Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1270

उद्देशक :
: २०, मूलं - १३७९, [भा. ६४१०]
३७१
धू- तित्थकरा रायत्याणीया, साधू डंडत्थाणीया, छक्कायत्थाणीया कोट्ठागारा, विग्गहत्थाणीयाणि असिवादीणि । गीयत्यस्स अजयणाए प्रसंगवारणानिमित्तं मासादीहिं बहुसो सेवितेहिं तेहिं एक्को मासो दिजति, अगीयत्यस्स पुण प्रमादवारणानिमित्तं दोहिं मासेहिं दुमासो दिन्नो | अहवा - दो वि सफला काउं मासो चेव दंडो दिन्नो || चोदगो भणइ
[ भा. ६४११]
बहुएहि वि मासेहिं, एगो जति दिञ्जती तु पच्छित्तं ।
एवं बहु सेवित्ता, एक्कसि विगडेमि चोदेति ॥
चू- जति गीयत्यस कारणा अजयणाए बहूहिं मासिएहिं सेविएहिं एक्कसराए आलोइयं ति काउं एक्को मासो दिज्जति, तया अम्हे वि बहुमासे पडिसेवितता एक्सराए आलोयामो, तो एक्कमासो लामो ॥ एत्थ आयरिओ भणइ
[ मा. ६४१२]
[मा. ६४१३]
चू- "दुवे य खल्लाडं" ति दिट्ठतं करेइ, एक्को खल्लाडो तंबोलियवाणियओ पन्नं विक्केति । सो एक्केण चारभडचोद्देण पन्ने मग्गितो। तेन न दिन्ना । थेवेसु वा दिण्णेसु रुसिएण चारभडचोद्देण खल्लाडसिरे खलुक्का दिन्ना, “टक्कर” त्ति वुत्तं भवति । वणिएण चिंतियं- “जइ कलहेमि ता मे रूसितो मारेज्ज, तो उवायेण सो वेरनिज्जायणं करेमि " । वणिएण उट्ठेत्ता हट्ठो समाइच्छ वत्थजुयलं च से दिन्नं, पाएसु पडितो, महंतं से तंबोलं । चारभडचोद्दो पुच्छति - "किं कजं तुमं न रुट्ठो, पेच्छगं मम पूएसि, पांएसु य पडसि" त्ति । वणिएण भणियं - "सव्वखल्लाडाण एस ठिई, परमं सुहं च उप्पज्जइ" । चारभडचोद्देण चिंतियं- “लद्धो मे जीवणोवाओ । ताहे तेन चिंतियं - "तस्स एरिसरस खडुक्कं देमि, जो मे अदरिद्द करेज्ज" । ताहे तेन ठक्करस्स दिन्ना, तेन मारितो || [मा. ६४१४] एवं तुमं पि चोदग, एक्कसि पडिसेविऊण मासेण । मुचिहिसी बितियं पुण, लब्मिहिसी छेदमूलं तु पच्छित्तं ॥
चू- चोदग! तुमं पि एक्कंसि पडिसेविए मासिएण मुक्को, आउट्टियाए बहुं सेवंतो छेदं मूलं वा लब्भिहिसि । अन्नं च सो चोद्दो एक्कं मरणं पत्तो, तुमं पुण संसारे अनेगमरणाइं पाविहिसि ।। किं चान्यत् ? इमं च तुमं न याणसि
[भा. ६४१५ ]
मा वद एवं एक्कसि, विगडेमो सुबहुए वि सेवित्ता । लब्भिसि एवं चोदग, देतो खल्लाड खडुगं वा ।। खल्ला गम्मि खडुगा, दिन्ना तंबोलियस्स एक्केणं । सक्कारेत्ता जुयलं, दिन्नं बितिएण वोरवितो ॥
दिन्नमदिन्नो दंडो, हितदुहजणणो उ दोह वग्गाणं ।
साहूणं दिन्नसुहो, अदिन्नसुक्खो गिहत्थाणं ॥
- दो वग्गा इमे - साहुवग्गो गिहत्थवग्गो य । साहुवग्गे पच्छित्तदंडो दिजंतो सुहं जणेति, अदितो दुक्खं करेति । गिहिवग्गे एयं चेव विवरीयं भवति ॥ कहं ?, , उच्यते
भा. स (६४१६] उद्धियदंडो साहू, अचिरेण उवेति सासयं ठाणं । सोचियऽनुद्धियदंडो, संसारपकड्डूओ होति ।।
चू-पच्छित्तेण जया उद्धितं पावंभवति तदा विसुद्धचरणो मुक्खं पावति । अविसुद्धचरणो पुण अप्पाणं संसारं, तेन कड्ढति - नयतीत्यर्थः । संसारभावं वा अप्पाणं, तेन “कड्ढति" - आकर्ष