________________
३३०
मू. (१३५५) जे भिक्खू वत्तं न वाएइ, न वाएंतं वा सातिज्जइ ॥। [भा. ६२३७] अव्वंजणजातो खलु, अव्वत्तो सोलसह वरिसेणं । तव्विवरीतो वत्तो, वातेतियरेण आणादी ||
निशीथ - छेदसूत्रम् - ३-१९/१३५५
चू- जाव कक्खादिसु रोमसंभवी न भवति ताव अव्वत्तो, तस्संभवे वत्तो । अहवा - जाव सोलसवरिसी ताव अव्वत्तो, परतो वत्तौ । जइ अव्वत्तं वाएति, इयरं ति वत्तं न वाएति । तो आणादिया दोसा चउलहुं च ॥ अव्वत्ते इमो अववादो
[भा. ६२३८ ]
नाऊण य वोच्छेदं, पुव्वगते कालियानुयोगे य । सुत्तत्थ जाणएणं, अप्पाबहुयं मुणेयव्वं ॥
चू- अववादे वत्तो इमेहिं कारणेहिं न वाएज्जा[ भा. ६२३९]
दव्वं खेत्तं कालं, भावं पुरिसं तहा समासज्ज । एतेहिं कारणेहिं, वत्तमवि विदू न वाएजा ॥ [जे भिक्खू अपत्तं वाएइ, वाएंतं वा सातिज्जति । जे भिक्खू पत्तं न वाएइ न वाएंतं वा सातिज्जइ ॥ |]
चू- अप्राप्तं एयरस अत्थो अपात्रसूत्रे गत एव, “दिट्ठ भावे "त्ति । तहा वि इह असुण्णत्वं भण्णति अव्वत्तसुत्तस । अप्राप्तसूत्रे चउभंगो पाणियव्वो
[भा. ६२४०]
परियाएण सुतेण य, वत्तमवत्ते चउक्क भयणा उ ।
अव्वत्तं वाएंते, वत्तमवाएंति आणादी ||
चू- परियाओ दुविहो - जम्मणओ पवजाए य । जम्मणओ सोलसण्हं वरिसाणं आरतो अव्वत्तो, पववज्जाए तिन्हं वरिसाणं पकप्परस अव्वत्तो । जो वा जस्सं सुत्तस्स कालो वुत्तो तं अपावेंतो अच्वतो, सुरण आवस्सग्गे अनधीए दसवेयालीए अव्वत्तो, दसवेयालीए अनधीए उत्तरज्झयणाणं अव्वत्तो, एवं सर्वत्र । एत्थ परियायसुत्ते चउभंगो कायव्वो । पढमभगो दोसु वि वत्तो, बितिओ सुण अव्वत्तो, ततिओ वएण अव्वत्तो, चरिमो दोहिं वि । अव्वत्ते वाएंतस्स पढमभंगिल्लं अवाएंतस्स आणादिया य दोसा चउलहुं च ॥
अप्राप्तो पि वायव्वो इमेहिं कारणेहिं
[ भा. ६२४१ ]
नाऊण य वोच्छेदं, पुव्वगए कालियानुयोगे य । एएहिं कारणेहिं, अव्वत्तमवि पवाएजा || इमेहिं कारणेहिं
दव्वं खेत्तं कालं, भावं पुरिसं तहा समासज्ज । एएहि कारणेहिं, पत्तमवि विदू न वाएजा ॥
चू- अव्वत्ते अप्राप्तछेदसुतं वाएज्जमाणे इदं दोसदंसगं उदाहरणं
[ भा. ६२४३]
आमे घडे निहित्तं, जहा जलं तं घडं विनासेति । इय सिद्धं तरहस्सं, अप्पाहारं विनासेइ ॥
·
चू- निहितं पक्खित्तं सिद्धं कहियं । अप्पा आहारता जत्थ तं अप्पाहारं अप्पधारणसामर्थ्यमित्यर्थः ।
Jain Education International
धू- प्राप्तं पि न वाएइ, [भा. ६२४२ ]
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
