Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 58

पीठिका- [भा. १४०]
रुक्खो । तस्स साला पहं निन्नेणं लंघेत्तुं गया । सो य साधू उण्हाभिहतगाओ भरियभायणो तिसियमुक्खिओ इरिओवउत्तो वेगेण आगच्छमाणो ताए सालक्खंधीए सिरेण फिडितो । सुटु परिताविओ । रुसिओ जाव पासुत्तो । थीणिद्धीतो उदिण्णा पउडिओ राओ गंतूणं तं सालं गहेऊण आगओ । उवस्सय-दुवारे ठवियता । वियडणे नायं थीणिद्धी । लिंग-पारंची कतो।।
केइआयरिया भणंति-सोपुब्बभवेवनहत्थी आसी।ततोमणुय-भवमागयस्स पव्वइस्स थीणिद्धी जाया । पुव्वाभासा गंतूण वडसाल-भंजणाणयणं। सेसंतहेव॥थीणद्धी-बल-परूवणा कजति[मा. १४१] केसव-अद्धबलं पन्नति, मुय लिंग नस्थि तुह चरणं ।
संघो व हरति लिंगं, न वि एगो मा गमे पदोसं॥ घू. केसवो वासुदेवो । जं तस्स बलं तब्बलाओ अद्धबलं थीणिद्धिणो भवति । तं च पढम-संघयणिणो, न इदाणिं पुण सामण्णबला दुगुणं तिगुणं छउगुणं वा भवति । सो अ एवं बलजुत्तोमा गच्छंरुसिओ विनासेजतम्हासो लिंग-पारंची गायब्वो।सोयसानुनयंभण्णति-"मुय लिंगं नत्थि तुह चरणं।" जति एवं गुरुणा भणितो मुक्कं तो सोहणं । अह न मुयति तो समुदितो संघो हरति, न एगो, मा एगस्स पओसंगमिस्सति । पदुद्दो य वावादिस्सति ।।
लिंगावहर-नियमनत्यं भण्णति[भा. १४२] अवि केवलमुप्पाडे, न य लिंगं देति अनतिसेसी से।
देसवत दंसणं वा, गेण्ह अनिच्छे पलातंति॥ घू. अवि संभावने । किं संभावयति? इमं जति वि तेणेव भवग्गहणेण केवलमुप्पाडेति तहविसे लिंगंन दिज्जति। तस्सवाअन्नस्स वा एसनियमोअणइसइणो।जोपुणअवहिनाणादि सती सो जाणति न पुण एयस्स थीणिद्धिणिद्दोदयो भवति, देति से लिंग, इतरहा न देति ! लिंगावहारे पुणकञ्जमाणे अयमुपदेसो।देसवओत्ति सावगोहोहि, थूलग-पाणातिवायाइणियत्तो पंच अणुव्वयधारी । तानि वा जइ न तरसि तया दंसणं गेण्ह, दंसण-सावगो भवाहि त्ति भणियं भवति अह एवं पि अणुणिज्जमाणो नेच्छति लिंग मोत्तुं ताहे राओ सुत्तं मोत्तुं पलायंति, देसांतरं गच्छतीत्यर्थः।पमायपडिसेवण त्ति दारंगयं ।।इदाणिंपच्छाणु-पुब्बक्कमेण पकप्पिया पडिसेवणा पत्ता । सा पुण पत्ता वि न भन्नति । कम्हा? उच्यते, मा सिस्स्सेवमवट्ठाहति “पुव्वमणुन्ना पच्छा पडिसेहो" । अतो पुव्वं पडिसेहो पण्णति । पच्छा अणुण्णा भणिहिति। [भा. १४३] दप्पादी पडिसेवणा, नातव्वा होति आनुपुव्वीए।
सट्टाणे सट्ठाणे, दुविधा दुविधा य दुविधा य॥ दू. दप्पियापडिसेवणा भन्नति।आदि सद्दातो कप्पियावि।आणुपुब्बी-गहणातो पुब्ि दप्पियं भणामि । पच्छा कप्पियं । केसु पुण ठाणेसुदप्पिया कप्पियावा संभवति? भण्णति-जंतं हेट्ठा भणियं मूलगुण-उत्तरगुणेसु । मूलगुणे पाणातिवाइसु, उत्तरगुणे पिंडविसोहादिसु । तत्य मूलगुणेसु पढमे पाणातिवाते णवसुटाणेसु । सट्ठाणे सट्ठाणे वीप्सा, दुविहा दुविहा य दुविहा य तिन्नि दुगा॥ एएसिं तिण्ह वि दुगाणं इमा वक्खाण-गाहा
[भा. १४४] दुविहा दप्पे कप्पे, दप्पे मूलुत्तरे पुणो दुविधा ।