________________
भगवती अङ्गसूत्रं ९/-/३३ / ४६४
उत्तरिजा मुच्छावसणटुचेतगुरुई सुकुमालविकिन्नकेसहत्था परसुणियत्तव्व चंपगलया निव्वत्तमहे व्व इंदलट्ठीविमुक्कसंधिबंधणा कोट्टिमतलंसि धसत्ति सव्वंगेहिं संनिवडिया।
तए णं सा जमालिस खत्तियकुमारस्स माया संसंभमोयत्तियाए तुरियं कंचनभिंगारमुहविनिग्गयसीयलविमलजलधारापरिसिंचमाणनिव्ववियगायलंट्टी उक्खेवयतालियंटवीयणगजणियवाएणं सफसिएणं अंतेउरपरिजणेणं आसासिया समाणी रोयमाणी कंदमाणी सोयमाणी विलवमाणी जमालिं खत्तियकुमारं एवं वयासी ।
तुमंसिणं जाया ! अम्हं एगे पुत्ते इट्ठे कंते पिए मणुन्ने मणामे थेज्जे वेसासिया संमए बहुमए अनुमए भंडकरंडगसमाणे रयणे रयणब्लूए जीविऊसविये हिययानंदिजणणे उंबरपुप्फमिव दुल्लभे सवणयाए किमंग पुणे पासणयाए ?, तं नो खलु जाया ! अम्हे इच्छामो तुज्झं खणमवि विप्पओगं, तं अच्छाहि ताव जाया ! जाव ताव अम्हे जीवामो, तओ पच्छा अम्हेहिं कालगएहिं समाणेहिं परिणयवये वड्ढियकुलवंसतंतुकज्जमि निरवयक्खे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं मुंडे भवित्ता आगाराओ अनगारियं पव्यइहिसि ।
तए णं से जमाली खत्तियकुमारो अम्मापियरो एवं वयासी तहावी णं तं अम्म ! ताओ ! जन्नं तुज्झे मम एवं वदह तुमंसि णं जाया ! अम्हं एगे पुत्ते इट्टे कंते तं चैव जाव पव्वइहिसि, एवं खलु अम्म ! ताओ ! माणुस्सए भवे अनेगजाइजरामरणरोगसारीरमाणुस्सए कामदुक्खवेयणवसणसतोवद्दवाभिभूए अघुए अनितिए असासए संज्झब्मरागसरिसे जलबुब्बुदसमाणे कुसग्गजलबिंदुसन्निभे सुविणगदंसणोवमे विजुलयाचंचले अनिच्चे सडणपडणविद्धंसणधम्मे पुि वा पच्छा वा अवस्सविप्पजहियव्वे भविस्सइ, से केस णं जाणि अम्म ! ताओ ! के पुचिं गमणयाए के पच्छागमणयाए ?, तं इच्छामि णं अम्मताओ ! तुज्झेहिं अब्भणुन्नाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स जाव पव्वइत्तए । तए णं तं जमालिं खत्तियकुमारं अम्मापियरो एवं वयासी
४९८
इमं च ते जाया ! सरीरगं पविसिरूवलक्खणवंजणगुणोववेयं उत्तमबलवीरियसत्तजुत्तं विन्नाणवियक्खणं ससोहग्गगुणसमुस्सिवं अभिजायमहक्खमं विविहवाहिरोगरहियं निरुवहयउदत्तलठ्ठे पंचिंदियपडुपढमजोव्वणत्थं अनेगउत्तमगुणेहिं संजुत्तं तं अणुहोहि ताव जाव जाया ! नियगसरीररूवसोहग्गजोव्वणगुणे, तओ पच्छा अनुभूयनियगसरीररूवसोहग्गजोव्वणगुणे अम्हेहिं कालगएहिं समाणेहिं परिणयवये वड्ढियकुलवंसतंतुकमि निरवयक्खे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं मुंडे भवित्ता आगाराओ अनगारियं पव्वइहिसि, तए णं से जमाली खत्तियकुमारे अम्मापियरो एवं वयासी
तहावि णं तं अम्मत्ताओ ! जन्नं तुज्झे ममं एवं वदह-इमं च णं ते जाया ! सरीरगं तं चैव जाव पव्वइहिसि, एवं खलु अम्मताओ ! माणुस्सगं सरीरं दुक्खाययणं विविहवाहिसयसंनिकेतं अडियकडुट्टियं छिराण्हारुजालओणद्धसंपिणद्धं मद्द्वियभंडं व दुब्बलं असुइकिलिङ्कं अनिट्ठवियसव्व कालसंठप्पियं जराकुणिमजज्ञ्जरघरं व सडणपडणविद्धंसणधम्मं पुव्विं वा पच्छा वा अवस्सविप्पजहियव्वं भविस्सइ ।
से केस णं जाणति ? अम्मताओ ! के पुव्विं तं चैव जाव पव्वइत्तए । तए णं तं जमालिं
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International