________________
३७६
निशीथ - छेदसूत्रम् - १-४/२२२
चू- मुखं वक्त्रं वयणंच एगट्टं, विष्फालेति विहाडेति, अतीव फालेति विप्फालेति वियंभमाणो व्व विविधैः प्रकारैः फलेति विप्फालेति विडालिकाकारवत् । वीप्सा पुनः पुनः । मोहनीयोदयो, हास्यं तस्स चउव्विहा उप्पत्ती
[भा. १८२३] पासित्ताभासित्ता, सोतुं सरितूण वा वि जे भिक्खू । विप्फालेत्ताण मुहं, सवियार कहक्कहं हसती ॥
चू- असंवुडादि पासित्ता, वाचि विक्खलियं भासित्ता, नमोक्कारनिजुत्तीए काग - सरडादिअक्खाणगे सुणेत्ता, पुव्यकीलिया ति सरिऊण, मोहमुदीरक अन्नरस वा हासुष्पायगं सविकारं महंतेण वा उक्कलियासद्देणं कहक्कहं भन्नति ॥ जो एवं हसति
[भा. १८२४] सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधणं तहा दुविधं । पावति जम्हा तेनं, सवियार कहक्कहं न हसे ||
•
[भा. १८२५ ] को दोसो ? पुव्वामयप्पकोवा, अभिनवसूलं च मत्तगहणं वा । असंवडणं विभवे, तावसमरणेण दिट्टंतो ॥
- पुव्वामयो सूलाति रोगो सो उवसंतो पकोवं गच्छति । कन्नस्स अहो महंता गलसरणी मत्ता भन्नंति ता धेप्पेञ्ज । सुहस्स वा असंवुडणं भवेज, जहा सेट्ठिस्स मुहं विप्फाडिय हसमाणस्स तारिसं चेवथद्धं ताहे वेज्रेण अयपिंडं तावेत्ता मुहस्स ढोइतं संपुढं जातं । किं चान्यत् - पंचसता तावसानं मोय भक्खति । तत्थ एगेण अदेसकाले दाढिया मोडिया, सव्वे पहसिता, गलग्गेहिं मोयगेहिं सव्वे मता ॥ किं चान्यत्
[भा. १८२६] आसंक- वेरजणगं, परपरिभवकारणं च हासं तु । संपातिमाण य वहो, हसओ मतएण दिट्ठतो ॥
चू- परस्स आसंका अहं अनेन हसितो त्ति, किं वा अहमनेन हसितो वेरसंभवो भवति, हसंतेहिं परपरिभवो कतो भवति, संपातिमादी मुहे पविसंति । मयगदिट्टंतो य भणियव्वो- राया सह देवीए ओलोयणे चिट्ठति । देवी भणति रायं- भुतं माणुसं हसति ! राया ससंभते कहं कत्थ वा ? साधुं दरिसेति । राया भणति कहं मतो त्ति ? देवी भणति - इहभवे सव्वसुहवर्जितत्वात् भृतो मृतवत् ॥
·
[ भा. १८२७] बितियपदमणप्पझे, हसेज्ज अविकोविते व अप्पज्झे । जाणते वा वि पुणो, सागरितमाइकज्जेसु ।।
चू- सागारियमातिकज्जेसु सागारियं मेहुणं, तं कोति पडिबद्धवसहीए सेवति, ताहे हस्सिज्ज ति जेन "नातोमि' त्ति लज्जियाण मोहो नासति । अहवा - मा अपरिणया इत्थियाए सद्दं सुणेंतु त्ति - हसिज्जति । आतिसद्दातो कारणे जागरातिसु ॥
मू. (२२३) जे भिक्खू पासत्यस्स संघाडयं देइ, देतं वा सातिजति ।।
मू. (२२४) जे भिक्खू पासत्थस्स संघाडयं पडिच्छइ, पडिच्छंतं वा सातिज्जति ॥ मू. (२२५) जे भिक्खू ओसन्नस्स संघाडयं देइ, देतं वा सातिज्ञ्जति ॥ पू. (२२६) जे भिक्खू ओसन्नस्स संघाइयं पडिच्छइ, पडिच्छंतं वा सातिज्जति ।। मू. (२२७) जे भिक्खू कुसीलस्स संघाडयं देइ, देतं वा सातिजति ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org