Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 165

१६२
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-१/१
चू.इह गाहाए “कण्णा" सद्दो बंधानुलोमाओमझेकओएस आदीए कायद्यो। “कण्णा" अपरिणीया, "उद्दाण-भत्तारा" भत्तारेण परिठविता, पवासिय-भत्तारा, साहीण- भत्तारा सभोइया भण्णति । एयाओ जहासंखेण थेरी-मज्झिम-तरुणी । एवं परूवियासु इमो कमोपुलं कण्णाए थेरीए । ततो कण्णाए कप्पट्टियाए । ततो मज्झिमकण्णाए । ततो उद्दाणपरिठ्ठवण-पउत्थ-थेरीसुजहासंखं । ततो एतासु चेव मज्झिमासु । ततो एतासु चेव तरुणीसु । तओ सभोतिअथेरीए मंद-मज्झिम-तिव्वसद्दाए जहसंखं । ततो मज्झिमाए सभोतियाए तिविहसद्दाय जहासखं।ततोतरुणित्थीए सभोइयाएतिविहसद्दाएजहासंखं ।एवं सामण्णजयणाए भणियं । विसेसेणं पुण जस्स जं अप्पदोसतरं तत्थ तेन ठायव्वं ॥ पासवणादिपडिबद्धासु "सिद्धसेनायरिएण" जा जयणा भणिया त चेव संखेवओ "भद्दबाहू" भण्णति[भा.५४५] पासवणमत्तएगं, ठाणे अन्नत्थ चिलिमिली रूवे ।
___सज्झए झाणे वा, आवरणे सद्दकरणे व ।। __ घ. पुव्वद्धं कंठं । इमा सद्दे जयणा "सज्झाए" त्ति । अस्य व्याख्या ।। [भा.५४६] वेग्गकरंजं वा वि, परिजितं बाहिरं च इतरं वा ।
सो तं गुणेइ सुत्तं, झाणसलद्धी उ झाएज्जा ।। चू, वेरग्गकरंजं सुत्तं तं पढति, जहा तं सदंन सुणेति | जं वा वि सुटु परिचियं अखलियं आगच्छतितंपुण अंगबाहिरंपन्नवण दिइतरंअंगपविलु आयारादि जस्स साहुस्स एतेसिं अन्नतरं आगच्छति सो तं गुणे ति सुत्तं । "झाणेव"ति अस्य व्याख्या झाणसलद्धी झायति॥
“आवरणे सद्दकरणे य" त्ति[भा.५४७] दोसु वि अलद्धि कण्णावरेंति तह विसवणे करे सदं।
जह लज्जियाण मोहो नसति जयणातकरणं वा। चू. “दोसुवि"त्ति झाणे पाढे वा जो अलद्धि कण्णा आवरति आवरेंति त्ति वुत्तं भवति । तह वि जइ सई सुणेति ताहे सदं करेति तहा जहा तेसिं लज्जियाण मोहो नासति - किमेयं भो! विगुत्ता न पस्ससिअम्हे ! जइ तह न ठाति तो जयणा करेति । पेच्छ भो ! इंददत्ताइ सोमसम्मा इमो अम्ह पुरओ विगुत्तो अनायारं सेवति ॥ गतो ततियभंगो । इदानि पढमो भंगो भण्णति[भा.५४८] उभयो पडिबद्धाए, भयणा पन्नरसिगा तु कायव्वा ।
दव्वे पासवणम्मिय, ठाणे रूवे य सद्दे य॥ चू. उभओ पडिबद्धा नाम दव्वेण य भावेण य, तत्थ पन्नरस भंगा कायव्वा, इमेण एच्छद्धकमेण दव्वत्तोपडिबद्धा, नोभावतो पासवणादिसु, एस नघडति उभयतो अप्रतिबद्धत्वात्, एवं अन्ने वि सोलस न घडति, उभयतो अप्रतिबद्धत्वादेव ।। जे पनरस उभयपडिबद्धा तेसु ठायमाणस्स इमे दोसा[भा.५४९] उभयो पडिबद्धाए, ठायंते आणमादिणो दोसा।
तेचेव होंति दोसा, तं चेव य होति दितियपदं ।। चू. उभयतोदव्व-भावपडिबद्धाए टायमाणस्स आणादिणो दोसा ।जेय बितियततियभंगेसु दोसा समुदिताते पढमभंगे दोसा भवंति।जतेसु बितियततियभंगेसुअववातपदंतं चेव पढमभंगे