________________
उद्देशक : १०,
मूलं- ६४६, [भा. ३१२१]
भवति । "इहर "त्ति अनाख्यायंतस्येवेत्यर्थः ॥ भवे कारणं जेण अन्नेसिं न कहेज्जा विबितियपदं दोच्चे वा, अन्नग्गामे व संभमेगतरे । तस्स व अपत्थदव्वे, जायंते वा अकालम्मि ।
[भा. ३१२२]
चू- ते दो वि चेव जना - एगो गिलाणो एगो पडियरगो । सो पडियरगो अन्नाभावे कस्स कहेउ । अन्नगामे वा अन्ने साहुणो कस्स कहेउ । परिचरगो उदगागणि-हत्थि सीह - वोहिगादी एतेसिं संभमाणं एगतरं वट्टमाणे अप्पं पराभूतेषु दिसोदिसं फुडितेसु कस्स साहउ । जं वा दव्वं लब्भति तं गिलाणस्स अपत्थं तेन अन्नेसिं न कहेति, गिलाणो वा अपत्थं दव्वं मग्गति तेन वा न कहेति, अन्नेसिं अकाले वा जायंते न साधयति । अहवा - गरहियविगतीतो मग्गति ते य अन्ने अपरिणया ताहे न साधति, मा विष्परिणामिस्संति । एवमादिएहिं कारणेहिं असार्हेतो सुद्धो ॥
मू. (६४७) जे भिक्खू पढमपाउसम्मि गामाणुग्गामं दूइज्जति, दूइजंतं वा सातिजति ॥ मू. (६४८) जे भिक्खू वासावासं पज्जोसवियंसि दूइज्जति, दूइजंतं वा सातिजति ॥ चू- "जे" त्ति निद्देसे, भिक्खू पुव्वण्णितो । पाउसो आसाढो सावणो य दो मासा । तत्थ आसाढो पढमपाउसो भण्णति । अहवा छण्हं उतूण जेन पढमपाउसो वन्निज्जति तेम पढमपाउसो भण्णति । तत्थ जो गामाणुग्गामं दूइज्जति, अनु पश्चादभावे, दोसु सिसिर- गिम्हेसु रीतिजति दूइजति, दोसु वा पाए रीइज्जति दूइज्जति तस्स चउगुरुं । आणातिणो य दोसा भवंति । एस सुत्तत्थो । इदानिं नित्ति
-
[भा. ३१२३] विहिसुत्ते जो उ गमो, पढमुद्देसम्मि आदिओ सुत्ते । सो चेव निरवसेसो, दसमुद्देसम्मि वासासु ॥
चू-विधिमुत्ते सब्वो चेव आयारो, इहतु विसेसेण आचारांगस्य बितियसुयक्खंधे ततियज्झयणं इरिया भण्णति, तस्स वि पढमुद्देसे तस्स वि आदिसुत्तेसु जो विधी भणितो सो चेव निरवसेसो निसीहदसमुद्देसे पढमपाउग्गसुत्ते विधी वत्तव्वो । सो य इमो - अब्भुवगते खलु वासावासे अभिप्पवट्टे इमे पाणा अभिसंभूता बहवे बी अहुणाभिन्ना अंतरा से मग्गा बहुपाणा बहुबीया जाव ससंताणगा अनभिक्कंता पंथा नो विन्नाया भग्गा सेवं णच्चा नो गामाणुगामं दूतिजेज्जा तओ संजयामेव वासावासं उवल्लिइज्जा । तम्मिय पढमपाउसम्म विहरंतस्स इमं पच्छित्तं
[भा. ३१२४] वासावासविहारे, चउरो मासा हवंतऽनुग्धाया । आणादिणो य दोसा, विराधना संजमाताए ।
१५५
चू- वास इति वर्षाकालः, द्वितीयवासग्रहणात् वर्षमाने जो विहरति तस्स चउरो मासा अनुग्घाया भवंति । आणादिणो य दोसा, संजमायविराहणा य भवति । अधवा - वासा इति वर्षाकालः, द्वितीयवासग्रहणात् निवसनं, तस्मिन् यो विहरति । शेषं गतार्थं ॥
इमा संजमविराधना
[भा. ३१२५] छक्कायाण विराधन, आवडणं विसम खाणु-कंटेसु । वुज्झण अभिहण-रुक्खो-ल्लसावते तेन उवचरते ॥
चू- "छक्कायाण विराधन” त्ति अस्य व्याख्या
[भा. ३१२६] अक्खुण्णेसु पहेसू, पुढवी उदगं च होति दुविधं तु । उल्लपयावण अगणी, इहरा पणओ हरित कुंथू ।।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org