________________
२४६
गच्छाचार-प्रकिर्णकसूत्रम् १०४ मू. (१०५) तम्हा सम्म निहालेउ, गच्छं संमग्गपट्टिय।
वसिना पक्ख मासं वा, जावजीवंतु गोयमा ।। दृ. तम्हास०॥यस्मात्पूर्वोक्तगणनिवसनमनन्तसंसारभ्रमणकारणंमुक्त्वा तस्मात् सम्यक् सर्वप्रकारेण 'निभाल्य' कुशाग्रीयबुद्धया पर्यालोच्य ‘गच्छं' मुनिगणं सन्मार्गप्रस्थितं-मोक्षपथं प्रति चलितमित्यर्थः ‘वसेत्' गुज्ञिया तिष्ठेत् पक्षं यावत् मासं यावत् वाशब्दान्मासद्वयादिकं यावत्यावजीवं वा हे गौतम ! ।। मू. (१०६) खुडो वा अहवा सेहो, जत्थ रक्खे उवस्सयं।
तरुणो वा जत्थ एगागी, का मेरा तत्थ भासिमो? || घृ. खुड्डो वा०॥ यत्र गणे 'क्षुल्लः' बालरूपः वाशब्दः पूरणे अथवा 'शैक्षः' नवदीक्षितः 'रक्षेत्' सदा प्रतिपालयेत् उपाश्रयं-साधुवसनस्थानं वा अथवा 'तरुणो' युवा साधुर्यत्रैकाकी उपाश्रयं रक्षेत्, तत्र गण का मर्यादा कांजिनगणधराज्ञां भाषामहे वयं?,बहुदोषकारणत्वात्, तथाहि-एगो खुड्डोरमइ रममाणस्सअन्ने धुत्ताइयाउवहिं हरति, बालस्स वा भोलविऊण अन्नत्य गच्छंति, वसहीए वा कयावि डज्झमाणाए खुड्डो वत्थाईगहणत्यं पविसति तत्थ बलइत्ति सप्पो वाडसइ, नडाइयपेच्छणत्थं च गच्छिज्जा एवमाईबाले दोसा ।
सेहे तु कयाई सघरं गच्छेज्जा अन्नत्य वा गच्छेज्जा, अम्मापियरो अन्नो वा सयणो कयाइ मिलिजा स नेहेन रोइजा, भासासमिई वा भंजिज्जा उड्डाहं वा करिज्जा एवमाइ सेहे दोसा२।
तरुणेपुण कयाई मोहोदएणं हत्थकम्मं करिजा अंगादानं वा किड्डाए चालिज्जा कयाई एगं तरुणं बहूइओ रंडाकुरंडाओ आगच्छंति चउत्थं मंजिज्जा उड्डाहं वा करिज्जा, मोहोदएण गच्छं मुतूण गच्छिज्ज वा, एवमाई एगागिस्स खुड्डाइयस्स दोसा 'निसीहचुण्णीओ'त्ति ।। मू. (१०७) जत्य य एगा खुड्डी एगा तरुणी उरक्खए वसहिं ।
गोयम! तत्य विहारे का सुद्धी बंभचेरस्स ।। वृ. जत्थ य०॥यत्र च साध्वीगणे एका क्षुल्लिका एके तरुणीच, तुशब्दान्नवदीक्षिता च, रक्षति वसतिं हे गौतम ! तत्र 'विहारे' साध्वीचर्यायां 'का शुद्धिः' का निर्मलता ‘ब्रह्मचर्यस्य' तुर्यव्रतस्य?, अपितुन काऽपीत्यर्थः। 'इत्थविदोसा कयाइ वसहीए एगा खुड्डी किड्डिजा कोइ अवहरिज वा बलाउ वा कोइ सेविजा इबाइ बहुदोसा १।।
तरुणीएदोसा मोहोदएण फलादिणाचउत्थं सेविजा, एगागिर्णि दळूण तरुणा समागच्छंति, हासाईयं कुब्वंति, अंगे वा लग्गति तओ उड्डाहो भवति, तफ्फासाओ वा मोहोदओ भवति, सीलं भंजिज वा, गब्भो वा भवति, जइ गालइ तो महादोसो भवइ, अह वडइ तो पवयणे महाउड्डाहो भवति, अहवा पुव्वकीलियं समरमाणी वेस्साइयं वा दळूण गच्छं मुत्तूण एगागी तरुणी साहुणी गच्छिज्जा, एवमाई दोसा भवंति तो उवस्सए एगा तरुणी न मुत्तव्वे"ति ।। मू. (१०८) जत्थ य उवस्सयाओ बाहिं गच्छे दुहत्थमित्तंपि।
एगारत्तिं समणी का मेरा तत्थ गच्छस्स। जत्थ० ॥ यत्र च गणे उपाश्रयाद्वहिरेकाकिनी रात्रौ 'श्रमणी' साध्वी द्विहस्तमात्रामपि भूमिं गच्छेत् तत्र गच्छस्य का मर्यादा । "इत्थविदोसा कयाई परदारसेवका रयणीए एगागिणि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org