________________
२६१
पदं-३४, उद्देशकः, द्वार
अत आह-'सोहग्गरूवजोव्वणगुणलावन्नत्ताए' इति, अत्र प्राकृततया गुणशब्दस्य लावण्यशब्दात् पूर्वनिपातः परमार्थस्तु परतो द्रष्टव्यः, ततोऽयमर्थः-सौभाग्याय-सौभाग्यहेतवे रूपयौवनलावण्यरूपा गदुणा यस्य तत्सौभाग्यरूपयौवनलावण्यगुणं तद्भावस्तत्ता तया, तत्र रूपं-सौन्द्रयवती आकृतियॊवनं-परमस्तरुमिमा लावण्यं-अतिशायी मनोभवविकारहेतुः परिणतिविशेषः, यतः सौभाग्यहेतुरूपादिगुणनिबन्धनतया परिणमन्तिततः सुभगतया परिणमंतीत्युच्यते, एवं ते शुक्रपुद्गलास्तासामप्सरसां भूयो भूयः परिणमन्ति।
तदेवं कायपरिचार उक्तः, सम्प्रति स्पर्शपरिचारं विभागयिषुराह
मू. (५९२) तत्थ णंजे ते फासपरियारगा देवा तेसिणंइच्छमणे समुप्पजजति, एवंजहेव कायपरियारगा तहेव निरवसेसं भाणितव्यं ।
तत्थ णं जे ते स्वपरियारगा देवातेसि णं इच्छामणे समुप्पजति इच्छामो णं अच्छराहिं सद्धिं रूवपरियारणं करेत्तते, ते णं तेहिं दवेहिं एवं मणसीकते समाणे तहेव जाव उत्तरवेउविताति रूवाइंविउव्वंति विउवित्ता जेणामेव ते देवा तेणामेव उवागच्छंति उवागच्छित्ता तेसिं देवाणं अदूरसामंते ठिचा तांइ उरालई जाव मनोरमाइं उत्तरवेउव्विताइ रुवाई उवदंसेमाणीतो २ चि ट्ठति, तते णं ते देवा ताहिं अच्छराहिं सद्धिं रूवपरियारणं करेंति, सेसं तं चेव जाव भुजो २ परिणामंति।
तत्य णंजे ते सद्दपपियारगा देवा तेसिंणं इच्छामणे समुष्पजति-इच्छामो णं अच्छराहिं सद्धिं सहपरियारणं करेत्तए, ततेणंतेहिं देवेहिं एवंमणसीकए समाणे तहेव जाव उत्तरवेउब्वियाति रूवाति उविउव्वंति विउव्बित्ताजेणामेव ते देवा तेणामेव उवागच्छंतिर तातेसिं देवाणंअदूरसामंते ठिचा अनुत्तराइं उच्चावयाइं सहाई समुदीरेमाणीतो २ चिट्ठति, तते णं ते देवा ताहिं अच्छराहिं सद्धिं सद्दपरियारणं करोति सेसंतं चेव जाव भुजो २ परिणमंति।।
तत्थणजे ते मनपरियारगा देवा तेसिं इच्छामणे समुप्पजति, इच्छामोणं अच्छराहिं सद्धिं मणपरियारणं करेत्तते, तते णं तेहिं देवेहिं एवं मणसीकए समाणे खिप्पामेव ताओ अच्छराओ तत्थ गयाओ चेव समाणीओ अनुत्तराति उचावयातिमणाइं संपहारे माणीतो २ चिट्ठति, तते णं ते देवा ताहिं अच्छराहिं सद्धिं मणपरियारणं करोति, सेसं निपवसेसंतं चव जाव भुनो २ प० ।
वृ.'तत्थण'मित्यादि, तत्र-तेषुपरिचारकादिषुमध्ये णमिति पूर्ववत्येते स्पर्शपरिचारका देवास्तेषां णमिति पूर्ववत् एवमिच्छामनः-स्पर्शपरिचारविषयेच्छाप्रधान मनःसमुत्पद्यते, ‘एवं जहेवे'त्यादि, एवंउक्तेन प्रकारेण यथैवानन्तरं प्राक्कायपरिचारका उक्ताः" तथैव स्पर्शपरिचारकेष्वपि निरवशेषं भणितव्यं, तच्चैवम्-'इच्छामोणं अच्छाराहि सद्धिं फासपरियारं करेत्तए, तए णंतहिं देवेहिं एवं मणसीकए समाणे खिप्पामेव ताओ अच्छराओ उरालाइंजाव विउव्दित्ता तेसंदेवाणंअंतियंपाउब्भवंति, तएणते देवाअच्छराहिं सद्धिं फासपरियारं करेंति" स्पर्शपरिचारणं वदनचुम्बनस्तनमर्दनबाहुउपगूहनजघनोरुप्रभृतिगात्रसंस्पर्शरूपं,
‘से जहानामएसीया पुग्गला सीयंपप्प सीयं चेव अतिवइत्ताणं चिट्ठतिउसिणा वा पोग्गला उसिणंपप्प उसिण चेवअइवइत्ताणंचिट्टतिएवमेव तेहिं देवेहिं ताहिं अच्छराहिं सद्धिंफासपरियारणे कए समाणे इच्छामणे खिप्पामेव अवेइ,' अस्य सपातनिका व्याख्या प्राग्वत्, 'अस्थि णं भंते ! तेसिं देवाणं सुक्कपोग्गला?, हंता ! अस्थि, ते णं भंते ! तासिं अच्छराणं कीसत्ताए भुजो २
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org