Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 293

२९०
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-२/११६
जयणा ॥ [भा.१३४२] अप्पुबमतिहिकरणे, गाहा न य अन्नभंडगं छिविमो ।
भणति य अठायमाणे, जं नासति तुज्झतं उवरिं॥ चू-अपुव्वा बलिकारयाजे तम्मि देवकुले पडिचरगा, तेन भवंति । एत्थऽहमि-चउद्दसादिसु बली कञ्जति । ते पुण अतिही ते चेव उवहिता । कतगेण तेणग त्ति पाऊणं गाहं भणति
"न वि लोणं लोणिज्नति, न वि तुप्पिन्नति घतं व तेलं वा ।
किह नाम लोगडंभग! वट्टम्मि ठविजते वट्टो"॥ “अन्नं भंडेहि वणं, वणकुट्टग! जत्थ ते वहइ चंचू ।
भंगुर वण वुग्गाहित !, इमे हु खदिरा वइरसारा । एवं वुत्तं अम्हे जाय त्ति नासंति । अहवा - ते भणिज - इमं उवहिं अवणेहि, अम्हे बलिं करेमो । ताहे साहू भणति - भिक्खादिगताणं अन्नसाहूणं अम्हे उवकरणं नच्छिवामो । अह ते धुत्ता वोलेण हरिउकामा एके कोणादिसु सयमेव काउमारद्धो।ताहे साहू भणाति-वसहीए बाहिं ठिच्चा अन्नजणं सुणावेंतो - अहो ! इमे केति मम वलामोडीए उवकरणं विलोवेति । एवं च भणाति- “जं नासति तं तुझं उवरिं॥ [भा.१३४३] कारणे सपाहुडि-ठिता, वासासु करेंति एगमायागं।
साभावियदिट्टे वा, भणतिजा सारवेमुवहिं।। धू-सपाहुडियाए वसीए न ठातव्वं । ते पुण साहवो अन्न-वसहि-अभावे कारणे ठिता । तत्य वासासुउवकरणंएगमायोगंएगबंधणं करेंति। अह बलिकरा साभावियतिथीए करेति । दिठ्ठपुव्वा य बलिकारका । ताहे साधू भणति - जाव अम्हे एगकोणे सारवेमो उवहिं ताव ठिता होइ॥ [भा.१३४] उब्बरगे कोणे वा, कातूण भणाति मा हुलेवाडे ।
बहुबल-पेल्लण ऽसारवणे, तहेव जं नासती तुझं ।। च-सव्वोवगरणं उबरगे छुभंति । अह नस्थि उब्बरगो तो सव्वोवकरणं एगकोणे करेंति। अन्नत्थ वा काऊणं भणंति - सणियं उवलेवणं करेजाह, मा लेवाडेहिह । अह ते बहु बला य पेल्लंति सारविजंतं न पडिक्खंति । एत्थ वि तहेव भणाति - "जं नासति तं तुज्झं उवरिं'।
कतगेण, सभावेण वा धम्मसवणोवहित भणाति[भा.१३४५] नत्थि कहालद्धी मे, दिह्रो व भणाति दुक्खती किं चि ।
दानादि असंकणिया, अभिक्खमुवओगकरणं तु ॥ चू-नत्यं मे धम्मकहा लद्धी, न वा जाणामि । ते भणंति - दिह्रो पुरा अम्हेहिं कहेंतो धम्मं । ताहेभणाति-सिरंगलगोदादुक्खति, विस्सरितंवातंपुव्वाधीतं। अह ते दानादिसड्डा असंकणिया, तेसिं कहेंतो पुणो-पुणो उवकरणे उवउञ्जति, मा तन्निस्साए अन्ने अवहरेज्ज । आदिसद्दातो अभिगमसम्मत्तादिण घेप्पंति ।। किड्डाए इमा जयणा[भा.१३४६] दटुंपि नेण लज्झा, मा किड्डह मा हरेज को तत्थ ।
सम्मजणाऽऽचरिसण, पाहुडिया चेव बलि सरेसा ।। चू- दटुं पि अम्हं न कप्पति, मा तुझे किड्डह, मा तुझे निस्साए अम्हं उवकरणं हरेज्ज,