________________
मुतस्कन्धः-१, वर्गः, अध्ययनं - ९
T तं जति णं तुभे देवा० ! रयणदीवदेवयाए एतमठ्ठे आढाह वा परियाणह वा अवयेक्खह प्रा तो भे अहं पिट्ठातो विधुणामि, अह णं तुब्भे रयणदीवदेवयाए एतमट्टं नो आढाह नो परियाणह नो अवेक्खह तो भे रयणदीवदेवयाहत्थातो साहत्थिं नित्थारेमि,
तए णं ते मागंदियदारया सेलगं जक्खं एवं वदासी-जण्णं देवाणु० ! वइस्संति तस्स णं उववावयणणिसे चिट्ठिस्सामो, तते णं से सेलए जक्खे उत्तरपुरच्छिमं दिसीभागं अवक्कमति २ उब्वियसमुग्धाएणं समोहणति २ संखेज्जातिं जोयणाइं दंडं निस्सरइ दोघंपि तच्चंपि वेडव्वियसमु० २ एगं महं आसरूवं विउव्वइ २ ते मागंदियदारए एवं वदासी-हं भो मागंदिया ! आरुह णं देवाणुपिया ! मम पिट्ठसि तते णं ते मागंदिय० हट्ट० सेलगस्स जक्खस्स पणामं करेंति २ सेलगस्स पिट्ठि दुरूढा, तते गं से सेलए ते मागंदिय० दुरुढे जाणित्ता सत्तट्ठतालप्पमाणमेत्तातिं उडुं वेहासं उप्पयति, उप्पइत्ता व ताए उक्किट्ठाए तुरियाए देवयाए लवणसमुद्दे मज्झंमज्झेणं जेणेव जंबुद्दीवे दीवे जेणेव भारहे जेणेव चंपा नयरी तेणेव पहारेत्थ गमणाए ।
वृ. 'उद्दिट्ठ' त्ति अमावास्या, 'आगयसमए 'त्ति आसन्नी भूतोऽवसरो यस्य स इत्यर्थः, प्राप्तस्तु साक्षादेव, 'हत्थाओ' ति हस्ताद् ग्रहणप्रवृत्तात् 'साहत्थि' ति स्वहस्तेन 'सिंगारेहि' ति श्रृङ्गाररसोपेतैः कामोत्कोचकैः करुणैस्तथैव उवसर्गोः - उपद्रवैर्वचनचेष्टाविशेषरूपैः 'अवयक्खह' अपेक्षद्धं 'भए सद्धिं हसियाणि' इत्यादि, इह क्तप्रत्ययो भावे तस्य चोपाधिभेदेन भेदस्य विवक्षणाद् बहुवचनं, अन्यथा यद्युवाभ्यां मया सार्द्धं हसितं चेत्यादि वाच्यं स्यात्, तथा रतानि च अक्षादिभिः ललितानि च ईप्सितानि लीला वा 'कीलियाणि यत्ति जलान्दोलनकक्रीडादिभिः हिण्डितानि च वनादिषु विहतानि मोहितानि च-निधुवनानि, एतच्च वाक्यं काक्काऽध्येयं, तत उपालम्भः प्रतीयते ।
मू. (१२५) तते णं सा रयणदीवदेवया लवणसमुदं तिसत्तखुत्तो अनुपरियदृति जं तत्थ तणं वा जाव एडेति, जेणेव पासायवडेंस एतेणेव उवागच्छति २ ते मागंदिया पासायवडिंसए अपासमाणी जेणेव पुरच्छिमिल्ले वनसंडे जाव सव्वतो समंता मग्गणगवेसणं करेति २ तेसिं मायंदियदारगाणं कच्छइ सुतिं वा ३ अलभमाणी जेणेव उत्तरिल्ले एवं चेव पञ्च्चत्थिमिल्लेवि जाव अपासमाणी ओहिं पउंजति, ते मागंदियदारए सेलएणं सद्धिं लवणसमुद्दं मज्झमज्झेणं वीइवयमाणे २ पासति २ आसुरुत्ता असिखेडगं गेण्हति २ सत्तट्ठ जाव उप्पयति २ ताए उक्किट्ठाए जेणेव मागंदिय० तेणेव उवा० २ एवं व०-हं भो मागंदिय० अप्पत्धियपत्थिया किण्णं तुब्भे जागह ममं विप्पजहाय सेलएणं जक्खेणं सद्धिं लवणसमुद्दं मज्झंमज्झेणं वीतीवयमाणा ?,
१७३
तं एवमवि गए जइ णं तुब्भे ममं अवयक्खह तो भे अत्थि जीवियं, अहन्नं नावयक्खह तो इमेणं नीलुप्पलगवल जाव एडेमि, तते णं ते मागंदियदारया रयणदीवदेवयाए अंतिए एयमट्ठे सो० निस० अभीया अतत्था अणुव्विग्गा अक्खुभिया असंभंता रयणदीवदेवयाए एयमहं नो आढंति नो परि० नो अवयक्खंति, अनाढायमाणा अपरि० अनवयक्खमाणा सेलएण जक्खेण सद्धिं लवणसमुद्दे मज्झमज्झेणं वीतिवयंति,
तते णं सा रयणदीवदेवया ते मागंदिया जाहे नो संचाएति बहूहिं पडिलोमेहि य उवसग्गेहि यचालित्तए वा खोभित्तए वा विपरिणामित्तए वा लोभित्तए वा ताहे महुरेहि सिंगारेहि य कलुणेहि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org