________________
उद्देशकः १५, मूलं-१००२, [भा. ५०६५]
१२१
धू-पुव्वद्धं कंठं । तुब्भे धम्मे कयमणा, गिहीहिं सव्वारंभपवत्तेहिं तुब्मं धम्मट्ठा दायब्वं ।। भणियंजायणा निमंतणा वत्थं । इमं कप्पणियं पसंगतो भण्णति-कपति से सागारकडं गहाय आयरियपायमूले ठवेत्ता दोच्चं पि उग्गहं अनुन्नवेत्ता परिहारंपरिहरित्तए॥ [मा.५०६६] दोच्चं पि उग्गहो त्ति य, केई गिहिएसु बितियमिच्छंति।
सावग! गुरुणो नयामो, अनिच्छि पञ्चाऽऽहरिस्सामो ।। धू- दोच्चं पि उग्गहोअनुन्नवेयव्वो त्ति जं सुत्तमणियं एवं केति सच्छंदं आयरियदेसिका भणंति-एस दोच्चोग्गहो गिहीसु भवति । कहं ? उच्यते-जो देति सावगो, सो वत्तव्बो-हे सावग! एयं वत्थं अम्हे घेत्तुंआयरियाणं नेमो, जइआयरिएहिं इच्छियं ततो अम्हे पुणो आगंतुंतुब्भेदोच्च पिउग्गहं अनुन्नवेस्सामो । एस दोच्चोग्गहो । अह नेच्छिहिंति आयरिया घेत्तुंतो तुभंचेव आनेउं पञ्चप्पिणिस्सामो॥ [भा.५०६७) इहरा परिद्ववणिया, तस्स व पञ्चप्पिणंते अहिकरणं ।
गिहिगहणे अहिकरणं, सो वा दलूण वोच्छेदं ॥ धू-जइ एवं न कप्पति तो "इहर"त्ति -आयरिए अगेण्हते परिडवणे दोसा भवंति। अह न परिवेति तो अप्पडिहारियगहिए तस्सेव पञ्चप्पिणते परिभोगधुवणादिसु अधिकरणं भवति, परिद्ववियमाणेण वा गिहत्थेण गहिते अधिकरणं चेव । अधवा-सो दाता परिट्ठवियं, गिहिगहियं वा दटुं, तस्स वा दव्वस्स तस्स वा साहुस्स, अन्नेसि वा वोच्छेदं करेज्जा ।। आचार्य आह[भा.५०६८] चोयग! गुरुपडिसिद्धे, तहिं पउत्थे धरेत दिन्तु।
धरमुज्झणे अहिकरणं, गेण्हेज सयं च पडिनीयं ।। धू-चोदक! एवं कज्जमाणे तेचेव दोसा जे तुमे भणिया, तं वत्थं आयरियाणं आनियं, तेन आयरियाण न कज्ज - पडिसिद्धमित्यर्थः, तं वत्थं जाव पडिनिजति ताव सो गिहत्यो गामंतरं पवेसिओ होजा, जइ तं परि जति तो अदिन्नादानं पसिज्जति । तस्स संतियं होतं धरेइ तहावि अधिकरणं अध अत्तट्ठियं धरेइतहावि अतिरित्तस्सअपरिभोगत्वात् अधिकरणं । अध उज्झति तहावि गिहिगहियं अधिकरणं परिठवणदोसाय । अहवा- पडिनीयं अप्पणो चेव गेण्हेज्जा - “ण देमि"त्ति, तम्हा न एसो दोच्चोग्गहो । इमो दोच्चोग्गहो-तं वत्थं गिहिहत्थाओ घेत्तुंआगओ आयरियस्सपञ्चप्पिणति, आयरिया जइ तस्सेव दलयंति आयरियसमीवातो दोनोग्गहो भवति।। [भा.५०६९] बहिता व निग्गताणं, जायणवत्थं तहेव जतणाए।
निमंतणवत्थं तह चेव, सुद्धसमुद्धं च खमगादी ।। धू-बहिसज्झायभूमी वा निग्गया वत्थं जाएज्जा | तह चेव जयणाए जाएजा, निमंतणवत्थं पि तह चेवदट्ठव्वं, चउत्थवेंटलपुव्वपच्छासंथवेण वा देंतस्स समुद्धं, खमगो त्ति धम्मो त्ति वा काउं देंतस्स सुद्धं भवति, ॥ निग्गंथाणं वस्थग्गहणं भणियं । इदानि निग्गंथीणं भण्णति[भा.५०७०] निग्गंथिवत्यगहणे, चउरो मासा हवंतऽनुग्घाता।
मिच्छत्ते संकादी, पसज्जणा जाव चरिमपदं ॥ चू- जइ निग्गंधीओ निहत्थाणं सगासाओ वत्थाणि गेण्हंति तो चउगुरुगा । दलूणं कोइ नवसद्धो मिच्छत्तं गच्छेज्ञा, "निग्गंधीओ वि भाडि गिण्हंती" ति एवं संकेज । अधवा - एस
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org