________________
३२०
छा.
मरणसमाधि-प्रकिर्णकंसूत्रम् ११७ छा. ऋज्वालाच्य इतोऽकरणपरिणामयोगपरिशुद्धः ।
स प्रतनुकरोति प्रकृतिकर्म सुगतिमार्गमभिमुखयति ।। उवहीनियडिपइट्ठो सोहिं जो कुणइ सोगईकामो।
माई पलिकुंचंतो करेइ बुंदुछियं मूढो । छा. उपधिनिकृतिप्रविष्टः शुद्धिं यः करोति सुगतिकामः ।
मायी परिकुंचयन् करोति बिन्दूंछितं मूढः ।। मू. (११९) आलोयणाइदोसे दस दोग्गइबंधणे परिहरंतो।
तम्हा आलोइज्जा मायं मुत्तूण निस्सेसं ।। आलोचनाया दोषान् दश दुर्गतिबन्धनान् परिहरन् ।
तस्मादालोचयेत् मायां मुक्त्वा निरशेषम् ॥ मू. (१२०) जे मे जाणंति जिणा अवराहा जेसुजेसु ठाणेसु ।
ते तह आलोएमी उवडिओ सब्वभावेणं ।। यान् मे जानन्ति जिना अपराधान् येषु येषु स्थानेषु ।
तांस्तथाऽऽलोचयामि उपस्थितः सर्वभावेन ॥ मू. (१२१)
उडियस्सवि आलोएउं विसुद्धभावस्स।
जं किंचिवि विस्सरियं सहसक्कारेण वा चुकं ।। छा. एवमुपस्थितस्यापि आलोचयितुं विशुद्धभावस्य ।
यत्किञ्चिदपि विस्मृतं सहसाकारेण वा विमृष्टं ।। मू. (१२२) आराहओ तहवि सो गारवपरिकुंचणामयविहूणो।
जिनदेसियस्स धीरो सद्दहगो मुत्तिमग्गस्स ।। छा. आराधकस्तथापि स गौरवपरिकुंचनामदविहीनः ।
जिनदेशितस्य धीरः श्रद्धायको मुक्तिमार्गस्य ॥ मू. (१२३) आकंपण १ अनुमाणण २ जंदिट्ठ ३ बायरं ४ च सुहुमं ५ च ।
छन्नं ६ सदाउलगं ७ बहुजण ८ अव्वत्त ९ तस्सेवी ।। छा.
आकंपनमनुमाननं यद् इष्टं बादरं च सूक्ष्मं च ।
छन्नं शब्दाकुलं बहुजनं अव्यक्तं तत्सेवि।। मू. (१२४) आलोयणाइ दोसे दस दुग्गइवडणा पमुत्तूणं ।
आलोइज सुविहिओ गारवमायामयविहूणो। आलोचनाया दोषान् दश दुर्गतिवर्धनान् प्रमुच्य।
आलोचयेत् सुविहितो गौरवमायामदविहीनः ।। मू. (१२५) तो परियागंच बलं आगम कालं च कालकरणं च।
पुरिसंजीअंच तहा खित्तं पडिसेवणविहिं च ।। ततः पर्यायं च बलं चागमं कालं च कालकणंच । पुरुषं जीतं च तथा क्षेत्र प्रतिसेवनाविधिं च ।।
For Private & Personal Use Only
छा.
Jain Education International
www.jainelibrary.org
