________________
१५३
उद्देशक : १०, मूलं-६४५, [भा. ३१०९]
घू-एतेसिं खंतिमातियाणं पयाणं यथार्थ प्ररूपणा कायव्वा । तप्पडिपक्खा खंतियखमस्स कोहिणो, मद्दवियस्स माणिणो, असढस्समाई, एवमादियाण पच्छित्तविभासा कायव्वा-व्याख्या इत्यर्थः । अजोग्गेहिय वेयावच्चेणिउज्जतेहिं जा गिलाणस्सविराहणा साय वत्तव्बपडिपक्खदोसला॥ इमं पच्छित्तं[मा.३११०]गम्चिय कोहे विसएसु, दोसु लहुगा उ माइणो गुरुगो ।
लोभिंदियाण रागे, चउगुरु सेसेसु लहु भयणा ।। चू-माणिस्स कोहिणो, अजिइंदियस्स विसएसु, दोसुकारिणोचउलहुगा।मायाविणो मासगुरुं। लोभिस्स अजिइंदियस्सय राग-कारिणोचउगुरुगा । “सेसेसु"त्तिअलद्धिसंपन्नोअदक्खोदुब्भरो सुविरोहियपडिकूलो परितंतोसुत्तस्थपडिबद्धोअनिज्जरपेही अदंतोकोतूहली अप्पप्पसंसी अनुच्छाही आगाढानागाढेसु विवरीयकारी असद्दहणगो परट्ठाणा निसेवी एतेसु लहुमासो । “भयण"त्ति एते सव्वे पदामासलहुपच्छित्तेण भइयब्बा-योजयितव्या इत्यर्थः । अहवा- “भयण"त्तिआतेसंतेन वा चउलहुगा । अहवा - "भयण" त्ति अंतराइयकम्मोदएण अलद्धी भवति सोय सुद्धो, जो य पुण सलद्धी अप्पाणं "अलद्धिमं"ति दंसेति तो असामायारिनिफण्णं मासलहुं । एवं सेसेसु वि उवउज्ज क्त्तव्यं ॥ [भा.३१११] एवं ता पच्छित्तं, तेसिं जो पुण ठवेज ते उ गणे।
आयरियगिलाणट्ठा, गुरुगा सेसाण तिविहं तु ।। चू-एवं पच्छित्तं पडिपक्खेजे कसाइयदोसा ता तेसिं भणियं । जो पुणो आयरिओ एते गणे गिलाणात्ति-वेयावच्चकरणे ठवेति तस्स चउगुरुगा । सेसा जइ ठवेति तेसिंइमंतिविधं पच्छित्तं - उवज्झातोजइ ठवेति तोचउलहुं, वसभस्समासगुरुं,भिक्खुस्स मासलहुं ।अहवा-उवज्झायस्स चउलहुं, गीयत्यस्स भिक्खुस्समासगुरुं,अगीयस्थस्समासलहुँ।एवं वातिविधं-अखंतिखमातिएसु कलहातिकरेंतेसु गिलाणस्स गाढाति परितावणादिया दोसा ।इमे य भवंति[भा.३११२] इहलोइयाण परलोइयाण लद्धीण फेडितो होति ।
जह आउगपरिहीणा, देवा लवसत्तमा चेव ।। चू-इह लोइया आमोसहिखेलोसहिमादी, परलोइया सग्गमोक्खा, तेसिं फेडितो भवति । जहाआउगेअपहुच्चंते वलवसत्तमादेवा जाता। एवं गिलाणोविअसमाहीए अट्ठज्झाणी अनाराहगो भवति । तिरियाइकुगतीसु य गच्छति, न वा इहलोए आमोसहिमातीओ लद्धीओ उप्पाएति । जम्हा एते दोसा तम्हा वेयावच्चकरो न ठवेयव्बो॥ [भा.३११३] एयगुणसमग्गस्स तु, असतीए ठवेज्ज अप्पदोसतरं।
वेयालणा उ इत्थं, गुणदोसाणं बहुविगप्पा ।। चू- वण्णियगुणसमग्गाभावे अप्पदोसतरं ठवेति, अदोसं पच्छित्ताणुलोमओ जाणेज्जा । दोसवियालणेण य बहु विकप्पा उप्पजंति । जहा - कोहे माणो अत्थि वा न वा । माणे पुण कोहो नियमा अस्थि । तम्हा कोहीओमाणी बहुदोसतरो । तम्हा कोहि ठवेजा नो माणिं । एवं सव्वपदेसु चियालणा कायव्वा ।। इदानि सुत्तत्थो[भा.३११४] जे भिक्खू गिलाणस्सा, वेयवच्चेण वावडं भिक्षु ।
___लाभेणऽमणएणं, असंथरं तं न पडितप्पे।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org