________________
१९
उद्देशक : ८, मूलं-५६१, भा. २३५५
चू-एवं ते किलिस्समाणे णाउं. [भा.२३५६] भायनुकंपपरिण्णा, समोहणं एगो भंडगं बितिओ।
आसत्यवणियगहणं, भाउ य सारिच्छ दिक्खाय।। चू-भायणुकंपाए सुकुमालिया अनसनं पव्वञ्जति ! बहुदिनखीणा सा मोहं गता । तेहिं नायं कालगय त्ति । ताहे तं एगो गेण्हति, बितिओ उपकरणं गेण्हति । ततो सा पुरिसफासेण रातो य सीयलवातेण निजंती अप्पातिता सचेयणा जाया । तहावि तुण्हिक्का ठिता, तेहि परिहविया, ते गया गुरुसगासं । सा वि आसत्था । इओ य अदूरेण सत्थो वच्चति । दिट्ठा य सत्यवाहेणं गहिया, संभोतिया रूववती महिला कया, कालेण भातियागमो, दिठ्ठा, अब्भुडियाय दिन्ना भिक्खा। तहावि साधवो निरखंता अच्छं । तीए भणियं - किं निरक्खह?
ते भणंति-अम्ह भगिणीए सारिक्खा हि, किंतु सा मता, अम्हेहिं चेव परिट्टविया, अन्नहान पत्तियंता । तीए भणियं- पत्तियह, अहं चिय सा, सव्वं कहेति । वयपरिणया य तेहिं दिक्खिया। एवमादिया उवसग्गेण चउडमंगन्नतरेण वसेज्जा ।इदानि “रोधग" त्ति दारं[भा.२३५७] सेणादी गम्मिहिती, खेत्तुपादं इमं वियाणित्ता ।
असिवे ओमोयरिए, भयचक्काऽनिग्गमे गुरुगा ।। चू-मासकप्पपाउग्गं खेतं भेत्तुं सेणं गम्मिहिति, सेणाए वा अभिपडतिए ताहे तो खेत्ताओ गम्मति, आदिसद्दाओ संवटुंमि । वासकप्पखेत्ते इमे उवद्दवा होति - असिवुवघातो ओमबोहिगमओप्पाओ य परचक्कागम्मुयाओ, एते नाउं जति न निग्गच्छति तो चउगुरुगं पच्छित्तं ।। [भा.२३५८] आणादिया य दोसा, विराधना होति संजमाताए ।
असिवादिम्मि परुविते, अहिगारो होति सेनाए । चु-अनितस्स आणादी दोसा आयसंजमविराहणा योजया असिवादी सव्वे प्रतिपदंपरूविता भवंति तदा इह सेनापदेनाहिकारो कायब्यो । तं पुण असिवादी इमे जाणंति अनागयमेव ।। [भा.२३५९]अविसेस-देवत-निमित्तमादी अबितह पवित्ति सोऊणं।
निग्गमण होति पुव्वं, अन्नाते रूद्धे वोच्छिण्णे || चू-ओहिमादिअतिएण नायं, देवयाएवा कहियं, अविसंवादिनिमित्तेण वा नायं, पवत्तिवत्ता सं वा अवितहं नाउं, ततो अनागतं निग्गंतव्वं, अणाते सहसा रोहिते, वोच्छिन्नेसु वा पहेसु न निग्गच्छति, न दोसा ।। तम्हा अनागयं[भा.२३६०] सोच्चा व सोवसर्ग, खेत्तं मोत्तव्वमनागतं चेव ।
जइ न मुयति सगाले, लग्गइ गुरुए सवित्थारे ।। चू-नाउं जति अनागयं न मुंचति तो चउगुरु सविस्थारं भवति । इमो वित्थारो "परिताव महादुक्खो" - कारग गाहा । इमेहिं पुण कारणेहिं अनितो वि सुद्धो[भा.२३६१] गेलण्ण-रोह-असिवे, रायदुढे भए व ओमम्मि ।
उवधी सरीरतेणग, नाते वि न होइ निग्गमणं॥ धू-गिलाण पडिबद्धो, रोहिते निग्गमो नस्थि, बाहिं असिवं । अहवा - रायदुटुं ओमं वा बाहिं, उवाहेसरीरतेणगा बाहिं।।
[मा.२३६२] एएहि य अन्नेहि य, न निग्गया कारणेहि बहुएहिं ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org