Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 205

२०२
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-१/५८ चुल्लीसु अप्पमोवक्खडेति, तत्थ न कपति, उवकरणपूतितं काउं, उत्तिण्णं कप्पति । उक्खलिया थाली, जा साधुनिमित्तं घडिया सा आहाकम्मिया, जा पुव्वं आयढे कडा आहाकम्मियकद्दमेण फुड्डतिता उक्विरिउं कप्पति । साहुनिमित्तं छेत्तुं दोअदब्बी घडिया आहाकम्मिया, आयट्ठा घडिया नवा, भग्गो गंडो, साहुनिमित्तं कते गंडे पूतिता, एतेसु विसुद्धभत्तमज्झे छूढेसु दुद्रुव नव ति मिस्सत्तातो उवकरणपूतियं । तेसु तत्थ ठिएसु अन्नेणवि देति न कप्पति।
अहवा- “छूढेय मीसियं पूर्ति' ति । एयस्स इमं वक्खाणं-दीहिचुल्ली, कतासु उक्खासु पढमउक्खाए आहाकम्म, बितिय-चउत्थादिसुआयढेउवक्खडेति, पढमंदवीए घट्टेउं बितियचउत्थासु छोढुं घट्टेति पूतिमीसं भवति, उवकरणाहारसंभवाउ मीसं । उवकरणपूतितं गतं । इदानिं आहारपूतितं - “डागो" पत्तसागो, सो संघट्टादिकारणा कओ । संघट्टा लवणं वट्टियं, संघट्टा हिंगुपल्लालियं, एतानित्थोवं अप्पणो रद्धमाणेछुब्भति। एतं आहारपूतियं । जत्थाहाकम्म रद्धं तं संकामेउं अप्पणो रंधेति पूतियं भवति । उवरि धूमणेण धोवितं “फोडितं' भण्णति । तं संघट्टा तलियं अप्पणो रद्धेमाणछुमतिपूतितं । “संधूमे"त्ति संघट्टा अंगाल धूवो कतो अप्पणो वि तम्मि चेव भायणं ठवेति, तत्थंबिलादि छुभति तं पूइतं ।।
इदानि अविसोधिकोडीए अकप्पकरणविधानं भण्णति[मा.८०९] लेलेहिं तीहं पूर्ति, कप्पते सुद्ध तिण्ह व परेण ।
तेन परंसेसेसुं, जावतियं फासते पूर्ति ।। चू.जत्थुक्खाए आहाकम्मं कयं तत्थेगदिणेणततो वारा अप्पणट्ठा उवक्खडेति ति-दिनेन वा, तिसु वि लेवेसु पूतितं भवति । तं पूतितं जत्थ भायणे गहियं तं कयकप्पं सुज्झति । कप्पपमाणपदरिसणत्थं तिण्ह उपरेणं चउत्थे कप्पे सुज्झति, सह तेन कल्पोदकेनेत्यर्थः । अहवा - 'तिण्ह व परेण", वकारो विकप्पदरिसणे, निरवयवं तिसु, सावयव तिण्ह व परेणेत्यर्थः । "तेन परं" तिचतुर्थकल्पात् परतः, परशब्दोऽत्र आर वाची ति सेसा विपढमकप्पा, तिसु जंपुढे तं सव्वं पूतियं, न केवलं आहाकम्मेण पुढे पूतितं, पूतिएण वि पुढे पूइमित्यर्थः । अहवा - ततः ततियकप्पापरतो सेसेण चउत्थकप्पेण पुढे जाततियंतं सव्वं पूतितं न भवतीति वाक्यशेषः । एष एव गतार्थो । रंधनकल्पेष्वेवं वक्तव्यः । इदानि उवधिपूतितं[भा.८१०] उवही य पूतियं पुण, वत्थे पादे य होति नायव्वं ।
वत्थे पंचविहं पुण, तिविहं पुण होति पादंमि।। चू. उवधिपूतितं दुविहं-वत्थे पादे य । वत्थे जंगिताइ पंचविधं । लाउआति पादे तिविधं वत्थे आहाकम्मकडेण सुत्तेण थिग्गलं वा देति, पाए वि सीवति थिग्गलं वा देति ।।
इदानि वसहिपूतियं[भा.८११] वसधीपूतियं पुण, मूलगुणे चेव उत्तरगुणे य ।
एक्जेक्कं सत्तविधं, नेतव्वं आणुपुच्चीए । चू. वसहिपुतितं दुविधं-मूलगुणे उत्तरगुणेय। मूलगुणे सत्तविहं चउरो मूलवेलीओ, दो धारणा, पट्ठिवंसो य । उत्तरगुणे सत्तविधा–वंसग कडण ओक्कंपण-छावण-लेवण-दुवारभूमिकम्मे य । एत्थ अन्नतमे छ फासुआ कट्ठा, सत्तमं हाकम्मियं छुब्मति ।।