________________
१८८
निशीथ-छेदसूत्रम् -१- १/३९
बहुअप्पअहाकडाणं किं सरूवं? इमं-- [भा.६८७) अद्धंगुला परेणं, छिजंतं होति सपरिकम्मं तु ।
अद्धंगुलमेगं तू, छिज्जंतं अप्पपरिकम्मं ।। चू. अद्धंगुलापरेण छिज्जतं बहुपरिकम्मं भवति । जाव अद्धंगुलं ताव अप्पपरिकम्मं ॥ [भा.६८८] जंपुवकतमुहं वा, कतलेवं वा व लब्भए पादं ।
तं होति अहाकडयं, तेसि पमाणं इमं होति ॥ चू. अहाकडं जं पुवकयमुह, कयलेवं तं कुत्तियावणे लब्भति, निण्हगो वा देति, पडिमापडिणियत्तो समणोवासगो वा देति, तं पादं दुविहं - पडिग्गही मत्तओ वा ।।
पडिग्गहो इमो[भा.६८९] तिन्नि विहत्थी घउरंगुलं च माणस्स मज्झिमपमाणं।
एतो हीणजहन्नं, अतिरेगतरंतु उक्कोसं ।। [भा.६९०] उक्कोस-तिसा-मासे, दुगाउ अद्धाणमागतो साधू ।
चउरंगुलं तु वने, भत्तपाणपञ्जत्तियं हेट्ठा ।। चू. जेट्ठो आसाढो अ कोस-तिसा-मासा भवंति । उवरिं चउरंगुलं वजेत्तु हेट्ठा भारयं पञ्जत्तियं भवति ।। [भा.६९१] एवं चेव पमाणं, सविसेसत अनुग्गहपवत्तं ।
कंतारे दुभिक्खे, रोहगमादीसु भइयव्वं ।। चू. “सविसेसतरं" बृहतरं गच्छानुग्रहाय प्रवर्तते उदग्राह्यते इत्यर्थः । “कतार" मडवी, दुभिक्खे रोहगे वा अच्छंताण, “भजना" सेवना परिभोगमित्यर्थः ।। इदानि मत्तओ[भा.६९२] भत्तसस व पाणस्सव, एगतरागस्स जो भवे भरितो।
पज्जो साहुस्स तु एतं किर मत्तअपमाणं ॥ चू. कंठा ।। पडिग्गहो मत्तगो वा इमेहिं गुणेहिं जुत्तो[भा.६९३] बटुं समचउरंसं, होति धिरं थावरंच वण्णं च ।
हुंडं वाताइद्धं, भिण्णं च अधारनिजाई। चू. झागारेण “वर्ट" उछायपृथुत्वेन समंतमेव मिज्जमाणं “समचउरंसं" भण्णति । “थिरं" दृढं अविलियंति, अपाडिहारियं थावरं, वण्णं सलक्खणं धारिनिञ्जमेयं । इमं अवारिनिजं - उच्छाय पृथुत्वेन आसमं हुडं, वाताइद्धं त्रोप्पडुयं अनिष्पन्नमित्यर्थः, भिन्नं च अधारणेचा
एते।
सुत्तफासिया इमे[भा.६९४] परिघट्टण निम्मोयण, तं पुण अंतो व होज्ज बाहिं वा।
संठवणं मुहकरणं, जमणं विसमाण समकरणं। चू. बहि अंतो वा मोयफेडणं परिघट्टणं, सेसं कंठं॥ [भा.६९५] पढम--बितियाण करणं, सुहुममवी जो तु कारए भिक्खू ।
गिहि-अन्नतित्थिएण व, सो पावति आणमादीनि ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org