________________
उद्देशक : १९, मूलं- १३४६, [भा. ६१०१]
[ भा. ६१०१]
काले तिपोरिसऽट्ठव, भावे सुत्तं तु नंदिमादीयं । सोणिय मंसं चम्मं, अट्ठीणि य होंति चत्तारि ॥
धू- तिरियं च असज्झाइयं संभवकालातो जाव ततिय पोरिसी ताव असज्झाइयं, परतो सुज्झइ | अहवा अट्ठजामा असज्झाइयं, ते जत्थ घायणं तत्थ भवंति । भावतो पुण परिहरति सुत्तं तं च नंदिमणुओगदारं तंदुलवेयालियं चंदगवेज्झगं पोरिसीमंडलमादी अहवा - "चउद्धा उ" त्ति असज्झाइतं चउव्विह, मंसं सोणियं चम्मं अहिं च ॥ मंस-सोणिउक्खित्तमंसे इमा विधी[भा. ६१०२] अंती बहिं च धोतं, सट्टी हत्याण पोरिसी तिन्नि । महकाये अहोरत्तं, रद्धे वूढे य सुद्धं तु ॥
- साधुवसही सट्ठीहत्थाणं अंतो बहिं च धोवति । भंगदर्शनमेतत् अंतो धोतं अंतो पक्कं, अंत धोतं बाहिं पक्कं बाहिं धोतं वा अंतो पक्कं । अंतग्गहणाओ पढमबितिया भंगा, बहिग्गहणातो ततियभंगो, एतेसु तिसु वि असज्झायं । जम्मि पदेसे धोतं आनेउं वा रद्धं सो पदेसो सट्ठीए हत्थेहिं परिहरियव्वो । कालतो तिन्नि पोरिसीओ ॥
[ भा. ६१०३ ]
बहिधोतरद्ध सुद्धी, अंतो धोयम्मि अवयवा होंति । महाकाए बिरालादी, अविभिन्नं के इ नेच्छति ॥
३०७
धू- एस चउत्योभंगो। एरिसं जति सट्ठीए हत्थाणं अब्यंतरे आणियं तहावि तं असज्झायं न भवति, पढम-बितियभंगेसु अंतो धोवित्तु नीए रद्धे वा तम्मि धोतट्ठाणे अवयवा पडंति तेन असज्झायं । ततियभंगे बहिं धोवित्तु अंतो व नीए मंसमेव असज्झाइयं ति । तं च उक्खित्तमंसं आइणपोग्गलं न भवइ । जं काकसाणादीहिं अनिवारियविष्पकिण्णं निज्जति तं आतिन्नपोग्गलं माणियव्वं । महाकातो पंचिंदिओ जत्य हतो तं आधायणं वज्जेयव्वं । खेत्तओ सट्ठि हत्था, कालतो अहोरत्तं, एत्य अहोरत्तच्छेदो । सूरुदए रद्धं पक्कंमंसं असज्झाइयं न भवति, जत्थ असज्झाइयं पडितं तेन पदेसेण उदगवाही वूढो, तम्मि पोरिसिकाले अपुण्णे विसुद्धं आघायणं न सुज्झति । "महाकाए "त्ति अस्य व्याख्या - महकाए पच्छद्धं, मूसगादी महाकायो स बिरालादिणा हतो, जति तं अभिन्नं चेव गिलिउं घेत्तुं वा सट्ठीए हत्थाणं बाहिं गच्छति तो केइ आयरियाऽ सज्झायं च्छति, थितपक्खो पुण असज्झाइयं चेव ।। ठियपक्खो पलाए सुज्झति, अस्य व्याख्यामूसादि महाकायं, मज्जारादी हताऽऽघयण केती । अविभिन्ने गेहेतुं, पढंति एगे जति पलाति ॥
[ भा. ६१०४ ]
तिरियं च असज्झायाधिकार एवं इमं भण्णति[ भा. ६१०५ ]
अंतो बहिं च भिन्नं, अंडय बिंदू तहा विआता य । रायपह वूढ सुद्धे, परवयणं साणमादीणि ।।
अंतो बहिं च भिन्नं अंडयं ति अस्य व्याख्या
[ भा. ६१०६ ] अंडयमुज्झिय कप्पे, न य भूमि खणंति इहरहा तिन्नि । असज्झाइयप्पमाणं, मच्छियपादो जहिं बुड्डे ॥
चू- साधुवसधीतो सट्ठीहत्थाणं अंतो भिन्ने अंडए असज्झायं, बाहिभिन्नेन भवति । अहवा - साहुवसहीए अंतो बाहिं वा अंडयं भिन्नंति वा उज्झियं ति वा एगठ्ठे, तं च कप्पे वा उज्झितं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org