________________
निशीथ - छेदसूत्रम् - २९/५८१
चू- रायकुलघरं पविट्ठस्स अंतेपुरियाहिं उक्कोसं दव्वं नीणियं, तं च अनेसणिज्जं । सो चिंतेति अन्नत्थ एरिसं नत्थि, दुल्लभं वा दव्वं, ताहे लोभेण अनेसणिज्जं पि गेण्हेज्जा । "संका तेन "त्ति रन्नो वा घरे उच्छुद्धविप्पइण्णे अन्नेन वि अवहडे संजतो आराती त्ति संकिज्जति । लुद्धो वा अप्पणी चेव कए गेहणादिया दोसा । अथवा - तेणगो चिंतेति एतेण लिंगेण पवेसो लब्भिहिति, लिंगं काउं पविसेज || "नपुंसइत्थिय'त्ति अस्य व्याख्या
[मा. २५०८ ] अलभंता पवियारं, इत्थि नपुंसा बला पि गेण्हति । आयरियकुल- गणे वा, संधे व करेज पत्थारं ।।
चू- इत्थि - नपुंसा तत्थ निरुद्धेदिया विरहितोगासे बला वि साहू गेण्हेज, जति पडिसेवति चरितविराहणा, अह तीए भणितो नेच्छति ताहे सा कूवेज - एस मे समणो बला गेण्हति, तस्स पंतावणादिया दोसा । एवं आय-पर- उभयमुत्था य दोसा भवंति । अहवा - रुट्ठो राया आयरियकुल- गण - संघ- पत्यारं करेज्ज ||
[ भा. २५०९ ]
अन्ने वि होंति दोसा, आइण्णे गुम्मरयणमादीया तन्नीसाए पवेसो, तिरिक्ख मणुया भवे दुट्ठा ॥
- रयणादि -आइ गुम्मिय तिट्ठाणइल्ला अइभूमिं पविट्ठो तेहिं घेप्पइ हम्मति वा, तन्नीसाए वा अवहरणट्ठा अन्नो पविसति, वाणरादि वा तिरिया दुट्ठा तेहिं उवद्दविज्जंति, अणारियपुरिसा वा दुड्डा वा हणज || " आइण्णे' त्ति अस्य व्याख्या
[ भा. २५१० ]
૪૪
-
4
आइण्णे रयणाई, गेण्हेज्ज सयं परो व तन्नीस । गोमय - गहणा हणणा, रन्ना य णिवेदिते जे तु ॥ चू- रन्नो वावाओ, रन्नो वा उवन्नीए जं राय पंतावणाइ करिस्सति ॥
[भा. २५११] चारिय-चोराभिमरा, कामी पविसंति तत्थ तन्नीसा ।
वाणर-तरच्छ-वग्घा, मिच्छादि-नरा व घातेजा ।।
चू- एते साधुणिस्साए पविसे । जति वि साहुस्स पवेसो अनुन्नातो तहा वि मेच्छमनुया अयागंता धाएज || भवे कारणं
।
[ मा. २५१२] दुविधे गेलष्णम्मिय, निमंतणा दव्वदुल्लभे असिवे । ओमोयरियपदोसे, भए य गहणं अनुन्नातं ॥
चू- आगाढं अनागाढं च । अनागाढे तिखुत्तो मग्गिऊण जति न लब्मति ताहे पनगपरिहाणीए जाहे चउगुरुं पत्तो ताहे गेण्हंति, आगाढे खिप्पमेव गेण्हति । “भिक्खं गेण्हाहि" ति निमंतिओ रन्ना, भणाति - "जइ पुणो न भणिहिसि तो गेण्हामो" निब्बंधे वा गेण्हति । दव्वं वा किं चि दुल्लभं तित्तमहातित्तगादी, असिवे वा अन्नतो अलब्भमाणे राजकुलं वा असिवेण नो गहियं तत्य गेहति । ओमे वा अन्नतो अलब्धंते, अन्नम्मि वा असिवे, राया न पटुट्ट, कुमारे वा, ताहे रन्नो धरातो अभिगच्छंतो गेहति । बोहिग-मेच्छ भए वा तत्थ ठितो गेण्हति । एवमादिएहिं कारणेहिं गहणं रायपिंडस्स अणुन्नातं ॥
मू. (५८२) जे भिक्खू रायंतेपुरं पविसति, पविसंतं वा सातिजति ।।
[मा. २५१३] अंतेउरं च तिविधं, जुण्ण नवं चेव कण्णगाणं च ।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org