________________
२२९
उद्देशकः २, मूलं-८५, [भा. ९८२] करेज, साहुणा गिहत्थेण वा सद्धिं दाविउ त्ति तो असंखडं करेज, साहुस्स गिहत्थस्स वा उभओ वा पउसेज्न, पत्थारओ वा सव्वसाहूणं पदुसेज । पत्थारओ वा डहण-धाय-मारणादि सयं करहेज कारवेज वा ।। कारणओ पुण गिहिणा मग्गावेउं कप्पेज[भा.९८३] संतासंतसतीए, अथिर अपज्जत्तलममाणे वा।
पडिसेधऽनेसनिजे, असिवादी संततो असती॥ चू."संतं" विजमानं, "असंतं" अविञ्जमान। संतेसुचेव विसूरति, असंतेसुवा विसूरेइ तत्थ संतासंती इमा अथिरं हुंडं अपञ्जत्तं वा अस्थि गिहकुलेसु वा न लब्भंति, रायादिणा वा पडिसेघिए न लब्मति, अनेसनिज्जा वा लमंति, असिवादीहिं वा, संततो असती॥
असिवादी इमं[भा.९८४] असिवे ओमोयरिए, रायदुढे भए व गेलण्णे।
असती दुल्लहपडिसेवतो य गहणं भवे पादो॥ चू. भाणभूमीए अंतरावा असिवं, एवं ओमरायदुट्ठभया वि, गिलाणो न सक्केतिपादभूमि गंतुं, दुल्लभपत्ते वा देसे, राइणा वा पडिसिद्धा, परिसाए संतासंतीए गिहिगविठ्ठस्स गहणं भवे ॥
असंतासंती इमा[भा.९८५] भिण्णे व ज्झामिते वा, पडिनीए साणतेणमादीसु।
एएहिं कारणेहिं, नायव्वाऽसंततो असती॥ चू. भिण्णं, "झामियं" दडं, पडिणीयसाणतेणमादीहिं हडं, अन्नं व नस्थि, एवं असतो असंतासंती गया। दुविहा ऽसतीए इमं विधिं कुजा[भा.९८६] संतासंसतीएष गवेसणं पुवमप्पणा कुज्जा।
तो पच्छा जतणाए, नीएण गवसणं कारे ।। चू. दुविहा ऽसतीए पुब्बमप्पणा गवसेणं कुजा, सयमलब्भमाणे पच्छा जयणाए नितेण गवेसावते ॥अहवा गविढे अलद्धे इमा विही[भा.९८७] पुव्वोवट्ठमलद्धे, नीयमपरं वा वि पट्ठवे तूणं।
पच्छा गंतु जायति, समणुप्वूहतिय गिही वि॥ घू. पुव्वं संजएणगविट्ठन लद्धंता संजतो नियं परं वा पुव्वंतत्थ पट्टवेति, गच्छ तुमं तो पच्छा अम्हे गमिस्सामो, तुज्झयपुरओ तं मग्गिस्सामो, तुमं उवदूहेज्जासि- “जतीणं पत्तदानेन महंतो पुण्णखंधो बज्झति," उववूहिते जति न लब्भति पच्छा भणेजासु वि “देहि" त्ति एवं पदोसादयो दोसा परिहारिया भवंति ।।
मू. (८६) जे भिक्खू पर-गवेसियं पडिग्गहगं धरेइ, धरेतं वा सातिजति ॥
चू. “परः" अस्वजनः भंगचतुष्कादि शेषं पूर्वसूत्रवत् द्रष्टव्यम् । [भा.९८८] संजयपरे गिहिपरे उभयपरे, चेव होति बोद्धव्वे ।
___ एते तिन्नि विकप्पा, नायव्वा होति उ परंमि ।। मू. (८७) जे भिक्खू वर-गवेसियं पडिग्गहगं धरेइ धरेतं वा सातिजति॥ चू. “वर" शब्दप्रतिपादनार्थमाह
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
