Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 118

पीठिका - [भा. ३६३]
११५
कारणे रागद्दोसाभावात् च कप्पिया भवतीत्यर्थः।
शिष्यः पुनरपि पृच्छेत्-दर्पकल्पाभ्यां सेविते किं भवति । उच्यते, आराहओ पच्छद्धं, कप्पेण ज्ञानादीनामाराहको भवति, तेषां चेव दर्पात् विराधको भवति । विराधको विनाशकः ॥
___ पुनरप्याह चोदक-जति रागदोसपच्चयाओ दप्पिया पडिसेवणा भवति, मेहुणे कप्पियाए अभावो पावति । आयरियाह[भा. ३६४] कामं सव्वपदेसु विउस्सग्गववातधम्मता जुत्ता ।
मोत्तु मेहुण-धम्मं, न विणा सो रागदोसेहि ।। चू. अहवा--संबंधं आचार्य एव आह-मेहुणेकप्पियाए अभावो।चोदगाह-ननुसव्वपदाण अपवाद-धम्मता जुत्ता ? ।आचार्याह – “कामं" सव्वगाहा । काम शब्दः इच्छार्थे अनुमतार्थे, च, इह तुअनुमतार्थेद्रष्टव्यः । सव्वपयाणि मूलुत्तरपयाणि, अविसद्दोअवधारणे।तेसुउस्सग्गववात धम्मया जुत्ता। “उस्सग्गो" पडिसेहो, “अववातो" अणुण्णा “धम्मता' लक्खणता, जुञ्जते घटतेत्यर्थः । सच्चं सव्वेसु मूलगुणउत्तरगुणपदेसु उस्सग्गअववायलक्खणं जुञ्जति तहावि मोत्तुं परित्यज्य मेहुणं जुम्मं, तस्स भावो मेहुणभावो अंबभभावेत्यर्थः । किमर्थं ? उच्यते, न विणा रागद्वेषाभ्यां सो मेहुणभावो भवतीत्यर्थः । रागद्वेषादिसंभवे सत्यपि संयमजीवितादि निमित्तं आसेवमानः स्वल्पप्रायश्चित्त इत्याह ॥ [भा. ३६५] संजमजीवियहेउं, कुसलेणालंबणेण वण्णेणं ।
भयमाणे उ अकिञ्चं, हानी वड्डी व पच्छित्ते ।। घू. जीवितं दुविहं-संजमजीवितं असंजमजीवितं च । असंजमजीवियवुदासा संजमजीवियकारणाए त्ति वुत्तं भवति । चिरं कालं संजमजीविएण जीविस्सामीत्यर्थः । कुसलं पहाणं, विसोहिकारकमितिवुत्तं भवति । आलंबिज्जतिजं तमालंबणं, तंदुविहं-दव्वे वल्लिवियाणाइ, भावे नाणादि।अन्नमिति पुब्वभणितातो अन्नएचमादीहिं कारणेहिं भयमाणे उ अकिच्चं "भय" सेवाते, “तु” सद्दो अवधारणे, “अकिच्चं" मेहुणं,तं कारणे सेवियं तो हाणी वा पच्छित्ते वुड्डी वा पच्छित्ते भवतीति । पुनरप्याह चोदकः-जति कुसलालंबणसेवण पच्छित्तं वुत्तं भवति, कम्हा मेहुणे कप्पिया इति भणिय ? उच्यते[भा. ३६६] गीयत्थो जतणाए, कडजोगी कारणंमि निद्दोसो।
एगेसिं गीत कडो, अरत्त ऽदुट्ठो उ जतणाए॥ चू.गीतो अत्यो जेण गीतत्थो गृहीतार्थः इत्यर्थः । जयणा--जंजं अप्पतरं अवराहट्ठाणं तं तंपडिसेवितं तोजयणा भण्णति । कडजोगी–जोगी किरिया सा कया जेणसो कडजोगी भण्णति साय तवे विसुद्धट्ठाण्णेसणे वा । कारणं पुण नाणाति । एस पढमभंगो । एत्य य निद्दोसो भवति गीयत्थो जयणाए कडजोगी निक्कारणे सद्दोसो एस बितिय भंगो । एवं सोलसभंगा कायव्वा । एत्य पढमभंगेण पडिसेवियं तो कप्पिया भवतीत्यर्थः ।
एगेसिंपुनराचार्याणांइह द्वात्रिंशदभंगा भवंति।गीयत्थोकडजोगी अरत्तोअदुट्ठोजयणाए, एस पढमो भंगो। गीयत्थो कडजोगी अरतो अदुट्टो अजयणाए, एस बितियभंगो । एवं बत्तीसं भंगा कायव्वा । एत्थ वा पढमभंगे पडिसेवयंतो कप्पिया भवति ॥ चोदगाह- "जइ पढमभंगे