Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 576

उद्देशक : १०, मूलं- ६२१, [भा. २७७२ ]
असतमंतस्य करणं अधिकरणं । अहवा - अधीः अबुद्धिमान् पुरषः, स तं करोतीत्यधिकरणं ॥ [भा. २७७३] साहिकरणो य दुविहो, सपक्ख-परपक्खतो य नायव्वो । एक्केक्को वि यदुविहो, गच्छगतो निग्गतो चेव ॥
धू- साधिकरणो साधू दुविधेन अधिकरणेन भवति । तं धइमं दुविधं सपक्खाधिकरणं परपक्खाधिकरणं च । सपक्खाधिकरणकारी गच्छगतो गच्छनिग्गतो वा । एवं परपक्खाधिकरणं दुविधं ॥ तं पुण अधिकरणं इमेहिं, कारणेहिं उप्पज्जति
[मा. २७७४] सच्चित्तऽचित्तमीसो, वयोग- परिहारिओ य देसकहा । सम्ममणाउट्टंते, अहिकरणमतो समुष्पजे ॥
चू- "सचित्ते 'ति अस्य व्याख्या
[भा. २७७५] किमणाऽऽभव्वं गिण्हसि, गहियं व न देसि मज्झ आभव्वं । सच्चित्तेतरमसे, वितहा पडिवज्जओ कलहो ।
चू- सेहो सेही वा एगस्स उप्पन्नो ! तमन्नो गिण्हमाणो भणिओ - किमाभव्वं गिण्हसि ? पुव्वगहियं वा भग्गितो मज्झ आभच्वं किं न देसि ? एवं सचित्ते । एवं इयरे अचित्ते मीसे य वितहं विवरीयं पडिवज्जतो अधिकरणं भवति ॥ तिन्नि दारा गता । इदानिं “ वयोगते" त्तिविच्चामेलण सुत्ते देसी भासापवंचणे चेव । अन्नम्मिय वत्तव्वे, हीनाहियमक्खरे चेव ॥
[भा. २७७६]
८९
- सुत्ते विद्यामेलणा - अन्नोन्नज्झयणसुयक्खंधेसु घडमाणे आलावए विवितुं जोएंते - विच्चामेलणा भवति । देसी भासा - मरहट्टविसए चोद्दिति, कुणियं वा भणतो हसिजसि - वेयणचेट्टाहिं एवं कुणं कुद्धिं वा करोतीत्यर्थः । अन्नम्मिय चत्तव्वे - कुंदं चंदं, हीनक्खरे - भास्कर इति वक्तव्वे भाकर इति, अधिअक्खरे सुवन्नं सुसुवन्नं । “परिहारिय'त्ति अस्य व्याख्या
[मा. २७७७] परिहारिगमठवेंते, ठविए अणट्टाए निव्विसंते य । कुच्छियकुले य पविसति, चोदितऽनाउट्टणे कलहो ॥
चू-गुरु-गिलाण - बाल-वुड - आदेसभादियाण जत्थ पाउग्गं लभति ते परिहारियकुले, ते न ठवेति, अगट्ठा वा निव्विसति - प्रविशतीत्यर्थः । अहवा - परिहरणिज्जा परिहारिया, ते य कुला, ते विसंतो चोदितो अनाउट्टंते उट्टंते वा कलहो भवे || "देसकहे "त्ति अस्य व्याख्यादेसका परिकहणे, एक्के एक्के य देसरागम्मि ।
[भा. २७७८]
माकर देसकहं वा, अठायभाणंमि अहिगरणं ॥
चू- दस- इत्थि भत्त-रयकहा करेंतो चोदितो- "मा करे देसकहं, न वट्टति" त्ति । "कोऽसि तुमं ? जेण मं वारेसि", अट्ठायंते- अधिकरणं भवे । अहवा- एक्को सुरहं वण्णेति, लाटो विसओ बितिओ, भणाति- " किं तुमं जाणेसि कूवमंडुक्को, दक्खिणावही पहाणी" । एवं एक्क्क देसरागेण उत्तराउत्तरेण अधिकरणं भवति । एवमादिएसु कज्जेसु चोदिजते सम्ममाउट्टंते अधिकरणं समुप्पजे || एवं उप्पन्ने अधिकरणे
[भा. २७७९] जो जस्स उ उवसमती, विज्झवणं तेन तस्स कायव्वं । जो उ उवेहं कुजा, आवज्जति सो इमे ठाणे ॥