________________
स्थानं -७, -
४४७ रात्रौ हृदयशूलेन मरणम साद्यदेवेन भूत्वातदनुकम्पयास्वकीयमेव कडेवरमधिष्ठाय सर्वांसामाचारी अनुप्रवर्त्तयतायोगसमाप्तिः शीघ्रं कृता, वन्दित्वा तानभिहितं च-क्षमणीयं भदन्तः ! यन्मया यूयं वन्दनंकारिताः, यस्यचशिष्याइयच्चिरमसं,यतोवन्दितोऽस्माभिरिति विचिन्त्याव्यक्तमतमाश्रिताः, तथाहि॥१॥ "को जाणइ किं साहू देवो वा तो न वंदणिज्जोत्ति। होजाऽसंजयनमणं होज मुसावायममुगो त्ति।" इति,
-यच्छिष्यांश्च प्रति॥२॥
थेरवयणंजइपरे संदेहो किं सुरोत्ति साहत्ति ।
देवे कहन्न संका? किं सो देवो अदेवोत्ति ॥ ॥३॥ तेण कहियन्ति व मई देवोऽहं देवदरिसणाओ य।
साहुत्ति अहं कहिए समाणरूवंमि किं संका? ।। ॥४॥ देवस्स व किं वयणं सच्चंति न साहुरूवधारिस्स।
न परोप्परंपि वंदह जं जाणंताऽविजयओत्ति ।" एवं चोच्यमाना अप्यप्रतिपद्यमाना यद्विनेया सङ्घाबहिष्कृता विहरन्तश्च राजगृहे बलभद्राभिधानराजेन कटकमद्देन मारणमादिश्य कथमस्मान् यतीन्श्रावकस्त्वंमारयसीतिब्रुवाणा नवयंजानीमः केयूयंचौरावाचारिका वेतिप्रत्युत्तरदानतःप्रतिबोधिताः, सोऽयमव्यक्तमतधर्माचार्यो, न चायं तन्मतप्ररूपकत्वेन किन्तु प्रागवस्थायामिति ३।
तथा अश्वमित्रो, योहि महागिरिशिष्यस्य कोण्डिन्याभिधानस्यशिष्योमिथिलायां नगर्यां लक्ष्मीगृहे चैत्ये अनुप्रावादाभिधाने पूर्वं नैपुणिके वस्तुनि छिन्नच्चेदननयवक्तव्यतायां. 'पडुप्पन्नसमयनेरइया वोच्छिजिस्संति, एवं जाव वेमाणियत्ति, एवं बिईयाइसमएसु वत्तव्व'मित्येवंरूपमालापकमधीयानो मिथ्यात्वमुपगतः, बभाणच-यदि सर्व एव वर्तमानसमयसाता व्यवच्छेत्स्यन्ति तदा कुतः कर्मणां वेदनमिति, आह च॥१॥ “एवं च कओ कम्माण वेयणं सुकयदुक्कयाणंति ? ।
उप्पायानंतरओ सव्वस्स विनाससब्भावा॥"
__-यश्चैवं प्ररूपयन् गुरुणा भणितः॥१॥
"एगनयमएणमिदं सुत्तं वच्चाहि मा हुमिच्छत्तं ।
निरवेक्खो सेसाणवि नयाण हिययं बियारेहि ।। ॥२॥ न हिसव्वहा विनासो अद्धापञ्जायमेत्तानासंमि।
सपरपञ्जायाणंतधम्मिणो वत्थुणो जुत्तो।। ॥३॥ अह सुत्ताउत्ति मई ननु सुत्ते सासयंपि निद्दिदं ।
वत्थु दव्वट्ठाए असासयं पज्जयट्ठाए । ॥४॥ तत्थविन सव्वनासो समयादिविसेसणंजओऽभिहियं ।
इहरा न सव्वनासे समयादिविसेसणं जुत्त ।।" न्ति इदं चाप्रतिपद्यमान उद्घाटितः, यश्च काम्पिल्ये शुल्कपालश्रावकैार्यमाणोऽस्माभियूयं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
