________________
उद्देशक : २, मूलं- १०९, [ भा. १२७२]
ते
चू- जता सव्वेसु साहुसु हंधारगा पडिपुण्णा गहिआ तदा जत्थ संधारगे ठविज्जहिति, संथारोवासगा अहारातिणियाए अमुण्णविनंति ।।
अववातो भण्णति । “जो जस्स उ" पच्छद्धं अस्य व्याख्या
[भा. १२७३] खेल-पवात-निवाते, काले गिलाणे य सेह-पडियरए । सम-विसमे पडिपुच्छा, आसंखडीए अनुण्णवणा ॥
चू-जस्स खेलो संदति तस्स मज्झे ठातो आगतो, ततो तेन जो अंतो साहू सो अनुण्णवेयव्वोइच्छाकारेण मम खेलो संदति, अहं तुब्भच्चए ठागे ठामि, "तुमं ममच्चए गाहि "त्ति । एवं अहं पित्तलो पवाते, वातलो निवाते, कालग्राही कालग्रहणभूमीसमीवे, गिलाणपडियरगो गिलाणसमीवे, सेहो तप्पडियरगसमीवे, जो सामायारिं गोहेति । जस्स विसमा संथारगभूमी सो अणधियासेमाणो पासाणि वा जस्स दुक्खंति सो जस्स समा संधारगभूमी तं अनुण्णवेति अधियासगं । आसंखडीओ सूरगस्स मूले ठविज्जति जो वा जं सुत्तत्थे पुच्छति सो तस्स पासे ठागं अनुण्णवेति ॥ इदानिं "एगंगिए" त्ति "अकुए"त्ति दो दारा एगगाहाते वक्खाणेति[ भा. १२७४ ] एगंगियरस असती, दोमादी संतरंतु नममाणे । कुबंध मिलहुगा, तत्थ वि आणादिणो दोसा ॥
।
चू- एगंगितं फलगं असंधातिमं घेत्तव्वं । असति एगंगियस्स दो पच्चरा संघातिगा गहेयव्वा । असति दिगादी संघातिगा गहेयव्वा । एगंगियस्स असति अनेगंगियो दोमादिफलगेहिं घेत्तव्वो । फलगासति कंबियमयो विपुव्वसंघातितो, असति असंघातितो वि संतरंतु । “नममाणि "त्ति जे नमंति संतराओ कंबिओ बज्झति मा पाणजातिविराहणा भविस्सति । अहवा नममाणे "अंतरा " अड्डया कंबिया बज्झति । इदानिं "अकुए" त्ति दारं पच्छद्धं । “कुच" परिस्पंदने, अकुचो बंधेयव्वो निश्चलेत्यर्थः । इतश्चेतश्च जस्स कंबिओ चलति स कुचः । ताद्दग्बंधने चतुलहुं । आणादिणो य दोसा भवंति । चले वा पति, पडते वा आयसंजमविराहणा ||
इदानं “ पाउगे "त्ति दारं
[भा. १२७५ ] उग्गममादी सुद्धो, गहणादी जाव वण्णिओ एसो । एसो खलु पायोग्गो, गुरुमादीणं च जो जोग्गो ।।
चू- जो उग्गम उप्पादणएसणाहिं सुद्धो सो पाउग्गो । अहवा - गहणादिदारेहिं जो एस वण्णिओ
एस पाउग्गो | अहवा - जो गुरुमादीपुरिसविभागेण जोग्गो सो पाउग्गो भवति ॥
एवं गहियरस परिभोगसामायारी भण्णति
-
[भा. १२७६ ] तद्दिवसं पडिलेहा, बंधा पक्खस्स सव्व मोत्तूणं ।
लहुगा अनुमुयंते, ते चेव य अपडिलेहाए ।
Jain Education International
२७७
-
चू- जहा उवकरणस्स तहा संथारगस्स वि । "तद्दिवस" दिवसे उभयसंज्झं पडिलेहा, पक्खिए सव्वे बंधे मोत्तुं पडिलेहंति । जति पक्खिए बंधणा न मुयति तो चउलहुं । दिने दिने अपडिलेहंतस्स, ते चेव चउलहू भवंति ॥ तस्स पुण इमा पडिलेहणविधी -
[ भा. १२७७]
अंकम्मि व भूमीए व कातूणं भंडगं तु संथारं । रयहरणेण पमजे, ईसि समुक्खेत्तु हेडुवरि ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org