Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1193

निशीथ - छेदसूत्रम् - ३- १९/१३३३
चू-इहरहा अकीतं । किं पुण कीयं ?, उग्गमदोसजुत्तं सुद्बुतरं न कप्पइ । वियडत्ते पंचसु वि समितीसु असमितो भवति, गुत्तीसु वि अगुत्तो, तम्मि लद्धसायरस अपरिधागो गेही, जनेन नाते उड्डाहो, पराधीनो वा महव्वए भंजेज || कहं ? उच्यते
[ मा. ६०३३]
वियडत्तो छक्का, विराहए भासती तु सावज्जं । अगडागणिउदएसु अ, पडणं वा तेसु वा घेप्पे ।।
चू-पराहीनत्तणओ छक्काए विराहेज, मोसं वा भासेज, अदत्तं वा गेण्हेज, मेहुणं वा सेवेज, हिरन्नादिपरिग्गहं वा करेज | आयविराधना इमा - अगडे त्ति कूवे पडेज, पलित्ते वा इज्झिञ्ज, उदगेण वा पेरेज, तेणे वा कसाएण वा निक्कासति तो वा तेहिं घेप्पइ ।।
अहवा - कारणे पत्ते गेण्हेज्जा
[भा. ६०३४]
२९४
बितियपदं गेलणे, विजुवदेसे तहेव सिक्खाए । एतेहिं कारणेहिं, जयणाए कप्पती घेत्तुं ।।
खू- वेज्जोवएसेण गिलाणट्ठा घेप्पेज्ज, कस्सति कोति वाही तेनेव उवसमति त्ति न दोसो । गिलाडा वा वेज्जो आनितो, तस्सट्ठा वा घिप्पेज्ज, पकप्पं वा सिक्खंतो गहणं करे ।।
कहं ? उच्यते
[ भा. ६०३५]
संभोइयमण्णसंभोइयाण असतीते लिंगमादीणं ।
पकप्पं अहिज्रमाणो, सुद्धासति कीयमादीणि ।।
चू- पकप्पो सिक्खियव्वो सुत्ततो अत्थतो वि सगुरुस्स पासे, असति सगुरुस्स ताहे सगणं, सगणस्स वि असति ताहे संभोतिताण सगासे सिक्खति। असति संभोतिताण ताहे अन्नसंभोतियाण सगासे, तेसिं पि असतीए लिंगत्यादियाण पासे पकप्पं अविज्जति। तस्स य लिंगस्स तं वियडवसणं हवेज्जा, सो अप्पणा चेव उप्पाएउ । अह सो उप्पाएउं सुत्तत्थे न तरति दाउं ताहे स साधू उप्पाएइ सुद्धं, जति सद्धं न लब्भइ ताहे कीयमादि गे‍हेज्जा ।।
मू. (१३३४) जे भिक्खू वियडं पामिच्छेइ पामिद्यावेइ पामिचं आहडु देज्रमाणं पडिग्गाहेइ, पडिग्गाहेतं वा सातिजति ।।
मू. (१३३५) जेभिक्खू वियडं परियट्टेति परियट्टावेइ परियट्टियं आहट्टु देखमाणं पडिग्गाहेति, पडिग्गार्हतं वा सातिज्ञ्जति ।।
मू. (१३३६) जे भिक्खू बियडं अच्छेज्जं अनिसिद्धं अभिहडं आहड्ड देज्रमाणं पडिग्गाहेइ, पडिग्गार्हतं वा सातिज्जति ।।
चू- एतेसिं सरूवं पूर्ववत् जहा पिंडनिजुत्तीए, एतेसु पच्छित्तं चउलहू, जं च दुर्गाछियपडिग्गहणे पच्छित्तं भवति,
ङ्क । [भा. ६०३६]
1
एमेव तिविहकरणं, पामिच्चे तह य परियट्टे ।
अच्छि अनिसिट्टे, तिविहं करणं नवरि नत्थि ।।
चू-तिविहं करणं कृतं कारितं अनुमोदितं च, अच्छेज्जऽ निसिट्टेसु तिविहं करणं भवति, सेसं पव्वं बितियपदं च पूर्ववत् ॥
मू. (१३३७) जे भिक्खू गिलाणस्सऽ द्वाए परं तिण्हं वियडदत्तीणं पडिग्गाहेइ, पडिग्गार्हतं