________________
उद्देशक : १०, मूलं-६४४, [भा. ३००१]
१३५ विअप्पबहुत्तं नाउं ताहे अन्नेण कद्दावेति, सयं वा कडेति । एसा गिलाणं पहुच जयणा भणिया। "असंथरंतेसणमादि" त्ति जइगिलाणठ्ठाए वावडाणं परक्खेत्तं वा वयंताणं अप्पणो हिंडताणं गिलाणपडियरगाण असंथरं भवति तो ते वि एसणमादि पणगपरिहाणिजयणाए अप्पणो गेहंति । एवं जाहे गिलाणं पड्डुच आधाकम्मं पि “समइच्छित्तो" प्रतिदिनं न लभतीत्यर्थः । ___ ताहे "छन्नं कडजोगी गीयत्थ"त्ति अस्य व्याख्या- "ठवए"त्ति । सुद्धमविसुद्धं वा गिलाणपाउग्गं दव्यं पडिदिणं अलब्भंतं उप्पाएतुं धयादियं ठवयंति पर्युवासयंतीत्यर्थः, तं च छन्नपदेसे कडजोगी गीयत्थो वा ठवेति । श्रुतार्थपर्युच्चारणासमर्थः कृतयोगी । यस्तु श्रुतार्थप्रत्युच्चारणसमर्थः । स गीतार्थः जंतं परियासिज्जति तं पुण केरिसे ठाणे ठविञ्जति । [भा.३००२] उव्वरगस्स तु असती, चिलिमिलि उभयंचतंजह न पासे।
तस्सऽसति पुराणातिसु, ठवेंति तद्दिवसपडिलेहा॥ चू-तं पुण अन्नम्मि गेहोव्वरए ठविज्जति, असति उव्वरयस्स तत्थेव वसहीए अपरिभोगे कोणे कडगचिलिमिलीहिं आवरेत्ता ठविञ्जति जहा “उभयं न पस्सति"त्ति गिलाणो अगीयत्थो य। गिलाणो अब्भवहरेज, अगीयाणं अप्पच्चयो भवति, तम्हा अप्पसागारिए ठवेज्ज । "तस्स" त्ति अपरिभोगट्ठाणस्स असति पुराणघरे ठवति, आदिसद्दातो भावियसडघरे वा, तद्दिवसं च उभयकालं पडिलेहा कञ्जति ।। [भा.३००३] फासुगमफासुगेण य, सचित्त इतरे परित्तऽनंते य ।
आहार तद्दिनेतर, सिनेह इतरेण वा करणं॥ चू-अहवा - "दोहिं वि"त्ति सग्गामपरग्गामातो आणेउं कायव् । अहवा - फासुगेण वा अफासुगेण वा सचित्तेण वा अचित्तेण वा परित्तादिएसु ।। गिलाणानुअत्तणा गता । इदानि वेजानुअत्तणा । सो गिलाणो भणेज्ज[भा.३००४] वेजं न चेव पुच्छह, जाणंता तस्स वेंति उवदेसा ।
डक्कपिलग्गातिएसुय, अजाणगा पुच्छए वेजं ।। घू-तत्य जति संजया चेव तिगिच्छं करेंति ताहे भणंति - अम्हेहिं पुच्छितो वेजो, “तस्स" त्ति वेज्जस्स उवदेसेण करेमो । सप्पडक्के पिडगं गंडं आदिसद्दातो सीतलिगा दुट्ठवातो-तेसु एसेव विधी । सव्वेसु अजाणगा वेज्जं पुच्छंति ।। सीसो पुच्छति[भा.३००५] किह उप्पन्नो गिलाणो, अट्ठमउण्होदगातिया वुदी ।
किंचि बुहभागमद्धे, ओमे जुत्तं परिहरंतो ।। चू-बहुविहारोआतंका जेहिं गिलाणो उप्पजति।अहवा-कयपयत्ते विदीहगेलण्णं उप्पज्जं, जतो भणति - अट्ठमउण्होदगादिगा वुड्डी ।। [भा.३००६] जाव न मुक्को तावऽनसनं तु असहुस्स अट्ठ छटुं वा ।
मुक्के वि अभत्तट्ठो, नाऊण रुयं तुजंजोग्गं ।। घू-विसेसेणासझे रोगे अजिण्णजरगादिगे जाव न मुन्नति ताव अब्भत्तटुं करेति, मुक्को व उवरिं अभत्तई करेति एवं सहुस्स । जो पुण असहू जहन्नेण अट्ठमं छटुं वा करेति, रोग वा नाउं - विसेसेण रोगस्स जं पत्थं तं कीरेति, जहा वायुस्स घतादिपाणं, अवभेयगे वा धयपूरभक्खणं ।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org