________________
निशीथ - छेदसूत्रम् - ३-१६/१०९७
चू- इसरो को विएस जेन डहरेण भायणेण भिक्खं हिंडइ, आयरियत्तेन गारवेण वा डहरभायण गेहति ।। अतिप्पमाणं इमेण गारवेण धरेइ
[भा. ५८४३ ]
२४६
अनिगूहियबल विरिओ, वेयावच्चं करेइ अह समणो । बाहुबलं च अती से, पसंसकामी महल्लेणं ॥
■
चू-महल्लभायणेण वेयावच्च करेइ एवं मे साधू पसंसिस्संति, अहवा- साहुजनो वा भणिस्सइ - " एयस्स विसिहं बाहुबलं जेण महल्लेण भायणेण भिक्खं हिंडइ" || लुद्धस्स व्याख्याअंतं न होइ देयं, थोवासी एस देह से सुद्धं । उक्कोसस्स व लंभे, कहि घेच्छ महल्ल लोभेणं ॥
[ भा. ५८४४ ]
धू- खुडलगभायणे गहिए घरंगणे वि ठितं दद्धुं घरसामी भणति "एयरस अंतपंतभत्तं न देयं " 1 अहवा भणेज - "एस थोवासी, जेन एस खुडलएणं गेण्हति' । अहवा भणेज्ज - "एयरस सुद्धं देह" । "सुद्धं" ति उक्कोसं, शाल्योदनपढमदोच्चंगादी सुद्धी चेव । महलं इमेण कारणेण गेण्हति - "उक्कोसं लब्भमाणं पभूतं सामण्णं वा समुद्दाणियं लब्भमाणं कत्थ गेण्हिस्सामि " त्ति एवं लुद्धत्तणेण महलं गेहति ।। " असंपत्ति” दारं चउत्थं, तस्स इमं वक्खाणं
[ भा. ५८४५ ] जुत्तपमाणस्सऽसती, हिन ऽतिरिक्तं चउत्थो धारेति । लक्खणजुतहीन -ऽ हियं, नंदी गच्छट्टता चरिमो ॥
चू- पुव्वद्धं कंठं । “जाणगे "त्ति अस्य व्याख्या - लक्खणपच्छद्धं, जं लक्खणजुत्तं तं जाणगो हीनं वा अहियं वा धरेति, नाणादिगच्छवृद्धिनिमित्तं । अहवा - गच्छस्स उवग्गहकरं नंदीभायणं, "चरिमो" त्ति जाणगो सो धरेति न दोसो ॥
अववाए त्ति गयं । इदानिं "लक्खणमलक्खणे" त्ति दारं
[ भा. ५८४६ ]
वट्टं समचउरंसं, होति थिरं थावरं च वन्नं च । हुंडं वायाइद्धं, भिन्नं च अधारणिजाई ॥
[ भा. ५८४७]
[ भा. ५८४८ ]
चू- वृत्ताकृति उच्छितकुक्षिपरिधितुल्यं चतुरंसं दृढं स्थिरं स्थावरं अप्रतिहारिकं एतेहिं गुणेहिं जुत्तं धनं । अहवा - अन्नेहिं वि वण्णादिगुणेहिं जं जुत्तं तं धनं, एयं लक्खणजुत्तं । इमं अलक्खणं - विसमसंठियं हुंड अन्फिण्णं तुप्पडयं वाताइद्ध जं च भिन्नं, एते अलक्खणा ।। संठियम्मि भवे लाभो, पतिट्ठा सुपतिट्ठितै । निव्वणे कित्तिमारोग्गं, वण्णड्ढे नाणसंपया ॥ हुंडे चरित्तभेदो, सबलंमि य चित्तविममं जाणे । दुप्पुते खीलसंठाणे, गणे य चरणे य नो ठाणं ॥ पउमुप्पले अकुसले, सव्वणे वणमाइसे। अंतो बहिं व दड्ढे, मरणं तत्थ निद्दिसे ।। थू- सुसंठाणसंठिए भत्तादि लाभो भवति, जं फुल्लगबंधेण सुपइट्ठियं तेन चरणे गणे आयरियादिपदे वा सुप्पतिट्ठितो भवति । जस्स पातस्स वणो नत्थि तेन पातेण निव्वणो भवति, कित्ती जसो य भवति, आरोग्गं च से भवति । पवालसन्निभेण वण्णेण जं अड्डुं ति जुत्तं तेन नाणं भवति । जं हुंडं तेन चरित्तविराधना भवति, मूलुत्तरचरिताइयारा भवंति । सबलं चित्तविचितं
[ भा. ५८४९ ]
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org