Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1001

निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१५/९८०
प्रवृत्तः सामायिकभावादन्यत्र जं च उद्दिट्टं कडं तं कडसामाइओ वि भुंजति । एवं सो सव्वविरओ न भवति । एतेण कारणेणं तस्स न कप्पति दाउं ॥ इमो अववातो
[भा. ४९६६ ]
बितियपदं परलिंगे, सेहट्टाणे य वेज्ज साहारे । एएहि कारणेहिं, जयणाए कप्पती दाउ ।।
१०२
- एयरस इमा विभासा[मा. ४९६७ ]
कारणलिंगे उड्डोरगत्तणा देज वा वि निब्बंधे । दव्वगिही सेहस्स व, तेणच्छेज्जे व अद्धाणे |
धू- परलिंग कारणेणं होजा, अतो परतित्थियाण मज्झे अच्छंतो देख । सेहो वा उड्डोरगत्तणा दिन | गिही अन्नतित्थी वा निब्बंधेणं मग्गेज तदा से दिजति । सेहो वा गिहिवेसट्ठितो भावो पव्वइओ तस्स देज्जा | सत्येण वा पव्वण्णा अद्धाणं साधू, तत्थ गिहिपंततक्करेहिं गिहीणं अच्छिन्नं, तं साधू गिहीण पच्चपिज्जा । अथवा अद्धाणे अति (भि] यत्तियमादियाण दे || [ भा. ४९६८ ] वेजस्स पुव्वभणियं, साहारण निसिरते व दुलभम्मि । पंतेसु अनिच्छे व, बहुसमयं तेसि परिभाते ।।
धू - वेजस्स वा गिलाणट्ठा आनियस्स देजा, तं च जहा दिजति तहा पुब्वभणियं । जत्य गिहीणं अन्नतित्थियाण य साधूण य अंचियकाले दुल्लभे भतपाणे दंडियमादिणा साहारणं दिन्नं तत्थ ते गिही अन्नतित्थिया वा विभज्जावेयव्वा । अह ते अनिच्छा साधु भणेज्जा । अहवा ते पंता, ताहे साधू विभयति, साधुणा विभयंतेण सव्वेसिं बहुसमागमे व विभइयव्वं । एसुवदेसो ।
सू. (९८१) जे भिक्खू अन्नउत्थियस्स वा गारत्थियस्स वा वत्थं वा पडिग्गहं वा कंबलं वा पायपुंछणं वा देइ, देतं वा सातिज्जति ।। [जे भिक्खू अन्नउत्थियस्स वा गारत्थियस्स वा वत्थं वा पडिग्गहं वा कंबलं वा पाय पुंछणं वा पडिच्छइ, पडिच्छंतं वा सातिजति ।।]
धू- अन्नउत्थियमादीण उवहिवत्थमादीणि देनं देति, पाडिहारियं वा देति । अधवा - तेसिं समीवातो पाडिहारियं गेण्हति, तस्स आणादिया दोसा । ङ्क | [भा. ४९६९ ] जे भिक्खू वत्थाई, देज्जा गिहि अहव अन्नतित्थीणं । पडिहारियं च तेसिं, पडिच्छए आणमादीणि ||
[ भा. ४९७०] मइलं च मइलियं वा, धोविज्जा छप्पदा व उज्झेज्जा । मलगंधा वाऽवण्णं, वदेजा तं वा हरेज्जा हि ॥
- इमेय मइलं साधूहिं दिन्नं तं धोवेति । अहवा - तेहिं चेव मइलियं जति वारे धोवति तत्तिया । जं साहूहिं दिन्नं ततो छप्पयातो छड्डेजा । अधवा - तम्मि वत्थे बाहिचंते छप्पदातो सम्पुच्छंति, ताव छड्डेज, तेसिं घट्टणे ङ्क, परितावणे । उद्दवणे फ्रु । अधवा - तम्मि वत्थे मलिणे मलगंधे वा अवण्णं भासेज्जा " असुतिमलिनसमायार” त्ति । अधवा - तं पाडिहारियं दिन्नं तेहिं हरेजा ॥
[भा. ४९७१]
सव्वे वि खलु गिहत्था, परप्यवादी य देसविरया य । पडिसिद्ध दान - गहणे, समणे परलोकंखिम्मि | [ भा. ४९७२] जुत्तमदानमसीले, कडसामइओ उ होइ समण इव । तस्समजुत्तमदानं, चोद ! सुण कारणं वत्थ ॥