Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1350

उद्देशक : २०, मूलं- १४२०, [भा. ६६८७ ]
४५१
भिक्खू थेरो खुड्डो य । आदिसद्दातो संजतीसु वि पंवगं । केति "पंचग" ति गणावच्छेतिए छोढुं पंच भणंति, तं न भवति अव्यापृतत्वात् ।। किं चान्यत्
[ भा. ६६८८]
अवराहपदा सव्वे, वज्जेयव्वा य निच्छओ एस । पुरिसादिपंचगं पुण, पडुच्चऽणुन्ना उ केसिं चि ।।
धू- सुत्तभणिया अत्यभणिता वा जे अवराहपदा ते सव्वे वज्रनिज्जा । एस निच्छयत्थो । तेसिं चेव अवराहपदाण पुरिसपंचगं पडुच्च केसिं चि अनुन्ना भणिता । ते इमे पंच- आयरिओ उवज्झाओ भिक्खू थेरो खुड्डो य । आदिसद्दातो संजतीसु वि पंचगं । केति "पंचग" ति गणावच्छेतिए छोढुं पंच भणति, तं न भवति अव्यापृतत्वात् ।। किं चान्यत्
[ भा. ६६८८ ] जति वि न होज अवाओ, गेण्हणदिट्ठादिया उ अवराहा । परितावणमादीया, आणादि न निष्फला तह वि ॥
चू- जइ वि अवराहपदेसु ठियस्स आतावातो न भवेज्जा, गेण्हण-कडणादिया वा न होज, दिट्ठे संका धाडियभोतियादिया वा न होज्ज, परितावमहादुक्खे एवमादिया न होज्जा । एवमादिअववाद अभवे वि आणाभंगऽणवत्थादियाण निष्फल त्ति अवस्सं तेसु दोस्रो भवति त्ति ॥ [ मा. ६६८९ ] अहवा को तस्स गुणो, अवायवत्थूणि जानि सेवंती ।
मुझे अवायाओ, जतिरिच्छा सा न तं सुकयं ॥
खू-पमादिणो अववादठाणेसु पवत्तमाणस्स जं आयावायो न भवति स तस्य गुणो न भवति, “जतिरिच्छा सा" - घुणक्खरसिद्धि व्व दट्ठव्वा, सुकतं तं न भवति, पुव्वावरगुणदोसालयणमित्यर्थः । तत्र भावप्राणातिपातं न फलवत्, जं अपायच्छित्तं दट्ठब्वं ।। सीसो पुच्छति - भगवं ! पमायमूलो बंधो भवति, पत्तो य असंजतो लब्मति । आचार्याह - आमं । पुणो सीसो पुच्छति - "जइ एवं तो किं दोण्ह पमादअजयत्तणतो आवण्ण अणावण्णाणं तुल्लपच्छित्तं न भवति" ? आचार्याह[भा. ६६९०] कामं पमादमूलो, बंधी दोण्ह वि तहा वि अजयाणं ।
वहगस्स होति दंडो, कायणुवाया न इतरस्स ॥
धू- "कामं" अनुमयत्थे, पमादमूलबंधो, जति वि ते दो वि “अजयाणं" ति - पमादभावे वहंति तहावि जो तत्थ "वहगो' त्ति - पाणातिवायं आवण्णो तस्स पुढवादिपरित्तानंतकायानुवातेण दंडो भवति, इंदियअनुवादेण वा । "इयरस्स” त्ति - अणावण्णस्स तं कायाणवायपच्छित्तं न भवति, पमायपच्चयं वा भवति ।। पुनरप्याह चोदक- “ततियचउत्युद्देसगेसु सीसद्वारादिसुत्ता तुल्लाभिहाणा चरिमुद्देसगे य आवत्तिमाइया एवमादिसुत्ताण तुल्लत्तणतो ननु पुनरुत्तदोसो भवति ?” आचार्याह
[भा. ६६९१] जति विय तुल्लऽभिधाना, अवराहपदा पकष्पमज्झयणे । तहवि पुणरुत्तदोसो, न पावती अत्थनाणत्ता ॥
चू- "अवराहपयं" ति - अवराहनिबद्धसुत्तपदा अत्थनाणत्तं उद्देसगाधिकारातो बत्तव्वं अत्याधिकारवसातो वा, सेसं कंठं || सूत्रनिबद्धप्रदर्शनार्थमाह
[ भा. ६६९२ ]
पडिसेविताणि पुव्वं, जो तानि करेति एत्थ सुत्तं तु । हत्यादिवायणतं, दानं पुन तस्स चरिमम्मि ॥