________________
२४१
उद्देशक : १६, मूलं-१०९७, [भा. ५८०७] [भा.५८०७] जो वि देवत्थ तिवत्थो, एगेण अचेलतो व संथरती।
नहु ते खिसंति परं, सव्वेण वि तिन्नि घेत्तव्वा ।। चू-जिनकप्पियाण गहणं, थेरकप्पियाण परिभोगप्रति, जो एगेणं संघरति सो एगं गेण्हति परि जति वा ।जो दोहिं संथरति सो दो गेण्हति परि जति वा, एवं ततिओ वि। जिनकप्पिओ वा अचेलो जो संघरति सो अचेलो चेव अच्छति, एस अभिग्गहविसेसो भणिओ । एतेण अभिग्गहविसेसेटिएण अधिकतरवत्थोन हीलियब्यो । किं कारणं? जम्हा जिणाण एसा आणा, सव्वेण वि तिन्नि कप्पा घेत्तव्वा । थेरकप्पियाणं जइ उपाउएण संथरति तहावि तिन्नि कप्पा नियमा घेत्तव्वा ।। कप्पाण इमो गुणो[भा.५८०८] अप्पा असंथरंतो, निवारिओहोति तिहि उ वत्थेहिं ।
गिण्हति गुरू विदिन्ने पगासपडिलेहणे सत्त॥ धू- सीतादिणा असंघरंतस्स तं असंथरणं वत्थपरिभोगेणं निवारितं भवति । ते यं वत्थे गुरुणा आयरिएण दिन्ने गेण्हति, पगासपडिलेहण त्ति अचोरहरणिज्जे, उक्कोसेण सत्त गेण्हति॥
इमं उस्सग्गतो,अववादियं च प्रमाणं[भा.५८०९] तिन्नि कसिणे जहन्ने, पंच य दढदुब्बला य गेण्हेजा।
सत्त य परिजुण्णाई, एयं उक्कोसयं गहणं ॥ घू-कसिण त्तिवण्णातो जुत्तप्पमाणाधणमसिणा, जेहिं सवियाअंतरितो न दीसइ तारिसा, जहन्नेन तिन्नि गेण्हति । पंच दढदुब्बले, परिजुण्णे सत्ता गेण्हइ॥ [भा.५८१०] भिन्नं गणणाजुत्तं, पमाण-इंगाल-धूमपरिसुद्धं ।
उवहिं धारए भिक्खू, जो गणचिंतं न चिंतेइ ॥ . घू-भिन्नं ति अदसं सगलं न भवति, गणणप्पमाणेण पमाणप्पमाणेण य जुत्तं गेण्हइ । इंगालो त्ति रागो, धूमो त्ति दोसो, तेहिं परिसुद्धं - न तेहिं परिभुंजतीत्यर्थः ॥जो सामण्णभिक्खू तस्सेयं वत्थप्पमाणं भणियं । जो पुण गणचिंतगो गणावच्छेदगादि तस्सिमं पमाणं[भा.५८११] गणचिंतगस्स एत्तो, उक्कोसो मज्झिमो जहन्नो य ।
सव्वो वि होइ उवही, उवग्गहकरो महा (ज) नस्स ॥ घू-गणचिंतगो गणावच्छेइगो तस्सजहन्नमज्झिमुक्कोसो सव्वो विओहितो उवग्गहितोवा, महाजनो गच्छो । [भा. ५८१२] आलंबणे विसुद्धे, दुगुणो तिगुणो चउगुणो वा वि ।
सव्वो वि होइ उवही, उवग्गहकरो महानस्स ।। घू-आलंबति जं तं आलंबणं, 'त' दुविधं - दव्वे रज्जुमादी, भावे नाणादी । इह पुण भावे दुल्लभवत्थादिदेसे तत्थ जो गणचिंतगो सो दुगुणं पडोयारं तिगुणं वा चउगुणं वा, अहवा - जो अतिरित्तो ओहितो उव्वहितो सन्चो गणचिंतगस्स परिग्गहो भवति, महाजनो त्ति गच्छो तस्स आवतिकाले उग्गहकरो भविस्सइ ।। गणणप्पमाणेत्ति गयं । इदानिं अइरेगहीने त्ति[भा.५८१३] पेहा-ऽपेहकता दोसा, भारो अहिकरणमेव अतिरित्ते।
एते हवंति दोसा, कजविवत्ती यहीणम्मि ।। 17} 16
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org