________________
१०२
भगवतीअङ्गसूत्र (२) १३/-/२/५६७ विमाणावाससया पन्नत्ता, ते णंभंते! किं संखेज० असंखे० गोयमा! संखेजवित्य० असंखेजवि० एवं संखेजवित्थडेसुतिनिगमगा जहा सहस्सारे असंखेजवित्थडे० उववजंतेसुयचयंतेसुय एवं चेव संखेजाभाणियव्वा पन्नत्तेसु असंखेजानवरं नोइंदियोउत्ता अनंतरोववनगा अनंतरोगाढगा अनंतराहारगा अणंतरपजत्तगायएएसिंजहन्नेणं एकंवा दो वा तिन्निवा उकोसेणं संखेचा पण सेसा असंखेजा भाणियव्या।
आरणच्चुएसु एवं चेव जहा आणयपाणएसु नाणत्तं विमाणेसु, एवं गेवेजगावि।
कति णं भंते ! अनुत्तरविमाणा पन्नत्ता?, गोयमा! पंच अनुत्तरविमाणा पन्नत्ता, ते गं भंते ! किं संखेजवित्थडा असंखेजवित्थडा?, गोयमा! संखेज्जवित्थडे य असंखेजवित्थडा य।
पंचसु णं भंते ! अनुत्तरविमाणेसु संखेजविस्थडे विमाणे एगसमएणं केवतिया अनुत्तरोषवाइया देवा उवव०?, केवतिया सुक्कलेस्सा उवव० ? पुच्छा, तहेव गोयमा ! पंचसु णं अनुत्तरविमाणेसु संखेजवित्थडे अनुत्तरविमाणे एगसमएणं जह० एकं वा दो वा तित्रि वा उक्कोसेणं संखेज्जा अनुत्तरोववाइया देवा उववजंति एवंजहा गेवेजविमाणेसुसंखेजवित्थडेसुनवरं किण्हपक्खिया अभवसिद्धिया तिसु अन्नाणेसु एए न उववजंति न चयंति न पन्नतएसु भाणियव्वा अचरिभावि खोडिजंति जाव संखेना चरिमा पं० सेसं तं, असंखेजवित्थडेसुवि एएन भन्नति नवरं अचरिमा अस्थि, सेसं जहा गेवेजएसु असंखेचवित्थडेसुजाव असंखेशा अचरिमा प०॥
चोसट्टीए णं भंते ! असुरकुमारावाससयसहस्सेसु संखेजवित्थडेसु असुरकुमारावासेसु किं सम्मद्दिट्टी असुरकुमारा उक्व० मिच्छादिट्ठी एवं जहा रयणप्पभाए तिन्नि आलावगा भणिया तहा भाणियव्वा, एवं असंखेजवित्थडेसुवि तिनि गमगा, वंजाव गेवेजवि० अनुत्तरवि० एवं चैव, नवरं तिसुवि आलावएसुमिच्छादिट्ठी सम्मामिच्छादिट्ठी य न भन्नति, सेसं तं चेव।
से नूनं भंते ! कण्हलेस्सा नीलजाव सुक्कलेस्से भवित्ता कण्हलेस्सेसु देवेसु उवव०?, हंता गोयमा! एवंजहेव नेरइएसु पढमे उद्देसए तहेव भाणियब्वं, नीललेसाएविजहेव नेरइयाणंजहा नीललेस्साए,एवंजाव पम्हलेस्सेसु सुक्कलेस्सेसु एवं चेव, नवरं लेस्सट्ठाणेसु विसुज्झमाणेसु वि० २ सुक्कलेस्सं परणमति सु०२ सुक्कलेस्सेसु देवेसु उववनंति, से तेणटेणं जाव उववजति । सेवं भंते ! सेवं भंते!।
वृ. 'कइविहे'त्यादि, 'संखेजवित्थडावि असंखेजवित्थडावित्तिइह गाथा॥१॥ “जंबुद्दीवसमा खलु भवणा जे हुंति सव्वखुड्डागा।
संखेज्जवित्थडा मज्झिमा उ सेसा असंखेना ।। इति 'दोहिवि वेदेहि उववजंति'त्तिद्वयोरपि स्त्रीपुंवेदयोरुत्पद्यन्ते, तयोरेव तेषुभावात्, असन्नी उव्वदृति ति असुरादीशानान्तदेवानामसजिष्वपिपृथिव्यादिषूत्पादात्, 'ओहिनाणीओहिदसणी यन उव्वतित्ति असुराधुवृत्तानां तीर्थःकरादित्वालाभात् तीर्थःकरादीनामेवावधिमतामुत्तेः, ‘पन्नत्तएसुतहेव'त्ति प्रज्ञप्तकेषु' प्रज्ञप्तदोपलक्षितगमाधीतेष्वसुरकुमारेषुतथैव यथाप्रथमोद्देशके 'कोहकसाई'इत्यादि, क्रोधमानमायाकषायोदयवन्तो देवेषु कादाचित्का अत उक्तं "सिय
अत्थी' त्यादि, लोभकषायोदयवन्तस्तु सार्वदिका अत उक्तं 'संखेज्जा लोभकसाई पन्नत्त'त्ति, 'तिसुवि गमएसुचत्तारिलेसाओ भाणियव्याओ'त्ति 'उववनंति उव्वदृति पन्नत्ता' इत्येवंलक्षणेषु
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org