________________
मूलं-५५
३२५ 'निस्संकिये निसंशयः 'निकंखिये' दर्शनान्तराकाङ्क्षारहितः 'निध्वितिगिच्छे' फलंप्रतिनिशङ्कः 'लद्धडे' अर्थश्रवणतः 'गहिअडे' अर्थावधारणतः 'पुच्छियडे' संशये सति 'अहिगयडे' सम्यगुत्तरश्रवणतो विमलबोधात्, 'विनिच्छियडे' पदार्थोपलम्भात् 'अदिमिंजपेम्माणुरागरत्ते' अस्थीनि प्रसिद्धानि तानि च मिञ्जा चन्तमन्मध्यवर्ती मज्जा अस्थिमिआनः ते प्रेमाणुरागेण-- सर्वज्ञप्रवचनप्रीतिलक्षणकुसुम्भादिरागेण रक्ता इव रक्ता यस्य स तथा, केनोल्लेखेनेत्यत आह
___ 'अयमाउसो ! निग्गंथे पावयणे अड्डे परमडे' सेसे अणडे' आउसो इति आयुष्मन् !, एतच्च सामर्थ्य पुत्रादेरामन्त्रणं, शेषमिति-धनधान्यपुत्रदारराज्यकुप्रवचनादि, 'ऊसियफलिहे' इतिउच्छ्रितंस्फाटिकमिवस्फाटिकम्-अन्तःकरणंयस्य सतथा, मौनीन्द्रप्रवचनावाप्तया परितुष्टमनाइत्यर्थ, एषावृद्धव्याख्या, अपरेवाहुः-उच्छ्रितः-अर्गलास्थानादपनीय ऊर्बोकृतोनतिरश्चीनः, कपाटपश्चाभागादपनीत इत्यर्थ, उत्सृतो वा अपगतः परिधा-अर्गला गृहद्वारे यस्यासौ उच्छ्रितपरिघ उत्सृतपरिघो वा, औदार्यातिरेकतोऽतिशयदानदायित्वेन भिक्षुकप्रवेशार्थमनगलितगृहद्वार इत्यर्थः, 'अवंगुयदुवारे' अप्रावृतद्वारः भिक्षुकप्रवेशार्थंकपाटानामपिपश्चात्करणात्, वृद्धानां तु भावनावाक्यमेवं-सम्यगदर्शनलाभे सति न कस्माच्चित् पाखण्डिकाद्विभेति शोभनमार्गपरिग्रहेण उद्घाटितशिरास्तिष्ठतोति भावः।
'चियत्तंतेउरघरपवेसे' "वियत्तेति नाप्रीतिकरः अन्तःपुरगृहे प्रवेशः-शिष्टजनप्रवेशनं यस्य स तथा, अनेनानीर्ष्यालुत्वमस्योक्तम्, अथवा चियत्तः-प्रीतिकरो लोकानामन्तःपुरे गृहे वा प्रवेशो यस्यातिधार्मिकतया सर्वत्रानाशङ्कनीयत्वात् स तथा, 'चाउदसट्टमुद्दिडपुन्नमासिणीसु पडिपुग्नं पोसहं सम्मं अणुपालेमाणे' इति, चतुर्दश्यामष्टम्यामुद्दिष्टमित्यवमावास्यां पोर्णमास्यांच प्रतिपूर्णम् अहोरात्रं यावत् षोषधम्-आहारादिपोषधं सम्यक् अनुपालयत्।।
'पीढफलगे'ति पीढम्-आसनं फलकम्-अवष्टम्भार्थं 'सिज्जा' वसति शयनं वा यत्र प्रसारितपादैः सुप्यते संस्तारको लघुतरः 'वत्थपडिग्गहकंबलपायपुंछणेणं ति वस्त्रं प्रतीतं भक्तं पानं वा गृह्णातीतिपतद्ग्रहः लिहादित्वादचपत्ययः-पात्रं पादप्रोञ्छनक-रजोहरणंऔषधंप्रतीतं भेषजं-पथ्यं 'अहापरिग्गहेहिं तवोकम्मोह अप्पाणं भावेमाणे विहरई' सुगम, कवचित्पाठः'बहूहिं सीलव्वयगुणवेरमणपोसहोववासेहिं अप्पाणंभावमाणे विहरइ' इति, तत्र शीलव्रतानिस्थूलप्राणातिपातविरमणादीनि गुणव्रतानि-दिग्द्रतानि-दिग्व्रतादीनि पौषधोपवासाःचतुर्दश्यादिपर्वतिथ्युपवासादिस्तैरात्मानं भावयन् विहरतिआस्ते ॥
मू. (५६) तए णं से जियसत्तुराया अन्नया कयाइ महत्थं जाव पाहुडं सजेइ २ ता चित्तं सारहिं सदावेइ सद्दावित्ता एवं वयासी-गच्छाहि णं तुम चित्ता ! सेयवियं नगरि पएसिस्स रन्नो इममहत्थंजावपाहुडंउवणेहि, मम पाउग्गंचणंजहाभणियंअवितहमसंदिद्धं वयणं विनवेहित्तिकटु विसजिए।
__तए णं से चित्ते सारही जियसत्तुणा रन्ना विसजिए समाणे तं महत्थं जाव गिण्हइ जाव जियसत्तुस्स रन्नो अंतियाआ पडिनिक्खमइ २ ता सावत्थीनगरीएमझंमझेणं निग्गच्छइ २ जेणेव रायमग्गमोगाढे आवासे तेणेव उवागच्छति २ तां तं महत्थं जाव ठवइ, हाए जाव सरीरे सकोरंट० महया० पायचारविहारेण महया पुरिसवग्गुरापरिक्खित्ते, रायमग्गमोगाढाओ आवा
Jain Education International
For
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org