________________
१४७
शतकं-१४, वर्गः-, उद्देशकः-६ गंनेमिपडिरूवगस्स बहुमज्झदेसभागे तत्थणं महंएगंपासायवडेंसगंविउव्वतिपंचजोयणसयाई उर्ल्ड उच्चत्तेणं अड्डाइजाइंजोयणसयाई विक्खंभेणं अब्भुग्गयमूसियवनओ जाव पडिरूवं, तस्स पासायवडिंसगस्य उल्लोए पउमलयभत्तिचित्ते जाव पडिरूवे।
तस्सणं पासायवडेंसगस्स अंतोबहुसमरमणिजे भूमिभागेजावमणीणं फासेमणिपेढिया अट्ठजोयणिया जहा वेमाणियाणं, तीसे णं मणिपेढियाए उवरि महं एगे देवसयणिज्जे विउव्वइ सयणिज्जवनओजावपडिरूवे, तत्थणं से सक्के देविंदे देवराया अहिं अग्गमहिसीहिं सपरिवाराहिं दोहि य अनिएहिं नट्टाणिएण य गंधव्याणिएण य सद्धिं महयाहयनजाव दिव्वां भोगभोगाई भुंजमाणे विहरइ ।।
जाहे ईसाणे देविंदे देवराया दिव्वाइजहा सक्के हाईसाणेवि निरवसेसं, एवंसणंकुमारेवि, नवरं पासायवडेंसओ छ जोयणसयाइं उदउच्चत्तेणं तिन्नि जोयणसयाई विक्खंभेणं मणिपेढिया तहेव अट्ठजोयणिया।
तीसे णं मणिपेढियाए उवरि एत्थ णं महेगं सीहासणं विउव्वइ सपरिवारं भाणियब्वं, तत्थ णं सणकुमारे देविंदे देवराया बावत्तरीए सामानियसाहस्सीहिं जाव चउहिं बावत्तरीहिं आयरक्खदेवसाहस्सीहि य बहूहिँ सणंकुमारकप्पवासीहिं वेमाणिएहिं देवेहि य देवीहि य सद्धिं संपरिवुडे महया जाव विहरइ।।
एवंजहा सणंकुमारे तहा जावपाणओअच्चुओनवरंजोजस्स परिवारोसोतस्स भाणियब्वो
पासायउच्चत्तं जं सएसु २ कप्पेसु विमाणाणं उच्चत्तं अद्धद्धं वित्थारो जाव अचुयस्स नवजोयणसयाई उई उच्चत्तेणं अद्धपंचमाइं जोयणसयाइं विक्खंभेणं, तत्थ णं गोयमा! अचुए देविंदे देवराया दसहिं सामाणियसाहस्सीहिं जाव विहरइ सेसंतं चेव सेवं भंते ! २ त्ति ।।
वृ. 'जाहे ण'मित्यादि, 'जाहे'त्ति यदा भोगभोगाईति भुज्यन्त इति भोगाः-स्पर्शादयः भोगार्हाभोगा भोगभोगाः मनोज्ञस्पर्शादय इत्यर्थः तान् से कहमियाणिपकरेइत्ति अथ 'कथं'केन प्रकारेण तदानीं प्रकरोति?-प्रवर्तत इत्यर्थः ।
नेमिपडिरूवर्ग'तिनेमि-चक्रधारातद्योगाच्चक्रमपि नेमि-तप्रतिरूपकं-वृत्ततयातत्सद्दर्श स्थानमिति शेषः, तिन्नि जोयणे'त्यादौ यावत्करणादिदं दृश्यं-'सोलस यजोयमसहस्साइंदोय सयाइंसत्तावीसाहियाईकोसतियंअट्ठावीसाहियं धनुसयंतेरसय अंगुलाइंति, उवरि ति उपरिष्टात् 'बहुसमरमणिज्जेत्तिअत्यन्तसमोरम्यश्चेत्यर्थः 'जावमणीणं फासोत्तिभूमिभाग-वर्णकस्तावद्वाचयो यावन्मणीनां स्पर्शवर्णक इत्यर्थः ।
सचायं-से जहानामए-आलिंगपोक्खरेइ वा मुइंगपोक्खरेइवा' इत्यादि,आलिङ्गपुष्कर मुरजमुखपुटं-मईलमुखपुटं तद्वत्सम इत्यर्थः, तथा 'सच्छाएहिं सप्पभेहिं समरीईहिं सउज्जोएहिं नाणाविहपंचवन्नेहिंमणीहिं उवसोहिए तंजहा-किण्हेहिं ५'इत्यादि वर्णगन्धसस्पर्शवर्णकोमणीनां वाच्य इति।
'अब्भुग्गयमूसियवन्नओ'त्ति अभ्युद्गतोच्छ्रितादि प्रासादवर्णको वाच्य इत्यर्थः, स च पूर्ववत्, ‘उल्लोएत्ति उल्लोकः उल्लोचो वा-उपरितलं 'पउमलयाभत्तिचित्ते'त्ति पद्मानि लताश्च पद्मल- तास्तद्रूपाभिर्भक्तिभि-विच्छित्तिभिश्चित्रो यः स तथा, यावत्करणादिदं दृश्यं–'पासाइए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org