Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1110

२११
उद्देशक : १६, मूलं-१०८२, [भा. ५६२४]
धू-बहुरयादी जाव बोडिया[भा.५६२५] एएसितु परूवण, पुट्विं जा वन्निया उ विहिसुत्ते।
सच्चेव निरवसेसा, इहमुद्देसम्मि नायव्वा ।। खू-एतेसिं परूवणा कायव्वा “विधिसुत्ते"त्ति जहा आवस्सगे सामाइय-निजुत्तीए॥ [भा.५६२६] एतेसिं असनादी, वत्थादी वसहि-वायणादीणि ।
जे देज पडिच्छेज्ज व, सो पावति आणमादीणि ॥ चू-तेसिं असनादि देंते पच्छित्तं सव्वपदेसु चउलहुं, अत्थे चउगुरु, आणादिया य दोसा, अणवत्थपसंगा अन्नो वि दाहिति, सड्डाण वि मिच्छत्तं जनेति ॥ [भा.५६२७] दानग्गहणे संवासओय वायण पडिच्छणादी य ।
सरिसं पभासमाणा, जुत्तिसुवण्णेण ववहरंति ।। “दाने"त्ति अस्य व्याख्या[भा.५६२८] गव्वेण ते उद्दिण्णा, अन्ने वा देंते दद्दू भासंति।
नूनं एते पहाणा, विसादि संसग्गिए गच्छे ।। धू-अम्हं एते असणादि देति गव्वं करेज, तेन गब्वेण उदिन्नेण पलावा भवेज्ज । अन्नो वा दिजंतंदर्यु भणेज - "नूनं एते चेव पहाणा'।तेसिवा किं चि अहाभावेण गेलण्णं होज, ते भणेज्ज - "एतेहिं किंपि विसादिदिन्नं", एत्थ गेण्हण-कहणादियादोसा एवंदानसंसग्गीएअगीयसेहादिया चोदिता तेसु चेव वएजा ।। "गहणे त्ति अस्य व्याख्या[भा.५६२९] तेसिं पडिच्छणे आणा, उग्गममविसुद्ध आभिओगं वा ।
पडिनीयया व देजा, बहुआगमियस्स विसमादी ।। धू-तेसिं हत्थातो भत्तादि पडिच्छंतस्स तित्थकराणातिकमो, उग्गमादि असुद्धं परि जति, वसीकरणं वा देज “अम्हं एते पडिवक्खो"त्ति पडिनीयत्तणे | अहवा - एस बहु आगमिउ त्ति विसादि देज्ज । एगवसहिसंवासेण सेहा निद्धम्मा सीदंति, तेसिं वा चरियं गेण्हंति । सुय-वायणपडिच्छगादिसुविसंसग्गिमादिदोसा। जुत्तिसुवण्णदिटुंतेण वा सरिसंचरणकरणं कहेंतो सेहादी हरेंति । जम्हा एवमादि दोसा तम्हा नो किं चि तेसिं देज्जा, पडिच्छेज वा, न वा संवसेज्जा । एवं संकरेंतेण पुब्वभणिया दोसा परिहरिया भवति ॥ भवे कारणं[भा.५६३०] असिवे ओमोयरिए रायदुढे भए व गेलण्णे ।
अद्धाण रोहए वा, अयाणमाणे वि बितियपदं॥ चू-असिवादिकारणेहिं तेसिं दिज्जति पडिच्छति वा ॥ इमं गेलण्णे[भा.५६३१] गेलण्णं मे कीरति, न कीरती एव तुब्भ भणियम्मि ।
एस गिलाणो एत्थं, गवेसणा निण्हओ सोय॥ धू-एगत्थ गामे साधू गच्छंता भणिता - "तुब्भं गिलाणस्स किं वेयावचं कीरइ, न कीरइ वा" । साधू भणति - "किं वा ते" । गिही भणइ - "एस गिलाणो तुब्भसंतिओ।" एत्य गामे साहुणा पविसिउंगविठ्ठो जाव निण्हतो सो ॥ [भा.५६३२] जनपुरतो फासुएण, अप्फासुयमग्गणे असमणो उ ।
पन्नवणपडिक्कमण, अविसेसित निण्हए वा वि ।।