता । जं व बितियपदे णु मोयायमणं भणियं तं पिअजुत्तं___ आहाकम्मादिएसुपरकडेसुको दोसो? एवमादिचरणस्स देसेअवण्णो। सर्वयम-नियमात्मकं चारित्रं कुशलपरिकल्पितं एष सर्वावर्णवादः ।। इमेरिसं सुत्ते अवण्णं वदति[मा.३३०८] काया वया य तच्चिय, ते चेव पमाय अप्पमादाय।
जोतिस-जोनि-निमित्तेहिं किं च वेरग्गपरयाणं ।। चू-अयुत्तंपुणो पुणो कायवयाणवण्णणंपमादप्पम याणय किंवावेरग्गपवण्णाणं, जोतिसेण जोनीपाहुडेण वा निमित्तेण वा । सव्वं वा पागतभासाणिबद्धं, एवमादि सुय-आसायणा । एवं अवन्नं वदंतो आणाझ्या य दोसा, सुयदेवता वा खित्तादिचित्त करेज, अन्नेण वा साहुणा सह असंखडं वा भवे- “कीस अवत्रं भाससि" त्ति | जम्हा एते दोसा तम्हा नो अवण्णं वदे ।।
कारणे वदेजा वि[भा.३३०९]बितियपदभणप्पझे, वएज्ज अविकोविते व अप्पज्झे।
जाणते वा वि पुणो, भयसा तव्वादिसू चेव ।। चू-अणपज्झो खेत्तादियो वएज्ज, अप्पज्झो वा अविकोवितो सो वा वएज्जा । 'तव्वादिति जो अवनवादपक्खग्गहणं करेति सो य रायादि बलवंतो तब्भया वदेज्जा, नो दोसो॥
मू. (६६४) जे भिक्खू अधम्मस्स वण्णं वयति, वयंतं वा सातिजति।।
चू-इह अहम्मोभारह-रामायणादि पावसुत्तं, चरगादियाण यजे पंचग्गितवादिया वयविसेसा। अहवा-पाणातिवायादिया मिच्छादसणपजवसाणा अट्ठारस पावट्ठाणा, एतेसिवण्णं वदतीत्यर्थः।
[भा.३३१०] एसेव गमो नियमा, वोच्चत्थे होति तु अहम्मे वि । . देसे सव्वे यतहा, पुब्बे अवरम्मि य पदम्मि । चू-वोच्चत्ये विपक्खे, वन्नवायं वदतीत्यर्थः । सेसं कंठं। (भा.३३११] इहरह वि ताव लोए, मिच्छत्तं दिप्पए सभावेणं ।
किं पुण जति उववूहति, साहू अजयाण मज्झम्मि ॥ चू-"इहरहवि"त्तिसहावेणप्रदीपतेप्रचलते, किमिति निर्देशे, पुनः विशेषणे, किं विशेषयति? सूतरां दीप्यत इत्यर्थः । यदीत्यभ्युपगमे, अजयाणं अग्गतो उववूहति ताहे थिरतरं तेसिं मिच्छत्तं