________________
१८६
ज्ञाताधर्मकथाङ्ग सूत्रम्-9/-1१२/१४४
दयन्-अव्युत्पन्नमर्तिव्युत्पन्नं कुर्वन् संते' इत्यादिसतो विद्यमानान् तच्चे तितत्त्वरूपानैदंपर्यसमन्वितानित्यर्थः, अतएवतथ्यान्-सत्यान्, एतदेवव्यतिरेकेणोच्यते-अस्तिथान्न वितथानित्यर्थः, किमुक्तं भवति ?-- सद्भूतान् सता प्रकारेण भूतान्–यातान् सद्भूतान् एकार्था वैते शब्दाः, 'अभिगमणठ्ठयाए' अवगमलक्षणाय अर्थायेत्यर्थः, एतमटुं'तिएव--पुद्गलानामपरापररिणामलक्षणमर्थं 'उवाइ- णावित्तए'त्ति उपादापयितुं ग्राहयितुमित्यर्थः, ___'अंतरावणाउ'त्ति परिखोदकमार्गान्तरालवर्त्तिनो हट्टात् कुम्भकारसम्बन्धिन इत्यर्थः, 'सज्जखारं'ति सद्यो भस्म, 'अच्छे'त्यादि, अच्छं-निर्मल, पथ्यं-आरोग्यकरंजात्यं-प्रधानमिति भावः, तुनक-लघुसुजरमितिह्यदयं, उदगसंभारणिज्जेहिं'तिउदकवासकैः-वालकमुस्तादिभिः संभारयति-संभृतं करोति । इहाध्ययने यद्यपि सूत्रेणोपनयो न दर्शितःतथाऽप्येवं द्रष्टव्यः॥१॥ “मिच्छत्तमोहियमणा पावपसत्ताविपाणिणो वगुणा।
फरिहोदगंव गुणिणो हवंति वरगुरुपसायाओ ।।" त्ति
श्रुतस्कन्धः-१ अध्ययनं-१२-समाप्तम्
( अध्ययनं-१३-दुर्दुरकः ) वृ.अथ त्रयोदशं व्याख्यायते, अस्यच पूर्वेण सहायंसम्बन्धः-अनन्तराध्ययने संसर्गविशोषाद् गुणोत्कर्ष उक्तः, इह तु संसर्गविशेषाभावाद् गुणापकर्ष उच्यते, इत्येवं सम्बद्धमिदम्
मू. (१४५) जति णं भंते ! समणेणं० बारसमस अयमढे पन्नत्ते तेरसमस णं भंते ! नाय० के० अढे पन्नत्ते?,एवंखलुजंबू तेणं कालेणं २ रायगिहे गुणसिलए चेतिए, समोसरणं, परिसा निग्गया, तेणं कालेणं २ सोहम्मे कप्पे गुरवडिंसए विमाणे सभाए सुहम्माए दगुरंसि सीहासणंसि दगुरे देवे चउहिं सामाणियसाहस्सीहिं चउहिं अग्गमहिसीहिं सपरिसाहिं एवं जहा सुरियाभो जाव दिव्वाति भोगभोगाई भुंजमाणो विहरइ,
इमंचणंकेवलकप्पंजंबुद्दीवर विपुलेणं ओहिणा आभोएमाणे २ जाव नट्टविहिं उवदंसित्ता पडिगते जहा सुरियाभेभिंतेति भगवं गोयमे समणं भगवंमहावीरं वंदइ नमसतिर एवंव०-अहो णंभंते ! दुहुरे देवे महिड्डिए २ दगुरस्सणं भंते ! देवस्स सा दिव्या देविड्डी ३ कहिं गया० ? गो० सरीरं गया सरीरं अणुपविठ्ठा कूडागारदिट्टतो, दुहुरेणं भंते ! देवेणं सा दिव्या देविही ३ किण्णा लद्धा जाव अभिसमन्नागया?, एवं खलु गो०! इहेवजंबुद्दीवे २ भारहे वासे रायगिहे गुणसिलए चेतिए सेणिए राया,
तत्यणरायगिहे नंदे नाममणियारसेट्ठी अड्डे दित्ते, तेणं कालेणं २ अहं गोयमा! समोसद्धे परिसा निग्गया, सेणिए राया निग्गए, तते णं से नंदे मणियारसेट्टी इमीसे कहाए लद्धडे समाणे ण्हाए पायचारेणंजाव पञ्जुवासति, नंदे धम्म सोचा समणोवासए जाते, तते णं अहं रायगिहाओ पडिनिक्खन्ते बहिया जणवयविहारं विहरामि,
तते नं से नंदे मणियारसेट्ठी अन्नया कदाइ असाहुदंसणेण य अपज्जुवासणाए य अननुसासणाए य असुस्सूसणाए य सम्पत्तपनवेहि परिहायमाणेहिं २ मिच्छत्तपज्जवेहिं परिवडमाणेहिं २ मिच्छत्तं विप्पडिवन्ने जाए यावि होत्या, तते णं नंदे मणियारसेट्ठी अन्नता
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
For
www.jainelibrary.org