________________
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१६/१०५९
- सागरिया सेना दुविहा- ओहेण विभागओ य । ओहेण पुण दुविधा - ठाणातो पडिसेवमातो अ । एतेसु पच्छित्तं भणिहिति ।
[ भा. ५०९८]
१३०
धू- नो आगमओ [ भा. ५०९९]
सागारियनिक्खेवो, चउव्विहो होइ आनुपुवीए । नामं ठवणा दविए, भावे य चउव्विहो भेदो || जाणग-भवियव्वइरितं दव्वसागारियं इमंरूवं आभरणविही, वत्थालंकारभोयणे गंधे । आओ नट्ट नाडग, गीए सयणे य दव्वम्मि ।।
चू- "रूव "त्ति अस्य व्याख्या[ भा. ५१००]
जं कट्टकम्ममादिसु, रूवं सट्टाणे तं भवे दव्वं । जं वा जीवविमुक्कं विसरिसरूवं तु भावम्मि ॥
चूरूवं नाम जं कट्ठचित्तलेप्पकम्म वा पुरिसरूवं कयं, अहवा जीवविष्पमुक्कं पुरिससरीरं तं “सङ्काणे'' ति निग्गंथाणं पुरिसरूवं दव्वसागारियं, जे इत्थीसरीरा तं भावसागारियं । एतेसु चेव कट्ठकम्मादिसुजं इत्थीरूवं तं निग्गंधीणं दव्वसागारियं, जे पुण पुरिसरूवा तं तासिं भावसागारियं । आभरणा कडगादी ज पुरिसजोग्गा ते निग्गंथाण दव्वे, जे पुण इत्थिजोग्गा ते भावे । इत्थीर्ण इत्थि जग्गा दव्वे, पुरिसजोग्गा भावे ॥ वत्यादि अलंकारं चउव्विहं । भोयणं असनादियं चउव्विहं । airysगादी गंधा अनेगविहा । आउज्जं चउव्विहं - ततं विततं घणं झुसिरं । नट्टं चउव्विहं अंचियं रिभियं आरभडं भसोलं ति । अहवा इमं नई
[ भा. ५१०१]
-
नट्टं होति अगीयं, गीयजुयं पाडयं तु तं होइ ।
आहरणादी पुरिसोवभोग दव्वं तु सट्ठाणे ।।
- गीतेन विराहतं नवं, गीतेनं जुत्तं नाडगं । गीयं चउव्विहं-तंतिसमं तालसमं गहसमं लयसमं च । सयणिज्जं पल्लंकादि बहुप्पगारं । “दव्वे "त्ति दव्वसागारियमेवमुद्दिट्ठ, भोयण-गंधव्वआओज-सयणाणि । उभयपक्खेवि सरिसत्तणतो नियमा दव्वसागारियं चेद, सेसाणि दव्वभावेसु भाणियव्वाणि । सरिसे दव्वसागारियं, विसरिसे भावसागारियं ।। एतेसु इमं पच्छित्तंएक्क्कम्पिय ठाणे, भोयणवज्राण चउलहू होंति । चउगुरुग भोयणम्मी, तत्थ वि आमादिणो दोसा ॥
[भा. ५१०२]
धू-रूवादिदव्वसागारियप्पगारेसु एक्क्कम्मि ठाणे ठायमाणस्स भोयणं वज्रेत्ता सेसेसु चउलहुगा, भोयणे चउगुरुं । केसिं च आयरियाणं - अलंकारवत्थेसु वि चउगुरुगा, आणादिया य दोसा भवंति । चोदक आह- सव्वे ते साहू, कहं ते दोसे करेज्ज ?, उच्यते
[भा. ५१०३] को जाति केरिसओ, कस्सव माहप्पता समत्यत्ते । घिइदुब्बला उ केई, डेवेंति पुणो अगारिजनं ॥
चू-छउमत्थो को जाणइ नाणादेसियाणं कस्स केरिसो भावो, इत्थिपरिस्सहे उदिन्ने कस्स वा माहप्पता, महंतो अप्पा माहप्पता । अहवा - माहप्पता प्रभावो । तं च माहप्पं पभावं वा समत्थता चिंतिजति । सामत्थं धिंती, सारीरा सत्ती । इंदियनिग्गहं प्रति ब्रह्मव्रतपरिपालने वा कस्सकिं माहात्म्यमिति । एयम्मिवि अपरिन्नाए सागारियवसधीए ठियाणं तत्थ जे धितिदुब्बला ते रूवादीहिं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org