Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 237

२३४
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-२/९५ नगरादि देसरजे, वसमाणो खित्ततो नितिए ।। चू-संथारगो वासे।अहवा-संथारो पृथक्परिगृह्यते, बिहारोसज्झायभूमी, उच्चारोसन्नाभूमि, (वसति] कृलगामादी न मुञ्चति, पुनः पुनः तेष्वेव विहरति । एस खेत्ते नितिओ ।। इदान कालनितिओ[भा.१०१६] चाउम्मासातीतं, वासानुदुबद्ध मासतीतं वा ।
वुष्टावासातीतं, वसमाणे कालतोऽनितिते॥ घू-उदुवासकालातीतं वसंतो कालनितिओ, वुड्डनिमित्तं बहुकालेण वि नितिओ न भवति वुडकार्यपरिसमाप्तो उपरिष्टाद्वसन् नितिओ भवति ॥ इदानं भावनितिओ[भा.१०१७] ओवासे संथारे, भत्ते पाणे परिग्गहे सड्ढे ।
सेहेसु संथुएसुय, पडिबद्धे भावतो नितिए ।। धू-जे सेहा न तावत् प्रव्रति पूर्वापरेम संयवेण संथुताओ वासादिसु सव्वेसु रागं करेंतो भावपडिबद्धो भवति॥ [भा.१०१८] वसधी न एरिसा खलु, होहिति अन्नत्थ नेव संथारे ।
नय भत्त मणुनविधि (विही] सहा सेहादि वऽन्नत्थ ।। चू-अन्नत्य एरिसा वसधी नत्यित्ति रागं करेति । एवं संथारगभत्तपाणसङ्घसेहादिसु वि॥ इदानं दव्व-खेत्त-काल-भावेसु पच्छित्तं भण्णति[भा.१०१९] उक्कोसोवधिफलए, देसे रज्जे य वुड्वासे य।
लहुगा गुरुगा भावे, सेसे पणगं च लहुगोतु ॥ घू-दव्वंपडुच्च उक्कोसोवहीएफलए यचउलहुआ। खेत्तं पडुच्च देसरज्जेसुचउलहुआ। कालं पडुच्छ वासातीते बुडवासातीते य चउलहुआ । रागेण भावे सव्वत्थ चउगुरुगा । संथारगवजेसु तणेसुडगलछार-मल्लएसुयपणगं । सेसेसु दव्वादिएसु प्रायसो मासलहुयं ।। [भा.१०२०] सुत्तनिवातो नितिए, चतुविधे मासियंजहिं लहुगं।
उच्चारितसरिसाई, सेसाई विगोवणट्ठाए॥ घू-चउब्विहे दव्वादिणियते जत्थ मासलहुं तत्थ सुत्तणिवातो । सेसा पच्छित्ता शिष्यस्य विकोवणट्ठा भणिता । कारणओ पुण दव्वादि चउव्हं पि नितियं वसेज । ते इमेकारणा[भा.१०२१] असिवे ओमोयरिए, रायदुढे भए व आगाढे ।
गेलण्ण उत्तमढे, चरित्तसज्झाइए असती॥ धू-बाहिं असिवं वट्टतिअतो कालदुगातीतं पिएगखेत्तेवसेज, बहिं ओमरायदुट्ठबोहियभए वा आगाढे वसेज । उत्तिमट्टफडियरगा वा वसेज, बहिया चरगादिसु चरित्तदोसा अतो वसेज, बहिं वा सज्झातो न सुज्झति, अतो सज्झायनिमित्त वसेज्ज । असति वा बहिं मासकप्पपायोग्गाणं खित्ताणंतत्थेववसे॥चोदगाह-एगखित्ते कालदुगातीतं वप्तमाणा कहं सुद्धचरणा? आचार्याह[भा.१०२२] एगक्खेत्तनिवासी, कालातिक्तचारिणो जति वि।
तह विय विसुद्धचरणा, विसुद्धमालंबणंजेणं ।। घू-एगखेते कालदुगातिवंतं पि वसमाणा तहावि निरइयारा जतो विसुद्धालंबणावलंबी,