________________
२००
प्रज्ञापनाउपाङ्गसूत्र-१-५/-1-1३१८ य छट्ठाणवडिए, एवं उक्कोसोगाहणएवि, नवरं नाना नत्थि, अजहन्नमणुक्कोसोगाहणए जहा जहन्नीगाहणए, नवरं सहाणे ओगहणाए चउट्टाणवडिए। जहन्नठिइयाणं भंते! बेइंदियाणं पुच्छा गोयमा ! अनंता पजवा पन्नत्ता, से केपट्टेणं भंते एवं बुचइ जहन्नठियाणं बेइंदिइयाणं अनंता पजवा पत्नत्ता?, गोयमा! जहन्नठिइएबेइंदिएजहन्नठिइयस्स बेइंदियस्स दवट्ठयाएतुल्लेपएसट्टयाए तुल्ले ओगाहणट्टयाए चउट्ठाणवड़ए ठितीए तुले वन्नगंधरसफासपजवेहिं दोहिं अन्नाणेहि अचखुदंसणपजवेहि य छट्ठाणवडिए, एवं उक्कोसठिइएवि, नवरं दो नाना अब्भहिया, अजहन्नमणुकोसाठिइए जहा उक्कोसठिइए नवरं ठिईए तिहाणवडिए।
जहन्नगुणकालगाणं बेइंदियाणं पुच्छा गोयमा! अनंता पजवा पन्नत्ता, से केणटेणं भंते ! एवं वुचइ-जहन्नगुणकालगाणं बेइंदियाणं अनंता पजवा पन्नत्ता?, गोयमा! जहन्नगुणकालए बेइंदिए जहन्नगुणकालगस्स बेइंदियस्सदवट्टयाए तुल्लेपएसट्टयाएतुल्ले ओगाहणट्ठयाएछट्ठाणवडिए ठिईएतिहाणवडिएकालवन्नपजवेहिं तुम्ले अवसेसेहिं वन्नगंधरसफासपजवेहिं दोहिं नाणेहिं दोहिं अनाणेहिं अचक्खुदंसणपज्जवेहि य छट्ठाणचडिए, एवं उक्कोसगुणकालएवि, अजहन्नमणुक्कोसगुणकालएविएवं चेव, णवरं सट्टाणे छट्ठाणवडिए, एवं उक्कोसगुणकालएवि, अजहन्नमणुक्कोसगुणकालएवि एवं चेव, नवरं सट्ठाणे छट्ठाणवडिए, एवं पंच वन्ना दो गंधा पंच रसा अट्ट फासा भाणियब्वा । जहन्नाभिनिबोहियनाणीणं भंते ! बेइंदियाणं केवइया पञ्जवा पन्नत्ता!, गोयमा ! अनंता पज्जवा पनत्ता, से केणटेणं भंते! एवं वुइ-जहन्नाभिनिबोहियनाणीणं बेइंदियाणं अनंता पजवा पन्नत्ता!, गोयमा! जहन्नाभिनिबोहियाणी बेइंदिए जहन्नाभिनिबोहियणाणिस्स बेइंदियस्स दवट्ठयाए तुल्ले पएसट्टयाए तुल्ले ओगाहणट्ठयाए चउट्ठाणवडिए ठिईए तिट्ठाणवडिए बन्नगंधरसफासपनवेहिं छट्ठाणडिए वन्नगंधरसफासपजवेहिं छट्ठाणवडिए आभिनिबोहियणाणपजवेहिं तुल्ले सुयणाणपजवेहिं छट्ठाणवडिए अचसणपज्जवेहिं छट्टाणवडिए।
एवं उक्कोसाभिनिबोहियणाणीवि, अजहन्नमणुकोसाभिनिबोहियनाणविएवं चेव, नवरं सट्टाणे छट्ठाणवाडेए, एवं सुयनाणीवि सुयअन्नाणीवि अचखुदंसणीवि, नवरं जत्थ नाना तत्थ अन्नाणा नत्थि जत्थ अन्नाणा तत्थनानानस्थि, जत्थदंसणंतत्थनानाविअन्त्राणावि, एवंतेइंदियाणवि, चउरिदियाणवि एवं चेव नवरं चक्खुदंसणं अभिहियं
वृ. जघन्यावगाहनहीन्द्रियसूत्रे 'दोहिं नाणेहं दोहिं अन्नाणेहिं' इति, द्वीन्द्रियाणां हि केषाश्चिदपर्याप्तावस्थायां सास्वादनसम्यकत्वमवाप्यते सम्यगटेश्च ज्ञाने इति द्वे ज्ञाने लभ्येते शेषाणामज्ञाने तत उक्तं द्वाभ्यां ज्ञानाभ्यांद्वाभ्यामज्ञानाभ्यामिति, उत्कृष्टावगाहनायांत्वपर्याप्तावस्थाया अभावाद् सास्वादनसम्यकत्वं नावाप्यते ततस्तत्र ज्ञाने न वक्तव्ये, तथा चाह-"एवं उक्कोसितोगाहणाए वि नवरं नाणानस्थिति, तथाऽजधन्योत्कृष्टावगाहना किलप्रथमसमयादूर्ध्व भवति इत्यपर्याप्तवस्थायामपि, तस्यः संभवात् सासदनसम्यकत्ववतां ज्ञाने अन्येषां चाज्ञाने इति ज्ञाने चाज्ञाने च वक्तव्ये, तथा चाह
___'अजहन्नमणुक्कोसोगाहणए जहाजहन्नोगाहणए' इति, तथा जघन्यस्थितिसूत्रे द्वेअज्ञाने एव वक्तव्ये न तु ज्ञाने, यतः सर्वजधन्यस्थितिको लब्ध्यपर्याप्तको भवति न च लब्ध्यपर्याप्तकेषु मध्ये सास्वादनसम्यग्दृष्टिरुत्पद्ये, किं कारणमिति चेत्, उच्यते, लब्ध्यपर्याप्तको हि सर्वसङ्किल
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org